Δήλωση Δέσποινας Χαραλαμπίδου για την Πρωτομαγιά
Για την Ανατροπή στην
Κεντρική Μακεδονία
Θεσσαλονίκη 1 Μαΐου 2014
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Στην μεγάλη πορεία της
Εργατικής Πρωτομαγιάς συμμετείχε η υποψήφια Περιφερειάρχης Κεντρικής
Μακεδονίας, βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ Δέσποινα Χαραλαμπίδου, με τον υποψήφιο Αντιπεριφερειάρχη
Θεσσαλονίκης Γιώργο Θεοδωρόπουλο και το σύνολο των υποψήφιων περιφερειακών
συμβούλων της παράταξης.
Η Δέσποινα Χαραλαμπίδου
κατά την διάρκεια της πορείας συνομίλησε με εργαζόμενους και φοιτητές. Στο
τέλος της πορείας κατέθεσε στεφάνι στο μνημείο του καπνεργάτη έξω από το ΕΚΘ.
Στη δήλωσή της για την Εργατική Πρωτομαγιά, η Δέσποινα Χαραλαμπίδου αναφέρει:
«Κάθε τέτοια μέρα, κάθε Πρωτομαγιά
μέχρι πριν μερικά χρόνια μιλούσαμε διαρκώς για το πόσο επίκαιρα παρέμεναν τα
ιστορικά αιτήματα του Μάη.
Σήμερα, 5 χρόνια μετά το
1ο μνημόνιο, είμαστε στο ίδιο εκείνο σημείο απ’ το οποίο με
δραματικούς αγώνες μας έβγαλαν οι εργάτες του Σικάγο 130 χρόνια πριν: να ζητάμε
αξιοπρεπή εργασία – 8ωρο – αργία την Κυριακή.
Σήμερα, μετά από περίπου
100 χρόνια αγώνων για την προάσπιση των εργασιακών τους δικαιωμάτων, οι
εργαζόμενοι στη χώρα μας είναι αντιμέτωποι με την πιο βάρβαρη επίθεση του
κεφαλαίου σε βάρος τους: ανεργία, εξευτελιστικοί όροι εργασίας, τιποτένιοι
μισθοί, και όλα αυτά υπό τη δαμόκλειο σπάθη της απόλυσης. Η Τρόικα, με ιπποκόμους
τους Σαμαρά – Βενιζέλο απαντά σήμερα στα ίδια αιτήματα με νέα σκληρότερα μέτρα,
με πλήρη αστυνόμευση και με «υπόγειες διαδρομές» προς τη Χρυσή Αυγή, με την
οικοδόμηση ενός παρακράτους, με σκοπό να τρομοκρατήσει το λαό και να τον
εγκλωβίσει για μια ακόμη φορά στα παλιά άχρηστα διλήμματα.
Σήμερα, στην πόλη που
γιορτάστηκε η πρώτη Πρωτομαγιά, στην πόλη της Φεντερασιόν, στον τόπο που έλαβε
χώρα ο Μάης του ’36, στη Θεσσαλονίκη της τεράστιας ανεργίας, των λουκέτων, των
απολύσεων, της αποβιομηχάνισης και της ερήμωσης, είναι χρέος όλων των
εργαζομένων, όλων των ανθρώπων του μόχθου που υποφέρουν απ’ τις τροϊκανές
επιλογές να αγωνιστούν με πείσμα να σπάσουν τα σίδερα του μνημονιακού κλουβιού
που μας περιβάλλει, ώστε να μπορέσει η ελπίδα να πετάξει ξανά ελεύθερη. Οι
ποιητές μας έφτιαξαν εξαίσια τραγούδια απ’ τη θλίψη του λαού μας. Στον κόσμο όμως
που θέλουμε να φτιάξουμε εμείς μας περιμένουν καινούρια τραγούδια, τα τραγούδια
της νίκης!»
