Ονειρεύομαι ένα Δήμο….

Ονειρεύομαι ένα Δήμο που θα με βλέπει σαν πολίτη, σαν άνθρωπο και όχι σαν ψηφοφόρο. Που θα με σέβεται, θα με υπολογίζει και δε θα με κοροϊδεύει. Που θα στέκεται δίπλα μου και θα με βοηθάει. Που θα με παρακινεί και θα μου δίνει ευκαιρίες  να γίνω καλύτερος  και πιο συνειδητοποιημένος πολίτης. Θέλω ένα δήμαρχο πολίτη, όχι πολιτικό, ένα δήμαρχο που θα με βλέπει  σαν φίλο, σαν συνεργάτη.

Θέλω να με βοηθήσουν, να με ενημερώσουν. Για τη διαχείριση των απορριμμάτων, για την ανακύκλωση, για την αειφορία, για το περιβάλλον. Γιατί άλλοι Δήμοι ενημερώνουν τους πολίτες τους και στη συνέχεια τους διαθέτουν εξοπλισμό όπως π.χ. κάδους κομποστοποίησης. Και μάλιστα Δήμοι αστικοί όπου δεν υπάρχουν πολλοί κήποι. Ωστόσο υπάρχουν και κάδοι κομποστοποίησης για μπαλκόνια. Ή τους μοιράζουν ειδικά μπουκάλια για τη συλλογή των τηγανόλαδων; Από αυτά τα τηγανόλαδα άλλοι δήμοι παράγουν ενέργεια και ζεσταίνουν δημοτικά κτίρια κάνοντας οικονομία εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ. Αν θέλει ο Δήμος να βοηθήσει βρίσκει και τον τρόπο και τα χρήματα. Οι δικές μας δημοτικές αρχές δεν ξέρουν να εκμεταλλεύονται  ευρωπαϊκά κονδύλια προς όφελος του Δήμου και των Δημοτών. Ή δε θέλουν. Ποιος ξέρει;

Θέλω να στέκονται δίπλα μου. Και θέλω κάποιος να μου εξηγήσει με ποιον τρόπο άλλοι Δήμοι (υπάρχουν στοιχεία) στέκονται δίπλα στους ηλικιωμένους, που τόσες ανάγκες έχουν ειδικά αυτή την εποχή, με το πρόγραμμα «Βοήθεια στο Σπίτι»; Όχι τυπική βοήθεια, ουσιαστική. Υπάρχουν ηλικιωμένοι σε άλλους Δήμους που η «Βοήθεια στο σπίτι» αναλαμβάνει ακόμα και τη μεταφορά τους στα ιατρεία των ΚΑΠΗ.  Γιατί αυτοί οι Δήμοι  βρίσκουν χρήματα και ο δικός μας δε βρίσκει ποτέ;

Μέχρι τώρα εισπράττω μόνο κοροϊδία. Κάθε φορά λίγο καιρό πριν τις εκλογές γίνονται έργα. Με υποτιμούν σαν άνθρωπο και σαν πολίτη, όταν λίγες μέρες πριν τις εκλογές κάνουν έργα. Τώρα για παράδειγμα στρώνουν τα γήπεδα του τένις στο Κονταξοπούλειο με ένα υλικό που θα προστατεύει το παιδί μου από πτώσεις. Βέβαια κανένας δε σκέφτεται ότι στην ουσία η χρονιά για πολλά παιδιά σταματά στα τέλη Απριλίου, μιας που δεν είναι εύκολο αυτή την εποχή να αλλάξουν το πρόγραμμά τους. Για τον επόμενο μήνα αλλάζουν οι ώρες, οι μέρες και ο τόπος των μαθημάτων τένις. Κανείς δε σκέφτηκε ότι αυτά τα παιδιά έχουν ένα καθορισμένο πρόγραμμα, πολλές φορές εξαιρετικά γεμάτο, που είναι αδύνατον αυτή τη στιγμή να αλλάξει. Τέλος λοιπόν το τένις για φέτος. Κι όλα αυτά γιατί λίγες μέρες πριν τις εκλογές αποφάσισαν να κάνουν έργα. Πώς να μη θεωρήσω ότι με κοροϊδεύουν;

Ίσως φταίω κι εγώ που δεν μ’ ακούει κανείς! Δε φωνάζω αρκετά δυνατά!

Ξένου Δήμητρα, Εκπαιδευτικός

Υποψήφια Τοπική Σύμβουλος Ωραιοκάστρου Δ.Κ.Π.Ω. ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ - ΑΝΑΤΡΟΠΗ