Του Χρήστου Κάτσικα

Σε πολλά ιδιωτικά σχολεία, συμβαίνουν σημεία και τέρατα, σύμφωνα με καταγγελίες εκπαιδευτικών και γονέων. Παράλληλα, είναι πλέον φανερό ότι οι νομοθετικές ρυθμίσεις του πρώην υπουργού Παιδείας Κ. Αρβανιτόπουλου κατόρθωσαν να αποδυναμώσουν σε μεγάλο βαθμό την οριζόμενη από το Σύνταγμα εποπτεία της πολιτείας επί των ιδιωτικών εκπαιδευτηρίων.

Εκπαιδευτικοί απολύονται προφορικά χωρίς να καταγγέλλεται η σύμβασή τους, άλλοι προσλαμβάνονται από τους ιδιοκτήτες, χωρίς πτυχία, χωρίς να ελέγχονται τα τυπικά τους προσόντα και βρίσκονται σήμερα στις τάξεις χωρίς διοριστήρια!

Οι «εκπαιδευτικοί» χωρίς διοριστήριο είναι πιθανόν να μην έχουν τους προβλεπόμενους από τη νομοθεσία τίτλους σπουδών, με αποτέλεσμα να αποτελούν φτηνό εργατικό δυναμικό το οποίο κανείς δεν γνωρίζει αν δηλώνεται στις νόμιμες αρχές.

Νομιμοποίηση καμία

Είναι εύλογο ότι οι «εκπαιδευτικοί» αυτοί δεν νομιμοποιούνται να υπογράφουν βαθμολογίες, να διορθώνουν διαγωνίσματα, να υπογράφουν τίτλους προαγωγικούς ή απολυτήριους. Τίθεται, δε, ζήτημα εξαπάτησης των γονέων που πληρώνουν εξαιρετικά υψηλά δίδακτρα για εκπαιδευτικές υπηρεσίες αμφίβολης ποιότητας και νομιμότητας.

Σύμφωνα με επίσημη καταγγελία της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών Λειτουργών (ΟΙΕΛΕ), «οι εναπομείναντες νόμιμοι εκπαιδευτικοί και οι “εκπαιδευτικοί” χωρίς διοριστήρια υπό καθεστώς πιέσεων και απειλών (μετά την καθιέρωση των μαζικών και αναιτιολόγητων απολύσεων) είναι εξαιρετικά ευάλωτοι στο να αλλοιώσουν βαθμολογίες, να παραχαράξουν ενδοσχολικές διαδικασίες και τίτλους σπουδών.

Επειδή, μάλιστα, από πέρσι μετρούν για τις εισαγωγικές εξετάσεις σε ΑΕΙ και ΤΕΙ οι βαθμοί του Λυκείου, είναι απολύτως υπαρκτός ο κίνδυνος νόθευσης των Πανελλαδικών Εξετάσεων, με μαθητές από παρανόμως λειτουργούντα ιδιωτικά σχολεία να έχουν προφανές πλεονέκτημα έναντι των υπόλοιπων μαθητών από νόμιμα ιδιωτικά ή από δημόσια σχολεία».

■ Το καθεστώς τρόμου που επικρατεί σε πολλά ιδιωτικά σχολεία αλλά και η άγνοια της διοίκησης οδηγεί πολλούς νέους πτυχιούχους αδιόριστους εκπαιδευτικούς στο να αποδέχονται άθλιους όρους εργασίας και αμοιβής.

Το φαινόμενο είναι ιδιαίτερα διαδεδομένο στα ιδιωτικά νηπιαγωγεία, όπου έχει συσταθεί ένα ιδιότυπο καρτέλ, καθώς προσλαμβάνουν νηπιαγωγούς και, αντί να τους καταβάλλουν τις νόμιμες αποδοχές που ισχύουν για τους δημόσιους εκπαιδευτικούς, τους προτείνουν 8ωρη και πλέον εργασία για 200 ή 300 ευρώ.

■ Η αδυναμία του Δημοσίου να εποπτεύσει απολύσεις και προσλήψεις σε ιδιωτικά σχολεία έχει οδηγήσει σε καταστάσεις ακραίας ασυδοσίας.

Ενα από τα πολλά παραδείγματα είναι η καταγγελία νέας εκπαιδευτικού ειδικότητας ΠΕ 70, η οποία ενημέρωσε την ΟΙΕΛΕ ότι σε ένα ιδιωτικό σχολείο, όπου προσήλθε για συνέντευξη, της ζητήθηκε να εργαστεί για δοκιμαστική περίοδο ενός μήνα αμισθί!

Είναι εύλογο ότι η συγκεκριμένη εκπαιδευτικός θα εργαζόταν στο σχολείο χωρίς να έχει δηλωθεί σε καμιά επίσημη αρχή.

■ Ιδιωτικά σχολεία, αγνοώντας τους νόμους, είτε ζητούν ψευδώς νέα αδειοδότηση ενώ πρόκειται για παλιά σχολεία είτε κλείνουν όποτε θέλουν, χωρίς να ενημερώνουν την πολιτεία, για να απολύσουν μαζικά το εκπαιδευτικό τους προσωπικό και να γλιτώσουν τις υπέρογκες οφειλές τους στα δημόσια ταμεία.

«Λαμπρό» παράδειγμα τα Εκπαιδευτήρια Σωτηρχόπουλου στην Πάτρα που κλείνουν αυθαίρετα, χωρίς να ενημερωθούν οι αρχές, για ένα χρόνο, ώστε να μην καταβληθούν τα μεγάλα χρέη του σχολείου στο κράτος και στους απλήρωτους επί 2 χρόνια εκπαιδευτικούς.

Κανένας έλεγχος

Από τα συγκεκριμένα περιστατικά, τα οποία επαναλαμβάνονται καθημερινά ολοένα και περισσότερο σε ιδιωτικά σχολεία, λόγω της απουσίας κρατικού ελέγχου, προκύπτουν συγκεκριμένα και πολύ σοβαρά ερωτήματα:

1. Ποιος εγγυάται την υγεία και την ασφάλεια των μαθητών, όταν στο σχολείο εργάζονται «εκπαιδευτικοί» που δεν πληρούν τις νόμιμες προϋποθέσεις διορισμού σε ιδιωτικό σχολείο; Ποιος θα αναλάβει νομικά την ευθύνη σε περίπτωση φυσικής καταστροφής ή ατυχήματος;

2. Πώς θα συνεχίσουν να εκδίδουν νόμιμους τίτλους σπουδών σχολεία με παράνομο προσωπικό ή με εκπαιδευτικό προσωπικό που με την απειλή της απόλυσης ενδέχεται να παραχαράσσει βαθμολογίες, ενδοσχολικές εξετάσεις, απολυτήρια;

3. Ποιος εγγυάται για τη διαφάνεια των Πανελλαδικών Εξετάσεων και για τη νομιμότητα των εκδιδόμενων τίτλων ή τη νομιμότητα της υπογραφής βαθμολογιών και της διεξαγωγής ενδοσχολικών εξετάσεων, ειδικά από τη στιγμή που οι βαθμοί των μαθητών της Α΄ και της Β΄ Λυκείου μετρούν για την εισαγωγή τους στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση;

4. Το κράτος θα παραμείνει αδιάφορο μπροστά στη γιγάντωση της «μαύρης», αδήλωτης εργασίας στα ιδιωτικά σχολεία και στην παραγόμενη από αυτήν φοροδιαφυγή των ιδιοκτητών;

………………………………………………………………………………………………..

ΕΠΙΣΤΟΛΗ – ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΓΟΝΕΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΟΙΕΛΕ
«Παραχαράσσουν το ωρολόγιο πρόγραμμα»

Χαρακτηριστική είναι η καταγγελία γονέα (την οποία έχει ήδη στα χέρια του ο υπουργός Παιδείας) ο οποίος πληροφορήθηκε ότι σε ιδιωτικό σχολείο παραχαράσσεται το ωρολόγιο πρόγραμμα με την πλήρη κατάργηση των μαθημάτων Γενικής Παιδείας (Β΄ Λυκείου), ώστε οι μαθητές να διδάσκονται μόνο τα μαθήματα κατεύθυνσης.

(Είναι αναγκαίο να διευκρινιστεί ότι μαθητές που διδάσκονται αποκλειστικά και μόνο μαθήματα κατεύθυνσης –σαν να βρίσκονται δηλαδή σε φροντιστήριο– αποκτούν πολύ μεγάλο πλεονέκτημα έναντι των μαθητών των σχολείων που, ακολουθώντας το ωρολόγιο πρόγραμμα που προβλέπεται από το ΥΠΑΙΘ, διδάσκονται όλα τα μαθήματα).

Στην επιστολή αυτή προς την ΟΙΕΛΕ ο γονιός, αφού εκφράζει την έντονη ανησυχία του για τη νόθευση των σχολικών διαδικασιών στο ιδιωτικό σχολείο, αναρωτιέται εύλογα για ποιο λόγο η πολιτεία δεν προβαίνει σε συστηματικούς ελέγχους, ώστε να προστατευτεί το δημόσιο συμφέρον και η ισονομία ανάμεσα στους μαθητές.

Αποσπάσματα από την επιστολή του γονέα στην ΟΙΕΛΕ:

«Είμαι γονιός μαθητή της Β΄ Λυκείου που πηγαίνει σε δημόσιο σχολείο. Φέτος με το σύστημα του νέου λυκείου, μαθητές που είχαν τη δυνατότητα πήγαν σε ιδιωτικά. Από γονιό που έγραψε το παιδί του σε ιδιωτικό έμαθα ότι οι μαθητές της Β΄ Λυκείου που θα φοιτήσουν σε αυτό θα είναι διαρκώς χωρισμένοι σε τμήματα με βάση την κατεύθυνση που επέλεξαν και δεν θα διδαχτούν καθόλου τα μαθήματα γενικής παιδείας. Για παράδειγμα, οι μαθητές της θετικής κατεύθυνσης δεν θα ασχοληθούν με τα αρχαία ή τα θρησκευτικά και στις ώρες τους θα κάνουν, π.χ. μαθηματικά. Γεννώνται επομένως τα εξής ερωτηματικά: Θα εφαρμόζεται άλλο πρόγραμμα από αυτό που δηλώνεται; Τα παιδιά αυτά πώς θα εξεταστούν στα μαθήματα που δεν θα ασχοληθούν; Μήπως θα τους δίνουν από πριν τα θέματα και θα τα «βοηθούν» με αυτά της τράπεζας θεμάτων;»