Σε προηγούμενο άρθρο, προσπάθησα να περιγράψω αυτές που κατά τη γνώμη μου πρέπει να είναι οι κατευθυντήριες γραμμές μιας δημοτικής παράταξης που στοχεύει να διοικήσει το Δήμο.
Δυστυχώς δεν υπάρχει ο χρόνος για μια πιο διεξοδική προσέγγιση, αλλά θα ήθελα ν’ αναφέρω μερικές ιδέες, αποσπασματικές μεν, που δίνουν όμως το στίγμα μιας διαφορετικής προσέγγισης στα δημοτικά ζητήματα. 
Κεραίες κινητής τηλεφωνίας.
Η παράταξή μας έχει εμπλακεί στο κίνημα για τις κεραίες είτε σαν συλλογικότητα είτε σαν μεμονωμένα άτομα και έχει μια αρκετά πλήρη πρόταση
Θα ήθελα απλώς να προσθέσω ένα πρακτικό μέτρο που θα βοηθήσει στον αγώνα μας:
Ειδική δημοτική σήμανση με πινακίδα που θα ενημερώνει για την ύπαρξη κεραίας στο συγκεκριμένο οικοδόμημα.  Ο Δήμος σήμερα ζητάει απ’ τους δημότες να πληρώσουν ένα πολύ ψηλό τίμημα όταν στη γειτονιά τους δημιουργείται κάποιος χώρος πρασίνου, με τη δικαιολογία ότι αυτό ανεβάζει την αξία της περιουσίας τους. Είναι άραγε έτοιμος να καταβάλει ένα αντίστοιχα υψηλό τίμημα στους περίοικους, που θα βλέπουν τα ακίνητά τους ξενοίκιαστα ή απούλητα λόγω της κεραίας που έχει ξεφυτρώσει και βρίσκεται μόνιμα δίπλα τους υποβαθμίζοντας τις ζωές τους;
Οριοθέτηση των δήμων με βάση τις πραγματικές ανάγκες τους και την ιστορική και κοινωνική ενότητα των περιοχών.
Ο “Καλλικράτης” δεν δημιούργησε “ορθολογικές” συνενώσεις δήμων για να μειώσει τα κόστη. Η λογική του ήταν εξ αρχής καθαρά λογιστική και ρουσφετολογική. Ειδικά για το δήμο μας, αυτό είναι ηλίου φαεινότερο. Όλοι θυμόμαστε ότι πριν τις προηγούμενες δημοτικές εκλογές, το αν η Νεάπολη θα ενωθεί με τις Συκιές -δηλαδή το πόσο μεγάλος θα ήταν ο Δήμος που θα δινόταν “προίκα” στον εκλεκτό της κεντρικής εξουσίας δήμαρχο- “παιζόταν” μέχρι την τελευταία στιγμή. Και, καθώς ο δήμαρχος παραήταν “εκλεκτός”, φτάσαμε τελικά στο σημερινό έκτρωμα. Έναν Δήμο που εκτείνεται απ’ την Ευαγγελίστρια μέχρι τη Λαγκαδά και το Ασβεστοχώρι. Αυτό εννοούν όταν μιλάνε για “συμμετοχή των πολιτών”; Το να χρειάζεσαι 2 λεωφορεία και τη μισή σου μέρα για να πας από το σπίτι σου στο Δημαρχείο;
Εναλλακτική πρόταση για τη διαχείριση των απορριμμάτων.
Εναλλακτική πρόταση διαχείρισης των αστικών απορριμμάτων υπάρχει και μάλιστα σε αντίθεση με την καύση και τους ΧΥΤΑ είναι πραγματικά φιλική προς το περιβάλλον, πιο φτηνή, δημιουργεί περισσότερες θέσεις εργασίας, ενώ τα προϊόντα της είναι χρήσιμα  για το κοινωνικό σύνολο.
Τα βασικά σημεία της πρότασης αυτής είναι:  Η διαλογή των απορριμμάτων στη πηγή (δηλαδή σε επίπεδο νοικοκυριών, επιχειρήσεων ή γειτονιάς) σε 4 βασικές κατηγορίες:
1) χαρτί
2) πλαστικά – μέταλλα – γυαλί
3) ζυμώσιμα – οργανικά υλικά (υλικά φυτικής ή ζωικής προέλευσης)
4) υπόλοιπα.
Η διαλογή στην πηγή έχει πολύ μεγάλη σημασία καθώς το 40-60% των σκουπιδιών είναι ανακυκλώσιμο, το 40-60% ζυμώσιμο και μόλις το 10% είναι υπολείμματα και αδρανή υλικά.
Σε επίπεδο Δήμου, ομάδων Δήμων ή πληθυσμιακών ενοτήτων που να φτάνουν μέχρι τις 200.000 περίπου κατοίκους, χρειάζεται η δημιουργία μικρών εγκαταστάσεων ολοκληρωμένης διαχείρισης απορριμμάτων.
Σε αυτές τις εγκαταστάσεις θα συγκεντρώνονται τα ανακυκλώσιμα υλικά (πλαστικά, μέταλλα, γυαλί κοκ) και θα οδηγούνται απευθείας στην ανακύκλωση ώστε να επαναχρησιμοποιούνται.
Στο βαθμό που υπάρχουν σύμμεικτα απορρίμματα (σκουπίδια δηλαδή που δεν έχει προηγηθεί διαχωρισμός), αυτά θα οδηγούνται σε ταινιόδρομους όπου εργαζόμενοι θα αφαιρούν τα ανακυκλώσιμα υλικά και θα τα προσθέτουν στις αντίστοιχες κατηγορίες που περιγράφηκαν παραπάνω.
Σε ότι αφορά το ζυμώσιμο τμήμα των απορριμμάτων η απάντηση είναι απλή: αερόβια κομποστοποίηση, αφαίρεση των αδρανών υλικών (π.χ. μπάζα από επισκευές) με κοσκίνισμα και αξιοποίηση του κομπόστ σαν υψηλής ποιότητας εδαφοβελτιωτικό υλικό. Τα αδρανή υλικά που προκύπτουν αξιοποιούνται στην οδοποιία ή σε αποκαταστάσεις τοπίου (π.χ. αποκατάσταση λατομείων).
Οι μονάδες αυτές απαιτούν φτηνό και απλό μηχανολογικό εξοπλισμό και μπορούν να δημιουργηθούν από τους ίδιους τους Δήμους. Την ίδια στιγμή δημιουργούν θέσεις εργασίας, καθώς είναι μονάδες εντάσεως εργασίας (απαιτούν δηλαδή κυρίως εργατικά χέρια), τείνουν σε παραγωγή μηδενικών αποβλήτων, δεν προξενούν κανένα περιβαλλοντικό πρόβλημα, ούτε εκπέμπουν οσμές. Τέλος παράγουν εξαιρετικής ποιότητας χρήσιμα προϊόντα (π.χ. εδαφοβελτιωτικό υλικό κ.α.) που μπορούν να αξιοποιηθούν από τους κατοίκους της κάθε περιοχής ή να πωληθούν, έτσι ώστε τα έσοδα των Δήμων να αυξηθούν και τα δημοτικά τέλη να μειωθούν.
Γι’ αυτό απαιτούμε αντί για ΧΥΤΑ και εργοστάσια καύσης σκουπιδιών που θα τα εκμεταλλεύονται μεγαλοεργολάβοι, να δημιουργηθούν μονάδες ολοκληρωμένης διαχείρισης απορριμμάτων στην ιδιοκτησία των Δήμων (ή ομάδων Δήμων), υπό τον έλεγχο των τοπικών κοινωνιών, οι οποίες θα πρέπει  και να απολαμβάνουν τους καρπούς αυτής της διαχείρισης.
Τέλος, μια πρόταση που στοχεύει να καταδείξει τη διαφορά πολιτικού πολιτισμού της ΑυΡΑ από τις καθεστωτικές δυνάμεις που διοικούν ή συνδιοικούσαν μέχρι χθες το Δήμο μας και που σήμερα ξαναζητούν υποκριτικά την ψήφο των δημοτών, εμπαίζοντας ανοιχτά τη νοημοσύνη τους:
Κανένα έργο -μικρό ή μεγάλο- που δεν έχει χαρακτήρα επείγοντος δεν θα ξεκινάει τους τελευταίους 2 μήνες πριν απ’ τις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές. Δεν σκοπεύουμε να κάνουμε προεκλογική εκστρατεία με τα λεφτά των δημοτών. Τα έργα στο Δήμο πρέπει να στοχεύουν στις πραγματικές του ανάγκες και όχι στην προβολή του εκάστοτε Δημάρχου.