Εισαγωγή απορριμμάτων για παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας
Πόσοι από εμάς γνωρίζουν άραγε την
πόλη του Άλκμααρ στην Ολλανδία; Πιθανότατα ελάχιστοι και αυτοί μάλλον από την ομώνυμη ποδοσφαιρική
ομάδα της πόλης. Κρίμα όπως που δεν είναι παγκοσμίως γνωστή και για το
εργοστάσιο HVC .
Τι το ιδιαίτερο έχει όμως το συγκεκριμένο
εργοστάσιο; Η απάντηση θα καταπλήξει και μακάρι να αποτελέσει το
παράδειγμα προς μίμηση για τους
διοικούντες και εξουσιάζοντες τον χειμαζόμενο τούτο τόπο τόσο σε κεντρικό
επίπεδο όσο και επίπεδο ΟΤΑ.
Το μέλλον στη διαχείριση των
σκουπιδιών σε ολόκληρη την Ευρώπη δείχνει το προαναφερόμενο εργοστάσιο αξιοποίησης απορριμμάτων.
Αξιοποιώντας στο μέγιστο βαθμό την πρωτότυπη και καινοτόμα μέθοδο της
αναερόβιας χώνευσης, το εργοστάσιο HVC παράγει ηλεκτρική
ενέργεια για μια πόλη 130.000 κατοίκων (όση δηλαδή η Πάτρα περίπου), θέρμανση
για 16.000 νοικοκυριά αλλά και για το
στάδιο της τοπικής ποδοσφαιρικής ομάδας.
Σήμερα, έπειτα από 17 !!!!! ολόκληρα χρόνια λειτουργίας η μονάδα –
πρότυπο, προχωρά σε μια ακόμα πρωτοπορία.
Από τον Γενάρη του 2012 ξεκίνησε την εισαγωγή σκουπιδιών ακόμα και από την
Βρετανία, στην οποία οι αρμόδιοι έκριναν ότι τους είναι συμφερότερο να
πληρώνουν για να στέλνουν μέσω θαλάσσης τα απορρίμματα τους στις υπερσύγχρονες
εγκαταστάσεις του Άλκμααρ παρά να τα διαχειρίζονται μόνοι τους.
Για το εργοστάσιο αυτό φαίνεται ότι
τα σκουπίδια δεν είναι ποτέ αρκετά αλλά αντιθέτως πολύτιμα.
Το μυστικό βρίσκεται στη μέθοδο της αναερόβιας χώνευσης με την
οποία τα σκουπίδια δεν καίγονται αλλά
εκτίθενται σε πάρα πολύ υψηλές θερμοκρασίες. Από τη διαδικασία αυτή
παράγεται βιοαέριο που μετατρέπεται σε ηλεκτρικό ρεύμα και
ατμός που δίνει θερμότητα.
Ο παραγόμενος ηλεκτρισμός ανέρχεται
σε 68 μεγαβατώρες το χρόνο ενώ η θερμική ενέργεια σε 50 μεγαβατώρες.
Έτσι το εργοστάσιο HVC που ανήκει στις τοπικές δημοτικές
ενότητες έχει λύσει το ενεργειακό
πρόβλημα σε μια από τις μεγαλύτερες Ολλανδικές πόλεις και αυξάνει διαρκώς
τις εισαγωγές σκουπιδιών εκτός από την Βρετανία και από το Βέλγιο και από την
Γερμανία.
Στη λύση αυτή οδηγήθηκαν οι δημοτικές
ενότητες αφού τα παλαιά εργοστάσια αποτέφρωσης
απορριμμάτων της Ολλανδίας κρίθηκαν ΥΠΕΥΘΥΝΑ
για τη ρύπανση της ατμόσφαιρας αλλά και
των αγροτικών εκτάσεων με διοξίνες.
Η αντίδραση εκεί των τοπικών αρχών ήταν άμεση και από το 1996 άρχισε να
λειτουργεί το εργοστάσιο HVC.
Σήμερα, εκτός από τα απορρίμματα των
ξένων χωρών, εκεί καταλήγει και το 15% των αστικών απορριμμάτων της Ολλανδίας
δηλαδή συνολικά περισσότεροι από 660.000 τόνοι ετησίως.
Οι πρώτες αντιδράσεις και ανησυχίες
των κατοίκων στην κατασκευή του εργοστασίου από την διαχείριση τόσων τόνων
απορριμμάτων κάμφθηκαν μπροστά στο
τεράστιο περιβαλλοντολογικό όφελος της νέας μεθόδου.
Πράγματι, εκτός από το κέρδος της
ηλεκτρικής και θερμικής ενέργειας το
όφελος για το περιβάλλον είναι σημαντικό. Κάθε έτος λειτουργίας του εργοστασίου
εξοικονομεί 5 εκατομμύρια κυβικά μέτρα φυσικού αερίου, αποσοβώντας την εκπομπή
9 εκατομμυρίων κιλών διοξειδίου του άνθρακα κάθε χρόνο. Αναλογικά πρόκειται για
ρύπους που παράγονται από 3.500 αυτοκίνητα.
Το ίδιο ισχύει και για τους ατμοσφαιρικούς ρύπους που παράγονταν από
την παλιά μέθοδο της καύσης των σκουπιδιών. Από τις καμινάδες του HVC δεν βγαίνει καπνός αλλά ατμός, που φιλτράρεται για να μη
μεταφέρει επικίνδυνα στοιχεία στην ατμόσφαιρα. ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ; Οι εκτάσεις
γύρω από το εργοστάσιο χρησιμοποιούνται για βοσκοτόπια αλλά και για την παραγωγή
απολύτως ασφαλών αγροτικών προϊόντων.
Παράλληλα, σε απόσταση αναπνοής, λειτουργούν οι εγκαταστάσεις της
ποδοσφαιρικής ομάδας Άλκμααρ ΑΖ. Το
2006, το χωρητικότητας 17.000 θεατών γήπεδο της χτίστηκε σκόπιμα σε απόσταση μικρότερη των 300 μέτρων από το εργοστάσιο.
Ο ΛΟΓΟΣ; Η θερμότητα που παράγει η επεξεργασία των
σκουπιδιών μεταφέρεται στο γήπεδο μέσω ενός υπόγειου δικτύου σωληνώσεων. Εκεί
χρησιμοποιείται για να παρέχει ζεστό νερό για τα ντουζ των αποδυτηρίων και
θερμότητα σε όλους τους χώρους του γηπέδου, συμπεριλαμβανομένου και του
αγωνιστικού. Αν οι ιθύνοντες της ομάδας επέλεγαν
μια άλλη ανανεώσιμη πηγή ενέργειας, δεν θα μπορούσαν σε καμία περίπτωση να επιτύχουν τα ίδια περιβαλλοντικά οφέλη.
Οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα, που αποσοβούνται
σήμερα από τη θέρμανση του σταδίου θα επιτυγχάνονταν μόνο με τη χρήση 38.000 φωτοβολταϊκών.
Διαβάζοντας τα παραπάνω, μελαγχόλησα
για την μίζερη Ελληνική πραγματικότητα της προχειρότητας και των συμφερόντων ενώ
συνειρμικά μου ήρθε στο μυαλό το περιβαλλοντικό
κακούργημα που προσπαθούν να
υλοποιήσουν στην περιοχή της Ν. Ευκαρπίας με την συνενοχή και πολλών δημοτικών αρχών της ευρύτερης περιοχής
αλλά ευτυχώς συναντά την σθεναρή αντίσταση των κατοίκων.
Και όμως λύσεις υπάρχουν (βλ. Άλκμααρ). Πολιτική
βούληση όμως φαίνεται ότι δεν υπάρχει γιατί δυστυχώς αποδεικνύεται ότι
κυριαρχεί η στενομυαλιά, τα
μικροπολιτικά συμφέροντα, οι σκοπιμότητες, τα πολιτικά παιχνίδια αλλά και οι
κοντόφθαλμες και αδιέξοδες τακτικές – επιλογές.
Οι τοπικές κοινωνίες όμως χρειάζονται οράματα, αλλαγή φιλοσοφίας και πνοή με μακρόπνοα
φιλόδοξα σχέδια αλλά συνάμα και ανθρώπους πρόθυμους να συγκρουστούν με το κατεστημένο και τα ιδιωτικά συμφέροντα τα οποία
ξεκίνησαν την αδηφάγα επίθεση τους στην δημόσια και δημοτική περιουσία γυρίζοντας
την πλάτη ακόμα και στην υγεία των πολιτών.
Χρέος όλων
στους εαυτούς μας αλλά και στις επόμενες γενιές να τους εμποδίσουμε, βάζοντας
πλώρη για μια νέου τύπου συμμετοχική αυτοδιοίκηση.
ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΕΔΙΡΝΕΛΗΣ – ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ
(μέλος της Δημοτικής Κίνησης Πολιτών
του Δήμου Ωραιοκάστρου)
