Το Θείο Δράμα κορυφώνεται τη Μεγάλη Πέμπτη με την υμνογραφία της ημέρας να σχετίζεται με τα Πάθη του Χριστού, τη Σταύρωση και το θάνατό Του.
Η Εκκλησία τιμά τον Μυστικό Δείπνο, τον Νιπτήρα και την προδοσία στον Κήπο της Γεσθημανή.
Το βράδυ ψάλλεται ο όρθρος της Μεγάλης Παρασκευής και διαβάζονται τα περίφημα 12 Ευαγγέλια. Ανάμεσα στο 5ο και 6ο ψάλλεται το αντίφωνο «Σήμερον κρεμάται επί ξύλου…» και ο Εσταυρωμένος λιτανεύεται από τους ιερείς.
Στην ακολουθία των Παθών διαβάζονται κυρίως το κατά Ιωάννη και το κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο. Σε αυτά περιγράφονται τα γεγονότα που εκτυλίχθηκαν μετά τη σύλληψη του Ιησού. «Από τον Άννα στον Καϊάφα» και την άρνηση του Πέτρου («Πριν αλέκτορα φωνήσαι, τρις απαρνήση με») μέχρι την μεταφορά στο Πραιτώριο ενώπιον του Πιλάτου.
Το Θείο Δράμα κορυφώνεται με την καταδίκη του Ιησού σε σταυρικό θάνατο, την μεταμέλεια και τον απαγχονισμό του Ιούδα. Ο Ιησούς βασανίζεται και αναγκάζεται να κουβαλήσει το Σταυρό του στο λόφο του Γολγοθά. Αφήνει το πνεύμα επί του Σταυρού και περιγράφεται το περιστατικό με τους δύο ληστές.
Ο Ιωσήφ ο από Αριμαθείας ζητά από τον Πιλάτο το Σώμα του για να το θάψει και η ευαγγελική δίηγηση τελειώνει με την Ταφή του Ιησού και τη Σφράγιση του Τάφου του από τους Αρχιερείς και Φαρισαίους.