Η διαφθορά στην τοπική αυτοδιοίκηση και το αντίδοτο του εκδημοκρατισμού της για την αντιμετώπισή της ... του Γιώργου Χάτσιου, υπ. δημ. συμβούλου με την ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ - ΑΝΑΤΡΟΠΗ
Η διαφθορά στην τοπική αυτοδιοίκηση και το αντίδοτο του εκδημοκρατισμού της για την αντιμετώπισή της.
Πολλές αποφάσεις των δημάρχων και των δημοτικών συμβουλίων, όπως γίνεται κατά επανάληψη και στο δήμο Ωραιοκάστρου, στερούνται νομιμότητος και αποπέμπονται κατά τον έλεγχο νομιμότητας από την Αποκεντρωμένη διοίκηση. Πολλές φορές γίνεται κατάχρηση της επίκληση του κατεπείγοντος, για την έκδοση αποφάσεων, όπως γίνεται κατά κόρον στο δήμο Ωραιοκάστρου.
Δεν υπάρχει διαφάνεια στην οικονομική διαχείριση των περισσότερων δήμων και η κακή οικονομική κατάσταση των περισσοτέρων οφείλεται στο ότι η διαχείριση των οικονομικών δεν γίνεται με όρους οικονομικούς, αλλά ψηφοθηρικούς. Είναι επίσης γεγονός ότι τα περισσότερα από τα έργα κατασκευάζονται πρόχειρα, χωρίς πλήρεις μελέτες και μάλιστα περιβαλλοντολογικές, χωρίς να έχει εξασφαλισθεί η απαιτούμενη πίστωση και τις περισσότερες φορές με απευθείας αναθέσεις ή με μη νόμιμο διαγωνισμό και για αυτό εγκαταλείπονται ή παραμένουν ημιτελή μέχρι τις επόμενες δημοτικές εκλογές, όπως γίνεται με τη γέφυρα στη Ν. Φιλαδέλφεια με τον βρεφονηπιακό σταθμό στον Πεντάλοφο και πάει λέγοντας.
Αυτές τις ημέρες, που βρισκόμαστε σε προεκλογική περίοδο παρατηρούμε ένα όργιο δημοτικών έργων της τελευταίας στιγμής. Ασφαλτοστρώσεις, ανασκαμμένες πλατείες, ανακατασκευή πεζοδρομίων, τις περισσότερες φορές χωρίς να υπάρχει ανάγκη και φυσικά όλοι αναρωτιούνται αν είναι αναγκαία αυτά τα έργα ή γίνονται κυρίως για ψηφοθηρικούς λόγους.
Πού οφείλεται λοιπόν αυτό το φαινόμενο της κακοδιαχείρισης και της διαφθοράς στην αυτοδιοίκηση και πώς μπορεί να αντιμετωπιστεί;
Οφείλεται στο θεσμικό πλαίσιο που υπήρχε και συνεχίζει να υπάρχει με τον «Καλλικράτη» που επιβάλλει ένα ακόμη πιο συγκεντρωτικό δημαρχοκεντρικό μοντέλο. Ενώ η τοπική αυτοδιοίκηση, είναι ένας θεσμός άμεσης δημοκρατίας, που σημαίνει ότι πρέπει να ενεργοποιεί τους πολίτες στα κέντρα αποφάσεων.
Το δημαρχοκεντρικό συγκεντρωτικό μοντέλο, μεταβάλλει το δήμαρχο σε φεουδάρχη και επιβάλει τον διοικητισμό, στην τοπική αυτοδιοίκηση.
Η θέσπιση ενός άλλου θεσμικού πλαισίου που θα κατοχυρώνει την απλή αναλογική και θα καταργεί τοδημαρχοκεντρικό
Επιβάλλεται η ενίσχυση και η αναβάθμιση των μικρότερων διοικητικών δομών, των τοπικών συμβουλίων δήμων και κοινοτήτων, καθώς και η καθιέρωση των τοπικών δημοψηφισμάτων λαϊκής πρωτοβουλίας, το αποτέλεσμα των οποίων θα είναι δεσμευτικά για την κάθε αρχή.
Η συμμετοχή στα κοινά πρέπει να είναι ανιδιοτελής. Να περιοριστούν και να γίνουν άμισθες, οι έμμισθες θέσεις στο Δήμο και τους Δημοτικούς Οργανισμούς. Τέρμα στις εξαγορές συνειδήσεων, τους οικονομικούς εξαναγκασμούς και τις συναλλαγές.
Χρειάζεται η διοίκηση να περάσει από τους διάφορους συναλλασσόμενους κουταλοφόρους στους πολίτες, για να μετατραπεί ο δήμος σε ένα ζωντανό διαδραστικό χώρο ιδεών και προτάσεων, που θα επικεντρώνεται σε έναν φιλικό προς το περιβάλλον «επανασχεδιασμό»