Θυσία στο βωμό της κρίσης
Έχουν περάσει σχεδόν τρία χρόνια από τότε που η Ελλάδα προσέφυγε στον μηχανισμό
στήριξης, για να αντιμετωπίσει την αδυναμία εκπλήρωσης των δανειακών της
υποχρεώσεων.. Μέσα σ’ αυτό το διάστημα ο Ελληνικός λαός υπέστη ένα πρωτόγνωρο
πρόγραμμα λιτότητας, ώστε να ανακάμψει η οικονομία.. Περικόπηκαν τα έξοδα του
δημόσιου τομέα, σε νοσοκομεία, σχολεία, πανεπιστήμια. Οι μισθοί και οι
συντάξεις έφτασαν στον βαθμό της εξαθλίωσης και εξακολουθούν να περικόπτονται, ενώ
νέοι φόροι θεσπίζονται κυριολεκτικά κάθε μήνα. Πρόκειται κυριολεκτικά για την
χειρότερη οικονομική κρίση που γνώρισε η χώρα από την εποχή της ναζιστικής
κατοχής. Πλήθος φτωχοί και πεινασμένοι, χιλιάδες άνεργοι, νέοι χωρίς δουλειά
που αναγκάζονται να φύγουν έξω, νοσοκομεία, σχολεία και δημόσιες συγκοινωνίες
στα πρόθυρα της κατάρρευσης και χιλιάδες νοικοκυριά αδυνατούν να πληρώσουν
ακόμα και το ρεύμα.
Κι ενώ η συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού
λαού καλείται να θυσιαστεί κυριολεκτικά στο βωμό της κρίσης, κάποιοι μένουν στο
απυρόβλητο. Επιβάλλονται νέοι φόροι σε ανθρώπους στα όρια της φτώχειας και σε
ανέργους. Η χώρα παραχωρεί ένα σημαντικό μέρος της εθνικής της κυριαρχίας, μέσα
από την επιβαλλόμενη εκποίηση του δημόσιου πλούτου της. Η ελληνική βουλή έχει
χάσει μέρος των αρμοδιοτήτων της, μια και η επικύρωση πολλών συμβάσεων με την
τρόικα, γίνεται με απλή υπογραφή του Έλληνα υπουργού οικονομικών και παράκαμψη
του κοινοβουλίου. Το σύνταγμα καταπατάται, με υπουργούς της χώρας να μη
διστάζουν να το αποκαλούν γραφειοκρατικό.
Όλα αυτά τα μέτρα και οι θυσίες υποτίθεται
ότι γίνονται, ώστε να μπορέσει η χώρα να απαλλαγεί από τις δομικές της
αδυναμίες, να καταστεί ξανά ανταγωνιστική και να μπορέσει να μπει σε τροχιά
ανάπτυξης. Μέχρι τώρα όμως έχει γίνει ξεκάθαρο, ότι τα δικαιώματα των πολιτών, θυσιάζονται
προκειμένου να τηρηθεί ένα πρόγραμμα στο
οποίο δεν πιστεύει πλέον ούτε η τρόικα. Δεν φαίνεται κανένα φως στο τούνελ, καθώς
η κρίση της χώρας βαθαίνει και η τακτική που ακολουθείται ισοπεδώνει την
πλειοψηφία του πληθυσμού, ενώ προστατεύει στο ακέραιο τους δανειστές της
χώρας.
ΗΛΙΑΣ Π. ΚΑΡΑΓΚΟΥΝΙΔΗΣ
