Το υπουργείο Παιδείας εξαγγέλλει οργανικές θέσεις ανά σχολική μονάδα ταυτίζοντας έτσι την τύχη καθηγητών και δασκάλων με την πορεία του σχολείου. Αν για παράδειγμα μειωθούν τα τμήματα, τότε αυτομάτως ο εκπαιδευτικός μπαίνει σε διαθεσιμότητα.

Το υπουργείο Παιδείας εξαγγέλλει οργανικές θέσεις ανά σχολική μονάδα ταυτίζοντας έτσι την τύχη καθηγητών και δασκάλων με την πορεία του σχολείου. Αν για παράδειγμα μειωθούν τα τμήματα, τότε αυτομάτως ο εκπαιδευτικός μπαίνει σε διαθεσιμότητα

→Με τη ρύθμιση διευκολύνεται ο στόχος για μείωση του μισθολογικού κόστους και νομιμοποιείται να γίνει η σχολική μονάδα ανταγωνιστική ζούγκλα

Τροπολογία για τις οργανικές θέσεις των εκπαιδευτικών πρόκειται να καταθέσει το υπουργείο Παιδείας το επόμενο διάστημα. Η τροπολογία με τίτλο «Οργανικές θέσεις εκπαιδευτικών πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και άλλες διατάξεις», που παρουσιάζουμε σήμερα, αφορά την κατανομή όλων των εκπαιδευτικών σε οργανικές θέσεις σε σχολικές μονάδες καθώς, σύμφωνα με την τροπολογία, συνιστώνται 146.000 οργανικές θέσεις στην πρωτοβάθμια και στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση.

Την κατοχύρωση της οργανικής θέσης για κάθε εκπαιδευτικό την είχε εξαγγείλει ο υπουργός Παιδείας και στη Βουλή, κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου για το νέο Λύκειο πριν από λίγες εβδομάδες. Με τον συνηθισμένο «αναγεννησιακό» λόγο του ο υπουργός Παιδείας παρουσίασε τότε την παρέμβασή του αυτή ως μεγάλο δώρο για τους εκπαιδευτικούς, λέγοντας ότι «δίνουμε τέλος σε αυτή την ανασφάλεια και κάθε εκπαιδευτικός θα έχει την οργανική του θέση», «κατοχυρώνουμε την ασφάλεια του εκπαιδευτικού. Πρόκειται για ένα αίτημα της εκπαιδευτικής κοινότητας και κατοχυρώνουμε την οργανική θέση όλων των καθηγητών και δασκάλων».

Προφανώς τα πράγματα δεν είναι καθόλου όπως τα παρουσιάζει ο υπουργός Παιδείας. Η νέα ρύθμιση, όχι μόνο δεν έρχεται να κατοχυρώσει την ασφάλεια των εκπαιδευτικών, αλλά είναι το εργαλείο το οποίο χαράζει αριστοτεχνικά τον δρόμο της διαθεσιμότητας-απόλυσης χιλιάδων εκπαιδευτικών. Η οργανικότητα σε σχολείο είναι τελικά το αριστοτεχνικό και σατανικό σε σύλληψη εργαλείο για την απόλυση των «πλεοναζόντων» εκπαιδευτικών.

Στην τροπολογία του υπουργείου Παιδείας προβλέπεται ότι οι εκπαιδευτικοί που δεν έχουν ώρες στο κανονικό πρόγραμμα του σχολείου μπορούν να απασχολούνται στην ενισχυτική ή την πρόσθετη διδασκαλία, σε πολιτιστικά προγράμματα και σε διοικητική εργασία. Είναι παράδοξο! Το ίδιο υπουργείο, που υποχρεώνει σε πολυπληθή τμήματα 27-30 μαθητών, που κρατάει κλειστές τις σχολικές βιβλιοθήκες, που έχει κόψει όλα τα πολιτιστικά προγράμματα, που υποχρεώνει εκπαιδευτικούς να εργάζονται ακόμη και σε έξι σχολεία, το ίδιο υπουργείο που έχει υποχρεώσει εκπαιδευτικούς με βαριές αρρώστιες, σοβαρά κινητικά και ψυχολογικά προβλήματα να εξαντλούν όλο το διδακτικό ωράριο, αυτό το ίδιο υπουργείο μετατρέπεται μέσα σε μια μέρα σε large και δίνει τη δυνατότητα στους εκπαιδευτικούς, που το ίδιο «κατασκεύασε» χωρίς ωράριο, να μπορούν να κάνουν ενισχυτική, προγράμματα, διοικητική εργασία και άλλα… ανακουφιστικά!

Να το πούμε καθαρά. Ουσιαστικά με τη ρύθμιση αυτή καταργούνται οι οργανικές θέσεις στο υπουργείο Παιδείας και μετατρέπονται σε «οργανικές» στη σχολική μονάδα για όλους τους εκπαιδευτικούς. Το υπουργείο Παιδείας τοποθετεί όλους τους εκπαιδευτικούς με «οργανική» σε κάποιο σχολείο, άρα δένει την ύπαρξή τους με την πορεία του σχολείου αποκλειστικά. Η «τύχη» του σχολείου θα προσδιορίζει την «τύχη» του εκπαιδευτικού που έχει οργανική θέση στο σχολείο. Δεν υπάρχουν ώρες στο σχολείο για όλους; Μειώνονται τα τμήματα; Κάποιοι περισσεύουν; Κάποιοι χάνουν τη δουλειά τους με βάση το υπάρχον νομικό πλαίσιο (πιθανόν να τους δίνεται η δυνατότητα να διεκδικήσουν μια κενή θέση που κάπου μπορεί να δημιουργείται λόγω σύνταξης, ωστόσο με βάση τα σημερινά δεδομένα κάτι τέτοιο κινείται στα όρια της φαντασίας).

Για να δούμε τώρα λίγο και την υπάρχουσα νομοθεσία (Νέος Υπαλληλικός Κώδικας Ν. 3528/2007, ΦΕΚ 26 Α΄):

Αρθρο 39

Δικαίωμα μονιμότητας − εξαιρέσεις

1. Οι δημόσιοι υπάλληλοι και οι υπάλληλοι των Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου που κατέχουν οργανικές θέσεις είναι μόνιμοι, εφόσον αυτές οι θέσεις υπάρχουν.

Αρθρο 101

Διαθεσιμότητα λόγω κατάργησης θέσης

1. Σε διαθεσιμότητα τίθεται αυτοδίκαια ο υπάλληλος του οποίου καταργήθηκε η θέση, εφόσον δεν μεταταγεί σύμφωνα με την παρ. 4 του άρθρου 154 του παρόντος.

Αρθρο 154

Απόλυση λόγω κατάργησης θέσης

1. Ο υπάλληλος απολύεται, αν καταργηθεί η θέση στην οποία υπηρετεί.

2. Αν καταργηθούν ορισμένες μόνο θέσεις του ίδιου κλάδου, απολύονται οι υπάλληλοι οι οποίοι συγκεντρώνουν τα λιγότερα ουσιαστικά προσόντα, ύστερα από απόφαση του υπηρεσιακού συμβουλίου.

Η ιστορία έχει και συνέχεια

Αφού, λοιπόν, το υπουργείο Παιδείας τοποθετήσει όλους, όπως λέει, στα σχολεία, μετά θα έχει τη δυνατότητα «αξιοκρατικά» να βγάζει σε διαθεσιμότητα όσους περισσεύουν με κριτήριο τη βαθμολογία που ήδη έχει βάλει (ο νόμος με τα κριτήρια διαθεσιμότητας που πέρασε το καλοκαίρι: τρόπος διορισμού, χρόνια υπηρεσίας, μεταπτυχιακά, ξένες γλώσσες, υπολογιστές, διοικητική εμπειρία κ.λπ. συν αξιολόγηση), δηλαδή, θα θέτει σε διαθεσιμότητα-απόλυση «αξιοκρατικά» όχι όποιον έτυχε τώρα να μην έχει ωράριο αλλά όποιον από κάθε σχολείο έχει τα λιγότερα μόρια. Με τη ρύθμιση αυτή είναι ευκολότερο και επιπλέον νομιμοποιημένο και εξόχως ανταγωνιστικό. Για σκεφτείτε: δεν φεύγει αυτός που τώρα τυχαίνει να μην έχει ωράριο, θέση σε σχολείο, γεγονός που μπορεί να δημιουργεί θέματα νομιμοποίησης, αλλά αυτός από κάθε σχολείο που έχει τα λιγότερα μόρια.

Και πάλι με βάση την υπάρχουσα νομοθεσία φεύγει ο εκπαιδευτικός που έχει μισθό «υψηλό» (1.100 – 1.400) και στη θέση του το υπουργείο Παιδείας υπόσχεται ότι θα προσλάβει άλλον με 650 ευρώ.

Είναι κατανοητό ότι η τροπολογία αυτή διευκολύνει τον στόχο του υπουργείου για απολύσεις και μείωση του μισθολογικού κόστους, τον νομιμοποιεί και επίσης κάνει τη σχολική μονάδα και τους εκπαιδευτικούς της ανταγωνιστική ζούγκλα. Ολοι εναντίον όλων για την εξασφάλιση μιας χαμηλόμισθης θέσης και στη μέση ανέπαφος και κυρίαρχος ο οργανωτής αυτής της κατάστασης.

Μιλάμε ουσιαστικά και τυπικά για «εκτέλεση συμβολαίου μετάλλαξης – διάλυσης», με αυστηρώς λογιστικά κριτήρια, του δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα (όποιου είχε απομείνει) της σχολικής εκπαίδευσης, των εργασιακών σχέσεων των εκπαιδευτικών, των διορισμών και των προσλήψεων.