Αμέτρητα τα δράματα των προσφύγων
Η σημερινή Παγκόσμια Ημέρα Μετανάστη «τιμάται» στην Ελλάδα με περισσότερους από 7.000 αλλοδαπούς έγκλειστους με άθλιες συνθήκες κράτησης για το… διοικητικό παράπτωμα της έλλειψης άδειας παραμονής
«Οι περισσότεροι βγαίνουν από τα κέντρα κράτησης με ψυχολογικά και ιατρικά προβλήματα. Ηρθαν στην Ελλάδα μια χαρά και βγαίνουν από τη χώρα μας με μη αναστρέψιμα προβλήματα υγείας. [...] Οι μοναδικές στιγμές που είναι καλύτερα στο κελί είναι όταν έρχονται επίσκεψη ευρωπαϊκές αντιπροσωπείες. Μας παίρνουν τηλέφωνο μετανάστες από τα κέντρα και μας ρωτούν “Τι γίνεται; Εχουμε ωραίο φαγητό σήμερα! Ημασταν 30 άτομα, σήμερα μείναμε 10!”. Το είπαμε στην κυρία Μάλμστρομ. Μας είπε ότι το γνωρίζει. Αρα, δεν υπάρχει και από την Ευρώπη η βούληση να λυθούν τα προβλήματα της κράτησης».
Στην παρέμβασή του στη 12η Εθνική Στρογγυλή Τράπεζα της οργάνωσης «Αντιγόνη» τη Δευτέρα, ο Γιονούς Μουχαμεντί από το Ελληνικό Φόρουμ Προσφύγων αναφέρθηκε στα αμέτρητα δράματα μεταναστών και προσφύγων εξαιτίας της σοβαρής δυσλειτουργίας της διαδικασίας ασύλου και των συστηματικών παραβιάσεων των δικαιωμάτων των κρατουμένων.
Η σημερινή Παγκόσμια Ημέρα Μετανάστη τιμάται στην Ελλάδα με περισσότερους από 7.000 αλλοδαπούς έγκλειστους, όχι για ποινικά αδικήματα, αλλά για διοικητικό παράπτωμα: την έλλειψη άδειας παραμονής. Τιμάται με τουλάχιστον δύο αυτοκτονίες μεταναστών σε κρατητήρια και δύο θανάτους από ασθένειες που δεν αντιμετωπίστηκαν στα κέντρα κράτησης.
Αποδιοπομπαίος τράγος
Οι συνθήκες διαβίωσης στα κέντρα και τα κρατητήρια είναι πολύ χειρότερες από τις φυλακές. Με ελάχιστο χώρο και φαγητό, χωρίς προαυλισμό, περίθαλψη, ιματισμό, σκεπάσματα, είδη ατομικής υγιεινής, καθαριότητα, διερμηνείς, ενημέρωση. Συχνά με εκβιασμούς να μην κάνουν αίτημα ασύλου, διαφορετικά θα συνεχίσουν να κρατούνται.
«Η σκλήρυνση στην πολιτική κράτησης των μεταναστών και των αιτούντων άσυλο και η επιδείνωση των συνθηκών κράτησης δεν αποτελούν τυχαία και μεμονωμένα φαινόμενα. Ηρθαν σε μια φάση κατά την οποία η συγκεκριμένη ομάδα παρουσιάστηκε ως υπεύθυνη για τα δεινά των Ελλήνων, ως αποδιοπομπαίος τράγος. [...]
Αυτοί, λοιπόν, οι μετανάστες και οι πρόσφυγες μπορούν να υποβληθούν συστηματικά σε συνθήκες κράτησης που αποτελούν απάνθρωπη και εξευτελιστική μεταχείριση, όπως την έχουν κατ’ επανάληψη χαρακτηρίσει τόσο το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου όσο και η Επιτροπή του Συμβουλίου της Ευρώπης για την Πρόληψη των Βασανιστηρίων», είπε ο Σπύρος Ριζάκος από την οργάνωση Αίτημα.
«Τραγική» χαρακτήρισε την κατάσταση στα κρατητήρια και ο Χρήστος Φωτόπουλος, πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Αστυνομικών Υπαλλήλων. «Ενώ ήταν ορατά τα αυξημένα προβλήματα από τη μακρόχρονη απουσία μεταναστευτικής πολιτικής, οι ηγεσίες εξακολουθούσαν επί χρόνια να σφυρίζουν αδιάφορα. Ακόμα και όταν το 2008 ζητήσαμε να προσλαμβάνονται αλλοδαποί στην αστυνομία ως σύνδεσμοι και διερμηνείς και να καθιερωθεί ένας αντιρατσιστικός χάρτης συμπεριφορών για τους αστυνομικούς, στο αρχηγείο δεν ήθελαν καν να ακούσουν. Δίνουμε οδηγίες στα μέλη μας να τηρούν απαρέγκλιτα τη νομιμότητα, μια νομιμότητα που παραβιάζεται κυρίως από την ίδια την Πολιτεία, όταν στοιβάζει ανθρώπινες ψυχές σε ακατάλληλους χώρους χωρίς τα στοιχειώδη».
Παρ’ όλο που η νέα Υπηρεσία Ασύλου δημιούργησε προσδοκίες, η προσγείωση στην πραγματικότητα είναι απογοητευτική. Ολονύκτιες ουρές, εκατοντάδες άνθρωποι που έρχονται από την άκρη της Ελλάδας για να ζητήσουν άσυλο χωρίς να μπορούν ούτε να καταγραφούν. Στην πράξη νομιμοποιείται η πολιτική παράτασης της κράτησης των αιτούντων άσυλο, παρ’ όλο που οι διεθνείς συνθήκες ορίζουν ότι αυτή πρέπει να γίνεται «κατ’ εξαίρεση».
Για τεχνικά λάθη στις αποφάσεις της διοίκησης τόσο χοντροκομμένα που δείχνουν ενδεχόμενο δόλο μίλησε ο Σπύρος Κουλοχέρης από το Ελληνικό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες. «Οταν παρανομούν οι Αρχές οργανωμένα και συστηματικά, η κατάσταση δύσκολα σώζεται. Το πλαίσιο προστασίας της συγκεκριμένης ομάδας είναι πολύ περιοριστικό για να αντιμετωπίσει τις πραγματικές ανάγκες. Το μεταναστευτικό ρεύμα είναι εξαιρετικά μεγάλο και ιστορικά είναι μια αναγκαιότητα. Χρειάζεται μια νέα μεταναστευτική πολιτική που να λαμβάνει υπόψη τα αιτήματα των καιρών, που να δίνει τη δυνατότητα νόμιμης μετανάστευσης σε μεγαλύτερο αριθμό ανθρώπων».
Του Δημήτρη Αγγελίδη – Φωτογραφίες.: Μάριος Βαλασόπουλος
«Οι περισσότεροι βγαίνουν από τα κέντρα κράτησης με ψυχολογικά και ιατρικά προβλήματα. Ηρθαν στην Ελλάδα μια χαρά και βγαίνουν από τη χώρα μας με μη αναστρέψιμα προβλήματα υγείας. [...] Οι μοναδικές στιγμές που είναι καλύτερα στο κελί είναι όταν έρχονται επίσκεψη ευρωπαϊκές αντιπροσωπείες. Μας παίρνουν τηλέφωνο μετανάστες από τα κέντρα και μας ρωτούν “Τι γίνεται; Εχουμε ωραίο φαγητό σήμερα! Ημασταν 30 άτομα, σήμερα μείναμε 10!”. Το είπαμε στην κυρία Μάλμστρομ. Μας είπε ότι το γνωρίζει. Αρα, δεν υπάρχει και από την Ευρώπη η βούληση να λυθούν τα προβλήματα της κράτησης».
Στην παρέμβασή του στη 12η Εθνική Στρογγυλή Τράπεζα της οργάνωσης «Αντιγόνη» τη Δευτέρα, ο Γιονούς Μουχαμεντί από το Ελληνικό Φόρουμ Προσφύγων αναφέρθηκε στα αμέτρητα δράματα μεταναστών και προσφύγων εξαιτίας της σοβαρής δυσλειτουργίας της διαδικασίας ασύλου και των συστηματικών παραβιάσεων των δικαιωμάτων των κρατουμένων.
Η σημερινή Παγκόσμια Ημέρα Μετανάστη τιμάται στην Ελλάδα με περισσότερους από 7.000 αλλοδαπούς έγκλειστους, όχι για ποινικά αδικήματα, αλλά για διοικητικό παράπτωμα: την έλλειψη άδειας παραμονής. Τιμάται με τουλάχιστον δύο αυτοκτονίες μεταναστών σε κρατητήρια και δύο θανάτους από ασθένειες που δεν αντιμετωπίστηκαν στα κέντρα κράτησης.
Αποδιοπομπαίος τράγος
Οι συνθήκες διαβίωσης στα κέντρα και τα κρατητήρια είναι πολύ χειρότερες από τις φυλακές. Με ελάχιστο χώρο και φαγητό, χωρίς προαυλισμό, περίθαλψη, ιματισμό, σκεπάσματα, είδη ατομικής υγιεινής, καθαριότητα, διερμηνείς, ενημέρωση. Συχνά με εκβιασμούς να μην κάνουν αίτημα ασύλου, διαφορετικά θα συνεχίσουν να κρατούνται.
«Η σκλήρυνση στην πολιτική κράτησης των μεταναστών και των αιτούντων άσυλο και η επιδείνωση των συνθηκών κράτησης δεν αποτελούν τυχαία και μεμονωμένα φαινόμενα. Ηρθαν σε μια φάση κατά την οποία η συγκεκριμένη ομάδα παρουσιάστηκε ως υπεύθυνη για τα δεινά των Ελλήνων, ως αποδιοπομπαίος τράγος. [...]
Αυτοί, λοιπόν, οι μετανάστες και οι πρόσφυγες μπορούν να υποβληθούν συστηματικά σε συνθήκες κράτησης που αποτελούν απάνθρωπη και εξευτελιστική μεταχείριση, όπως την έχουν κατ’ επανάληψη χαρακτηρίσει τόσο το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου όσο και η Επιτροπή του Συμβουλίου της Ευρώπης για την Πρόληψη των Βασανιστηρίων», είπε ο Σπύρος Ριζάκος από την οργάνωση Αίτημα.
«Τραγική» χαρακτήρισε την κατάσταση στα κρατητήρια και ο Χρήστος Φωτόπουλος, πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Αστυνομικών Υπαλλήλων. «Ενώ ήταν ορατά τα αυξημένα προβλήματα από τη μακρόχρονη απουσία μεταναστευτικής πολιτικής, οι ηγεσίες εξακολουθούσαν επί χρόνια να σφυρίζουν αδιάφορα. Ακόμα και όταν το 2008 ζητήσαμε να προσλαμβάνονται αλλοδαποί στην αστυνομία ως σύνδεσμοι και διερμηνείς και να καθιερωθεί ένας αντιρατσιστικός χάρτης συμπεριφορών για τους αστυνομικούς, στο αρχηγείο δεν ήθελαν καν να ακούσουν. Δίνουμε οδηγίες στα μέλη μας να τηρούν απαρέγκλιτα τη νομιμότητα, μια νομιμότητα που παραβιάζεται κυρίως από την ίδια την Πολιτεία, όταν στοιβάζει ανθρώπινες ψυχές σε ακατάλληλους χώρους χωρίς τα στοιχειώδη».
Παρ’ όλο που η νέα Υπηρεσία Ασύλου δημιούργησε προσδοκίες, η προσγείωση στην πραγματικότητα είναι απογοητευτική. Ολονύκτιες ουρές, εκατοντάδες άνθρωποι που έρχονται από την άκρη της Ελλάδας για να ζητήσουν άσυλο χωρίς να μπορούν ούτε να καταγραφούν. Στην πράξη νομιμοποιείται η πολιτική παράτασης της κράτησης των αιτούντων άσυλο, παρ’ όλο που οι διεθνείς συνθήκες ορίζουν ότι αυτή πρέπει να γίνεται «κατ’ εξαίρεση».
Για τεχνικά λάθη στις αποφάσεις της διοίκησης τόσο χοντροκομμένα που δείχνουν ενδεχόμενο δόλο μίλησε ο Σπύρος Κουλοχέρης από το Ελληνικό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες. «Οταν παρανομούν οι Αρχές οργανωμένα και συστηματικά, η κατάσταση δύσκολα σώζεται. Το πλαίσιο προστασίας της συγκεκριμένης ομάδας είναι πολύ περιοριστικό για να αντιμετωπίσει τις πραγματικές ανάγκες. Το μεταναστευτικό ρεύμα είναι εξαιρετικά μεγάλο και ιστορικά είναι μια αναγκαιότητα. Χρειάζεται μια νέα μεταναστευτική πολιτική που να λαμβάνει υπόψη τα αιτήματα των καιρών, που να δίνει τη δυνατότητα νόμιμης μετανάστευσης σε μεγαλύτερο αριθμό ανθρώπων».
Του Δημήτρη Αγγελίδη – Φωτογραφίες.: Μάριος Βαλασόπουλος
Πηγή: www.efsyn.gr
