Kατάθεση στεφανιού στην Πλατεία Σκρά (Καλαμαριά) από τον υποψήφιο Δήμαρχο Καλαμαριάς Μανόλη Λαμτζίδη
Ριζοσπαστική Ενωτική Κίνηση Καλαμαριάς
Κομνηνών 39, ισόγειο, τηλ./φαξ :
2310 40 74 74,
E-mail: dimotikikinisikal@gmail.com
ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΜΑΝΟΛΗΣ ΛΑΜΤΖΙΔΗΣ
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ- ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
Ο
υποψήφιος Δήμαρχος Καλαμαριάς επικεφαλής της "Ριζοσπαστικής Ενωτικής
Κίνησης Καλαμαριάς" μετά την κατάθεση στεφανιού στη μνήμη των ηρώων της
Επανάστασης του 1821 στο μνημείο της Πλατείας Σκρά έκανε την ακόλουθη
δήλωση:
"Σήμερα είναι η επέτειος έναρξης του
εθνικο-απελευθερωτικού αγώνα του Ελληνικού λαού κατά των Οθωμανών , στην
έναρξη του οποίου συνέβαλε ιδεολογικά ο Ρήγας Φεραίος-Βελεστινλής, φορέας των
ιδεών του «Διαφωτισμού» και οραματιστής μίας Βαλκανικής Πολιτείας με
δημοκρατικά χαρακτηριστικά, πράγμα το οποίο η κυρίαρχη άποψη προσπαθεί να μας κάνει
να το ξεχάσουμε. Να ξεχάσουμε δηλαδή πως μόνο με μία στενή πολιτική
ισότιμη συνεργασία θα μπορούσαν να
καταπολεμηθούν οι εθνικισμοί στα Βαλκάνια και να περιοριστούν οι εστίες
έντασης.
Με τρείς τρόπους προσεγγίζεις μία επέτειο σαν τη
σημερινή.
Η μία , είναι η κλασσική, η κυρίαρχη προς το παρόν.
Με περισσή προγονολατρεία και προγονοπληξία αφυδατωμένη από το κοινωνικό και
δημοκρατικό νόημα της εξέγερσης του 1821.
Η δεύτερη, είναι αυτή η δήθεν «μοντέρνα», της αποδόμησης της σύγχρονης ελληνικής
ιστορίας, όπου στην κατακυρίευση του
κάστρου της Τριπολιτσάς (Τρίπολης) από τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη, μία πολύ σημαντική
καμπή του εθνικο-απελευθερωτικού αγώνα είδε μόνο
«σφαγιασμό αμάχων Τούρκων», πράγμα που
δεν αμφισβητείται ασφαλώς, αλλά δεν ήταν μόνο αυτό.
Και η τρίτη, η κριτική προσέγγιση που κατανοεί τον
εθνικο-απελευθερωτικό αγώνα μέσα σε ένα πλαίσιο εθνεγερτικών κινημάτων των
αρχών του 19ου αιώνα, που ξεσπούσαν σε όλα τα Βαλκάνια εμπνευσμένα
από τις αρχές της Γαλλικής επανάστασης αμφισβητώντας την τυραννική εξουσία των
Οθωμανών Σουλτάνων.
Δεν ήταν μόνο οι Έλληνες κλέφτες και αρματολοί,
αλλά και οι Σέρβοι και Βούλγαροι «χαιντούκοι» ή «χαιντούτοι» , οι Ρουμάνοι
«πανδούροι» και οι Αλβανοί του Αλή Πασά
των Ιωαννίνων και οι Μουσουλμάνοι του Βιδινίου με τον Πασβάνογλου, που είχαν ξεσηκωθεί κατά της Οθωμανικής -και
όχι Τουρκικής- απολυταρχίας εκείνο το διάστημα.
Τον κοινό πόθο των
βαλκανικών λαών για ελευθερία εξέφρασε ο Ρήγας Φεραίος, ο αποκαλούμενος – λόγω καταγωγής- και Βελεστινλής , τον οποίο θα έπρεπε να τιμούμε ως υπέρμαχο της
ελευθερίας της σκέψης και του λόγου («…όποιος
ελεύθερα συλλογάται, συλλογάται καλά…») και εμπνευστή μιας βαλκανικής δημοκρατικής ομοσπονδίας, στο πλαίσιο της
οποίας δεν θα είχαν θέση οι εθνικισμοί («Βούλγαροι
κι Αρβανίτες, Αρμένιοι και Ρωμιοί για την ελευθερία να ζώσομεν σπαθί»),λέει
χαρακτηριστικά, στον περίφημο «Θούριό» του.
Αυτόν
τον άνθρωπο, οι Αυστριακοί τον παρέδωσαν
στους Οθωμανούς κι αυτοί τον μετέφεραν στο Βελιγράδι, όπου φυλακίστηκε στον πύργο
Νeboisa , παραποτάμιο φρούριο του Βελιγραδίου, όπου και θανατώθηκε στις 10
Μαΐου 1798 μαζί με άλλους εφτά συντρόφους
του.
Ιστορική συνέχεια αυτής της φάσης
της νεότερης ελληνικής ιστορίας αποτελεί η Εθνική μας Αντίσταση 1940-1044 , που
αποτυπώνεται στους χαρακτηριστικούς στίχους που παραθέτουμε:
«…Με χίλια ονόματα μία
χάρη
ακρίτας ειτ' αρματολός
αντάρτης, κλέφτης, παλικάρι
πάντα ειν' ο ίδιος ο λαός.
Παντού η Πατρίδα μ'
έχει στείλειακρίτας ειτ' αρματολός
αντάρτης, κλέφτης, παλικάρι
πάντα ειν' ο ίδιος ο λαός.
φρουρό μαζί κι εκδικητή
κι απ' την ορμή μου θ' ανατείλει
καινούργια λεύτερη ζωή.
Αλί του που θα μ' απειλήσει
με τη σκλαβιά και την ντροπή
το θάνατο έχω καταργήσει,
δεν ξέρω φόβος τι θα πει….»
Αλλά και στους γνωστούς στίχους από το αντάρτικο τραγούδι «Στ΄άρματα, στ΄άρματα»
«…Ξαναζωντάνεψε τ' αρματωλίκι,
τα μπράτσα σίδερο, φλόγα η ψυχή,
λουφάζουν έντρομοι οι ξένοι λύκοι
στην εκδικήτρα μας αντρίκια ορμή.
Ο Γοργοπόταμος στην Αλαμάνα
στέλνει περήφανο χαιρετισμό,
νέας ανάστασης χτυπά η καμπάνα,
μηνάν τα όπλα μας το λυτρωμό….»
Τιμούμε όλους τους ήρωες και αγωνιστές που διαχρονικά αγωνίστηκαν για την ελευθερία και την ανεξαρτησία σ΄αυτόν τον πολύπαθο τόπο!"
Καλαμαριά, 25.3.2014
