Θεόδωρος Κουτρούκης Η Ευρώπη έχει αρχίσει να γίνεται ολοένα και λιγότερο δημοφιλής

(αποσπάσματα από συνέντευξη στη δημοσιογράφο Μαρία Ικαρίου)

Ο Δρ. Θεόδωρος A. Κουτρούκης, οικονομολόγος της εργασίας, επίκουρος καθηγητές διδάσκων στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου μιλά στη Μαργαρίτα Ικαρίου για τις τρέχουσες εργασιακές, οικονομικές, κοινωνικές και πολιτικές εξελίξεις.

-Έχετε δηλώσει στο πρόσφατο παρελθόν πως «οδεύουμε προς μια Γερμανική Ευρώπη». Τι μπορεί να σημαίνει αυτό, εκτός των άλλων, για την οικονομία της χώρας μας, τη σταθερότητα και κυρίως τη διαβίωση του απλού πολίτη σε άξονα 5ετίας;

Η οικονομική κρίση βρήκε την Ευρωπαϊκή Ένωση σε μεγάλο βαθμό απροετοίμαστη, καθώς δεν είχε καν προλάβει να αφομοιώσει πλήρως την ένταξη δέκα νέων μελών το 2004 και άλλων δύο το 2007. Στις νέες συνθήκες που συνοδεύτηκαν από την αστοχία πολλών χωρών του Νότου -αλλά όχι μόνο αυτών- στη διαχείριση του εθνικού δημόσιου χρέους, ήταν αναμενόμενο το «μαχαίρι και το πεπόνι» της κοινοτικής αλληλεγγύης να το κρατούν εκείνοι που μπορούσαν να δανείσουν τις χώρες, που έβλεπαν τις αγορές να τους κλείνουν την πόρτα κατάμουτρα. Οι δυνητικοί δανειστές εντός της Ε.Ε. ήταν κυρίως η Γερμανία και μερικές άλλες χώρες με ακμάζουσα οικονομία. Η κοινοτική αλληλεγγύη εκφράστηκε και πάλι (αν και μερικώς, γιατί συνέβαλε και το ΔΝΤ), ωστόσο αυτή τη φορά συνοδεύτηκε από μετρήσιμες δεσμεύσεις των βοηθούμενων χωρών να εξυγιάνουν τα δημόσια οικονομικά τους σε περιορισμένο χρόνο. Η Γερμανία βρέθηκε εκ των πραγμάτων στην οικονομική ηγεσία της Ευρώπης σε μια κρίσιμη στιγμή και δεν είμαι σίγουρος πως ήταν έτοιμη να διαχειριστεί την κατάσταση με ευρωπαϊκές και όχι πρωσικές συνταγές. Σε κάθε περίπτωση η ύφεση οδήγησε τους πληττόμενους λαούς να θεωρήσουν τη γερμανική κυβέρνηση εν πολλοίς υπεύθυνη για την οιονεί τιμωρητική επιβολή μέτρων δημοσιονομικής πειθαρχίας και εισοδηματικής λιτότητας. Το χειρότερο παράγωγο αυτής της εξέλιξης είναι πως η Ευρώπη έχει αρχίσει να γίνεται ολοένα και λιγότερο δημοφιλής και πως οι λαοί της δεν έχουν τη διάθεση να αγωνιστούν για την ευρωπαϊκή ιδέα. Η Ευρωπαϊκή Ένωση προσλαμβάνεται πλέον ως ένας μηχανισμός επιβολής περιοριστικών πολιτικών, αύξησης της ανεργίας κι επίτασης του κοινωνικού αποκλεισμού. Η Ε.Ε. των 28 προβληματίζεται έντονα για τον προσανατολισμό της κι αν δεν προχωρήσει σε δραστικές μεταρρυθμίσεις  απειλείται με αποδιάρθρωση. Σε αυτές τις συνθήκες η Ελλάδα πρέπει αφενός να προετοιμάζεται για να αξιοποιήσει με βέλτιστο τρόπο τη συμμετοχή της στην Ε.Ε. κι αφετέρου να ετοιμάσει ένα plan B για την περίπτωση που το ευρωπαϊκό οικοδόμημα εμφανίσει μη αναστρέψιμες ρωγμές. Ελπίζω πως οι ηγεσίες -πολιτικές και οικονομικές- θα πράξουν τα δέοντα σε αυτή την κατεύθυνση, βελτιώνοντας την καθημερινότητα των πολιτών.   

Διαβάστε την συνέχεια εδώ