Οταν η χαρά πρέπει να δώσει την θέση της στην “ωμή πραγματικότητα” [video] [φώτο]
ρεπορτάζ του avatonpress στο ΑΠΘ.
Τετάρτη 17/7/2013. Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, ημέρα ορκωμοσίας 60 αποφοίτων του Τμήματος Πολιτικών Μηχανικών. Στιγμές χαράς και υπερηφάνειας για όλους μια και ένας πολύ σημαντικός στόχος, αυτός της απόκτησης του πτυχίου ολοκληρώνεται.
Και μετά τί; Ποια αγορά εργασίας περιμένει αυτούς τους μηχανικούς. Με ποιο τρόπο θα μπορέσουν να κάνουν όσα από τα όνειρά τους μπορέσουν πραγματικότητα; Σε μια Ελλάδα που μαστίζεται τα τελευταία 5-6 χρόνια από την οικονομική κρίση, σε μια Ελλάδα που δυστυχώς οι πνευματικές, οι ηθικές αξίες δεν βρίσκουν πλέον τον χώρο τους, αλλά ουσιαστικά ισοπεδώνονται , που η ανεργία ιδιαίτερα στους νέους έχει φτάσει σε δυσθεώρητα ύψη, που η μετανάστευση των νέων επιστημόνων είναι εκ των ουκ άνευ, σ’ αυτήν την Ελλάδα οφείλουν αυτοί οι νέοι να επιβιώσουν! Όσοι από αυτούς μείνουν στην πατρίδα μας και «αντέξουν».
Οφείλουμε, όμως και εμείς, που η γενιά μας κατέστρεψε την Ελλάδα (τόσο με τα πολιτικά εγκλήματα που διέπραξε και όχι μόνο), να δώσουμε ένα όραμα, μια ελπίδα σ’ αυτά τα παιδιά. Γνωρίζουμε ότι η κρίση τους είναι αυστηρή. Γίνεται ακόμη πιο αυστηρή όταν έχουν να κάνουν με την δική μας γενιά μια και δεν μας εμπιστεύονται. Πρέπει να τους δώσουμε την ευκαιρία, να τους πείσουμε να μας ξαναεμπιστευτούν . Να τους δείξουμε ότι υπάρχει το «φως στο τούνελ»
Τώρα χαίρονται και έτσι πρέπει , γιατί τους αξίζει αλλά ας μην μείνει η χαρά μόνο στις γιορτές και στα πανηγύρια.
ΕΧΟΥΝ ΕΝΑ ΔΥΣΚΟΛΟ ΔΡΟΜΟ ΜΠΡΟΣΤΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΚΕΦΤΟΥΝ ΝΕΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ , ΝΕΕΣ ΑΝΤΙΛΗΨΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΝΑ ΤΑ ΥΛΟΠΟΙΗΣΟΥΝ...
ΝΑ ΜΗΝ ΜΠΛΕΧΤΟΥΜΕ ΑΛΛΟ ΣΤΑ ΠΟΔΙΑ ΤΟΥΣ.
Τετάρτη 17/7/2013. Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, ημέρα ορκωμοσίας 60 αποφοίτων του Τμήματος Πολιτικών Μηχανικών. Στιγμές χαράς και υπερηφάνειας για όλους μια και ένας πολύ σημαντικός στόχος, αυτός της απόκτησης του πτυχίου ολοκληρώνεται.
Και μετά τί; Ποια αγορά εργασίας περιμένει αυτούς τους μηχανικούς. Με ποιο τρόπο θα μπορέσουν να κάνουν όσα από τα όνειρά τους μπορέσουν πραγματικότητα; Σε μια Ελλάδα που μαστίζεται τα τελευταία 5-6 χρόνια από την οικονομική κρίση, σε μια Ελλάδα που δυστυχώς οι πνευματικές, οι ηθικές αξίες δεν βρίσκουν πλέον τον χώρο τους, αλλά ουσιαστικά ισοπεδώνονται , που η ανεργία ιδιαίτερα στους νέους έχει φτάσει σε δυσθεώρητα ύψη, που η μετανάστευση των νέων επιστημόνων είναι εκ των ουκ άνευ, σ’ αυτήν την Ελλάδα οφείλουν αυτοί οι νέοι να επιβιώσουν! Όσοι από αυτούς μείνουν στην πατρίδα μας και «αντέξουν».
Οφείλουμε, όμως και εμείς, που η γενιά μας κατέστρεψε την Ελλάδα (τόσο με τα πολιτικά εγκλήματα που διέπραξε και όχι μόνο), να δώσουμε ένα όραμα, μια ελπίδα σ’ αυτά τα παιδιά. Γνωρίζουμε ότι η κρίση τους είναι αυστηρή. Γίνεται ακόμη πιο αυστηρή όταν έχουν να κάνουν με την δική μας γενιά μια και δεν μας εμπιστεύονται. Πρέπει να τους δώσουμε την ευκαιρία, να τους πείσουμε να μας ξαναεμπιστευτούν . Να τους δείξουμε ότι υπάρχει το «φως στο τούνελ»
Τώρα χαίρονται και έτσι πρέπει , γιατί τους αξίζει αλλά ας μην μείνει η χαρά μόνο στις γιορτές και στα πανηγύρια.
ΕΧΟΥΝ ΕΝΑ ΔΥΣΚΟΛΟ ΔΡΟΜΟ ΜΠΡΟΣΤΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΚΕΦΤΟΥΝ ΝΕΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ , ΝΕΕΣ ΑΝΤΙΛΗΨΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΝΑ ΤΑ ΥΛΟΠΟΙΗΣΟΥΝ...
ΝΑ ΜΗΝ ΜΠΛΕΧΤΟΥΜΕ ΑΛΛΟ ΣΤΑ ΠΟΔΙΑ ΤΟΥΣ.