Το μυστήριο που γοητεύει χιλιάδες ανθρώπους στο πέρασμα των εποχών, η χαμένη Ατλαντίδα πιθανά είναι πιο κοντά στη λύση του παρά ποτέ.

Πολλές τοποθεσίες προτάθηκαν ανά τους αιώνες για τη θέση της μυστήριας πολιτείας του Πλάτωνα, πολλές θεωρίες αναπτύχθηκαν, με επικρατούσα αυτή ότι πρόκειται για ουτοπία (ου + τόπος = τόπος που δεν υπάρχει).

Τι λέει ο Πλάτωνας

Ο μέγας Πλάτωνας, στους διαλόγους του «Τίμαιος» και «Κριτίας» που γράφτηκαν το 360 π.Χ. φιλοσοφεί με τους πολιτικούς Κριτία και Ερμοκράτη και τους φιλοσόφους Τίμαιο και Σωκράτη πάνω στη δομή και τη λειτουργία της τέλειας πολιτείας. Αυτής που λειτουργεί με άψογους νόμους και κανόνες οι οποίοι όλοι εξυπηρετούν την ευζωία, την ασφάλεια και την αυτονομία των κατοίκων της.

Έτσι, ο διάλογος του Τιμαίου ξεκινά με μια ανασκόπηση της κοσμογονίας, της δομής του Σύμπαντος και των αρχαίων πολιτισμών. Ο Σωκράτης φιλοσοφεί πάνω στη τέλεια κοινωνία, όπως περιγράφεται στην «Πολιτεία» του Πλάτωνα και αναρωτιέται αν κανείς από την παρέα ξέρει καμμιά ιστορία για μια τέτοια πολιτεία. Ο Κριτίας τότε, λέει πως ξέρει ότι υπήρξε μια τέτοια πολιτεία και αρχίζει να περιγράφει την Ατλαντίδα στον ανολοκλήρωτο διάλογο του «Κριτία».

Τι λέει το αρχαίο κείμενο

"...Πολλές μεγάλες και θαυμάσιες πράξεις καταγράφονται στις ιστορίες μας για το κράτος σας. Αλλά μια από αυτές ξεπερνά όλες τις υπόλοιπες στο μεγαλείο και την ανδρεία. Οι ιστορίες μιλούν για μια τρανή δύναμη που απρόκλητη εκστράτευε έναντι Ευρώπης και Ασίας, και στην οποία η πόλη σας κατάφερε να θέσει τέλος. Αυτή η δύναμη ξεπρόβαλε από τον «Πέλαγος του Άτλαντα» («Ατλαντικό»), και τότε ο πέλαγος αυτός ήταν πλεύσιμος, και είχε ένα νησί που βρισκόταν μπροστά από τα στενά που εσείς αποκαλείτε Ηράκλειες Στήλες.

Το νησί ταυτόχρονα ήταν από τη Λιβύη μεγαλύτερο και από την Ασία, και ήταν ο δρόμος προς άλλα νησιά, που αν από αυτά περνούσες μπορούσες να φτάσεις στην απέναντι ήπειρο που περιέβαλε τον αληθινό ωκεανό – γιατί η θάλασσα εντός των Ηράκλειων Στηλών είναι μόνο ένα λιμάνι με στενό λαιμό και η άλλη είναι αληθινή θάλασσα της οποίας η περιβάλλουσα γη μπορεί όντως να αποκαλεστεί άπειρη. Τώρα, σε αυτή τη νήσο της Ατλαντίδας ήταν μια μεγάλη και απίστευτη αυτοκρατορία..." (Τίμαιος)

Τι λένε οι μελετητές του Πλάτωνα

Η πιθανή ύπαρξη της Ατλαντίδας ήταν θέμα που συζητήθηκε πολύ κατά την αρχαιότητα, αλλά συνήθως το απέρριπταν και το διακωμωδούσαν. Κανένας άλλος αρχαίος συγγραφέας δεν πραγματεύτηκε το θέμα, το οποίο ούτε ως θρύλος ούτε ως μύθος έχει καταγραφεί πουθενά.

Οι μελετητές των έργων του Πλάτωνα θεωρούν ότι Ατλαντίδα δεν είναι παρά μια θεωρητική ιδεατή κατασκευή, με την οποία προτείνεται ένα υπόδειγμα καλά οργανωμένης και ευνομούμενης πολιτείας.

Άλλοι μελετητές υποστηρίζουν ότι ο Πλάτωνας σκόπευε να γράψει και τους 4 διαλόγους προκειμένου να εξηγήσει απόλυτα τη λειτουργία μιας τέτοιας κοινωνίας.

Τι λένε οι «ατλαντιδοπαρμένοι»

Οι κατά καιρούς γοητευμένοι από το μύθο (;) της Ατλαντίδας -οι οποίοι από τους προηγούμενους θεωρούνται ως άσχετοι με την Πλατωνική φιλοσοφία και γραμματεία- έχουν τραβήξει από τα μαλλιά τα λόγια του Πλάτωνα για να ταιριάξουν με τα ευρήματα και τους ισχυρισμούς τους.

Έτσι, με στρεβλώσεις, στα κείμενα του Πλάτωνα, η Ατλαντίδα έχει κατά καιρούς «ανακαλυφθεί» σε διαφορετικά σημεία του πλανήτη, όπως, εκτός από το Αιγαίο, στα Βαλκάνια, στην έρημο Σαχάρα, στον Καύκασο, στη Γροιλανδία, στα Βρετανικά Νησιά, στις Κάτω Χώρες, στη Σρι Λάνκα, στη Νότια Αφρική, στη Βραζιλία.

Με τον ίδιο τρόπο οι κάτοικοί της ταυτίστηκαν άλλοτε με τους Γαλάτες, τους Γότθους ή τους Δρυίδες και άλλοτε με τους Σκύθες ή τους Αιγύπτιους! Στο παραμύθι της Ατλαντίδας ακόμη και το ρατσιστικό κίνημα των Ναζί στη Γερμανία αναζήτησε ερείσματα τοποθετώντας τη χαμένη ήπειρο στη Βόρειο Θάλασσα και ταυτίζοντας τους κατοίκους της με την... «ανώτερη» φυλή των Τευτόνων!

Τι φρέσκα έχουμε;

Τον Φεβρουάριο του 2009, ο Bernie Bamford, ένας Βρετανός μηχανικός κάνοντας τυχαία περιήγηση στο Google Εarth, παρατήρησε κάποιους υποθαλάσσιους σχηματισμούς, που θύμιζαν οικοδομικά τετράγωνα, στην περιοχή του Ατλαντικού μεταξύ της Μαδέρα της Πορτογαλίας και των Καναρίων νησιών.

Παρόμοιο φαινόμενο δεν υπάρχει πουθενά αλλού στον πυθμένα της θάλασσας, η αν υπάρχει δεν ειναι ορατό.

Το νέο διαδόθηκε γρήγορα σε όλο τον κόσμο και μετά αποδόθηκε πάλι ως συνωμοσιολογία, δόθηκαν κάποιες αβάσιμες εξηγήσεις και ξεφούσκωσε.

Τι λέμε εμείς

Αν παρατηρήσει κανείς στο χάρτη του Google Earth τους σχηματισμούς, θα διακρίνει οργανωμένη δόμηση που είναι από δύσκολο έως αδύνατο να είναι τυχαία. Πολλές παράλληλες ευθείες γραμμές σαν οικοδομικά τετράγωνα, μεγάλες ευθείες «λεωφόρους» και ολοστρόγγυλες πλατείες. Η έκταση και η τοποθεσία ταιριάζει απόλυτα με τα πλατωνικά κείμενα, πέρα από τις Ηράκλειες Στήλες (Γιβραλτάρ).

Εκει λοιπόν στο τεράστιο αυτό νησί, κατά πάσα πιθανότητα αποίκησαν οι Αθηναίοι και μετονομάσθηκαν σε Ατλαντες. Έφτιαξαν μια τεράστια αυτοκρατορία, λάτρευαν τον Ποσειδώνα, το θεό της θάλασσας και πήραν το όνομα τους από το γιο του, τον Άτλαντα. Η μυθολογία λέει ότι ο Άτλας κρατάει στην πλάτη του τον κόσμο, γεγονός αλληγορικό για να δείξει την δύναμη που είχε αποκτήσει το νησί αυτό. Ο Πλάτωνας αναφέρει κι έναν μεγάλο πόλεμο μεταξύ της Αθήνας και της Ατλαντίδας δια στόματος Σόλωνα.

Αξίζει να σημειωθεί, ότι

στις Μπαχάμες υπάρχει νησί που ονομάζεται Ανδρος.
Η θέση της Ατλαντίδας πάνω στην μεσοωκεάνια ράχη κάλλιστα μπορεί να δικαιολογήσει τον καταποντισμό της.
Υπάρχουν παραδόσεις των λαών της Κεντρικής Αμερικής και της Β.Δ. Αφρικής, για καταποντισμό ενός μεγάλου νησιού του Ατλαντικού.

επίσης:

Οι φυλές Αζτλάν, Ναχουατλακάτλοι, πρόγονοι των Αζτέκων, Τολτέκων και Μάγιας,
οι Θεοί τους Κουετζαλκοάτλ (ιπτάμενος), Μιξκοάτλ και Τλαλόκ,
οι παραδοσιακοί τους γίγαντες Ατλάν και Τείτάνι (Τιτάνες) γνωστοί από τα πανάρχαια χρόνια,
τα τοπωνύμια Άτλας - Αντιάτλας (βουνά Μαρόκου),
Ατιτλάν (Γουατεμάλας),
Τλακοπάν, Τενοτσιτλάν, Μίτλα, Έτλα (Μεξικού) κλπ είναι όλα παράγωγα του α-τλα!

gorga