Αβοκάντο: Αδυνατίζει και αυξάνει την "καλή" χοληστερόλη
Η συστηματική κατανάλωση αβοκάντο μπορεί να βελτιώσει την ποιότητα της διατροφής και να ωφελήσει σημαντικά την υγεία, σύμφωνα με μία νέα μελέτη. Αναλύοντας στοιχεία από την επονομαζόμενη διατροφική μελέτη NHANES, που αφορούν την περίοδο 2001-2008, οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η κατανάλωση του συγκεκριμένου φρούτου σχετίζεται με καλύτερη ποιότητα διατροφής, υψηλότερα επίπεδα «καλής» (HDL) χοληστερόλης, μειωμένο κίνδυνο μεταβολικού συνδρόμου, και χαμηλότερο σωματικό βάρος, Δείκτη Μάζας Σώματος (ΔΜΣ) και περίμετρο μέσης.
Το μεταβολικό σύνδρομο χαρακτηρίζεται από την συνύπαρξη πολλαπλών παραγόντων καρδιαγγειακού κινδύνου σε έναν άνθρωπο. Οι παράγοντες αυτοί είναι:
Αρτηριακή πίεση πάνω από 130/85 mmHg
Επίπεδα γλυκόζης (σακχάρου) πάνω από 100 mg/dl όταν κάποιος είναι νηστικός
Περίμετρος μέσης από 100 εκατοστά και πάνω για τους άνδρες και από 87,5 εκατοστά και πάνω για τις γυναίκες (δηλαδή κοιλιακή παχυσαρκία)
«Καλή» (HDL) χοληστερόλη κάτω από 40 mg/dl για τους άνδρες και κάτω από 50 mg/dl για τις γυναίκες
Επίπεδα τριγλυκεριδίων 150 mg/dl ή υψηλότερα.
Όταν κάποιος έχει ταυτοχρόνως τρεις ή περισσότερους από τους προαναφερθέντες παράγοντες, πάσχει από μεταβολικό σύνδρομο.
Στη νέα μελέτη αναλύθηκε η διατροφή 17.567 εθελοντών, οι οποίοι είχαν ηλικία άνω των 19 ετών όταν δήλωσαν συμμετοχή στην έρευνα NHANES. Όπως γράφουν οι ερευνητές στην επιθεώρηση «Nutrition Journal», το 2% των εθελοντών (ή 347 άνθρωποι) έτρωγαν αβοκάντο, με την μέση ημερήσια κατανάλωση να είναι μισό μέτριο αβοκάντο την ημέρα – ποσότητα που παρέχει 114 θερμίδες, οι μισές εκ των οποίων προέρχονται από λίπη. Οι εθελοντές αυτοί είχαν γενικώς σημαντικά υψηλότερη πρόσληψη φρούτων και λαχανικών, και μειωμένη κατανάλωση ζάχαρης. Είχαν επίσης υψηλότερη κατανάλωση λιπών, μονοακόρεστων λιπών, πολυακόρεστων λιπών, φυτικών ινών, βιταμίνης Ε, μαγνησίου, καλίου και βιταμίνης Κ, καθώς και μειωμένη κατανάλωση υδατανθράκων (ψωμί, ρύζι, ζυμαρικά, δημητριακά).
Τα αβοκάντο είναι πλούσια σε μονοακόρεστα λίπη, τα οποία σχετίζονται με μειωμένο κίνδυνο αναπτύξεως καρδιοπάθειας. Προγενέστερες μελέτες έχουν δείξει πως όταν αυξάνεται η πρόσληψη μονοακόρεστων λιπαρών, ο κίνδυνος στεφανιαίας νόσου ελαττώνεται κατά 19%, σημειώνουν στο άρθρο τους οι ερευνητές της παρούσας ανάλυσης.
Οι λάτρεις του αβοκάντο υπερτερούσαν και στο θέμα του σωματικού βάρους. Κατά μέσον όρο ζύγιζαν 4 κιλά λιγότερα απ’ όσα οι λοιποί εθελοντές, ενώ είχαν μέσο ΔΜΣ ίσο με 26,7 έναντι 28,7 των υπολοίπων. Ο ΔΜΣ υπολογίζεται όταν διαιρεθεί το νυν βάρος (σε κιλά) με το τετράγωνο του ύψους (σε μέτρα). Οι τιμές του από 25-30 σημαίνουν πως κάποιος είναι υπέρβαρος, ενώ πάνω από 30 αρχίζει η παχυσαρκία, με τη νοσογόνο (κακοήθη) παχυσαρκία να αφορά τις τιμές πάνω από 40. Στο φυσιολογικό βάρος αντιστοιχούν οι τιμές του ΔΜΣ από 19,5 μέχρι 25, ενώ κάτω από 19 σημαίνει πως κάποιος είναι λιποβαρής. Η μελέτη έδειξε ακόμα πως οι εθελοντές που έτρωγαν αβοκάντο είχαν και υψηλότερη «καλή» (HDL) χοληστερόλη: 55 mg/dl κατά μέσον όρο έναντι 52,6 mg/dl.
Το μεταβολικό σύνδρομο χαρακτηρίζεται από την συνύπαρξη πολλαπλών παραγόντων καρδιαγγειακού κινδύνου σε έναν άνθρωπο. Οι παράγοντες αυτοί είναι:
Αρτηριακή πίεση πάνω από 130/85 mmHg
Επίπεδα γλυκόζης (σακχάρου) πάνω από 100 mg/dl όταν κάποιος είναι νηστικός
Περίμετρος μέσης από 100 εκατοστά και πάνω για τους άνδρες και από 87,5 εκατοστά και πάνω για τις γυναίκες (δηλαδή κοιλιακή παχυσαρκία)
«Καλή» (HDL) χοληστερόλη κάτω από 40 mg/dl για τους άνδρες και κάτω από 50 mg/dl για τις γυναίκες
Επίπεδα τριγλυκεριδίων 150 mg/dl ή υψηλότερα.
Όταν κάποιος έχει ταυτοχρόνως τρεις ή περισσότερους από τους προαναφερθέντες παράγοντες, πάσχει από μεταβολικό σύνδρομο.
Στη νέα μελέτη αναλύθηκε η διατροφή 17.567 εθελοντών, οι οποίοι είχαν ηλικία άνω των 19 ετών όταν δήλωσαν συμμετοχή στην έρευνα NHANES. Όπως γράφουν οι ερευνητές στην επιθεώρηση «Nutrition Journal», το 2% των εθελοντών (ή 347 άνθρωποι) έτρωγαν αβοκάντο, με την μέση ημερήσια κατανάλωση να είναι μισό μέτριο αβοκάντο την ημέρα – ποσότητα που παρέχει 114 θερμίδες, οι μισές εκ των οποίων προέρχονται από λίπη. Οι εθελοντές αυτοί είχαν γενικώς σημαντικά υψηλότερη πρόσληψη φρούτων και λαχανικών, και μειωμένη κατανάλωση ζάχαρης. Είχαν επίσης υψηλότερη κατανάλωση λιπών, μονοακόρεστων λιπών, πολυακόρεστων λιπών, φυτικών ινών, βιταμίνης Ε, μαγνησίου, καλίου και βιταμίνης Κ, καθώς και μειωμένη κατανάλωση υδατανθράκων (ψωμί, ρύζι, ζυμαρικά, δημητριακά).
Τα αβοκάντο είναι πλούσια σε μονοακόρεστα λίπη, τα οποία σχετίζονται με μειωμένο κίνδυνο αναπτύξεως καρδιοπάθειας. Προγενέστερες μελέτες έχουν δείξει πως όταν αυξάνεται η πρόσληψη μονοακόρεστων λιπαρών, ο κίνδυνος στεφανιαίας νόσου ελαττώνεται κατά 19%, σημειώνουν στο άρθρο τους οι ερευνητές της παρούσας ανάλυσης.
Οι λάτρεις του αβοκάντο υπερτερούσαν και στο θέμα του σωματικού βάρους. Κατά μέσον όρο ζύγιζαν 4 κιλά λιγότερα απ’ όσα οι λοιποί εθελοντές, ενώ είχαν μέσο ΔΜΣ ίσο με 26,7 έναντι 28,7 των υπολοίπων. Ο ΔΜΣ υπολογίζεται όταν διαιρεθεί το νυν βάρος (σε κιλά) με το τετράγωνο του ύψους (σε μέτρα). Οι τιμές του από 25-30 σημαίνουν πως κάποιος είναι υπέρβαρος, ενώ πάνω από 30 αρχίζει η παχυσαρκία, με τη νοσογόνο (κακοήθη) παχυσαρκία να αφορά τις τιμές πάνω από 40. Στο φυσιολογικό βάρος αντιστοιχούν οι τιμές του ΔΜΣ από 19,5 μέχρι 25, ενώ κάτω από 19 σημαίνει πως κάποιος είναι λιποβαρής. Η μελέτη έδειξε ακόμα πως οι εθελοντές που έτρωγαν αβοκάντο είχαν και υψηλότερη «καλή» (HDL) χοληστερόλη: 55 mg/dl κατά μέσον όρο έναντι 52,6 mg/dl.
