Δήλωση Γ. Αβραμίδη για την ημέρα της Γενοκτονίας των Ελλήνων της Μικράς Ασίας
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Με αφορμή την ημέρα μνήμης της
Γενοκτονίας των Ελλήνων της Μικράς Ασίας, ο Βουλευτής Α’ Θεσσαλονίκης κ.
Γαβριήλ Αβραμίδης έκανε την ακόλουθη δήλωση:
«Στις 24 Σεπτεμβρίου του 1998, η Βουλή των Ελλήνων ομόφωνα καθιέρωσε την 14η Σεπτεμβρίου, ημέρα πυρπόλησης και καταστροφής της Σμύρνης, ως Ημέρα Εθνικής Μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων της Μικράς Ασίας από το τουρκικό κράτος. Έγκλημα άγριο και απάνθρωπο, δίχως παραγραφή.
Οι λεηλασίες και η προσφυγιά που ακολούθησαν, αποτελούν το αποκορύφωμα μιας συστηματικής προσπάθειας εξόντωσης του ελληνικού στοιχείου από τα χώματα της Μικράς Ασίας, στην πέραν του Αιγαίου Ελλάδα, περιοχή όπου αναπτύχθηκε η ωριμότερη φάση του ελληνικού πολιτισμού.
Οι πρόσφυγες της Μικράς Ασίας, του Πόντου και της Ανατολικής Θράκης, άνθρωποι των γραμμάτων, του πνεύματος και της προκοπής, με τις διηγήσεις τους, τα τραγούδια και τους χορούς τους κράτησαν ζωντανή την αγάπη για τις χαμένες πατρίδες.
Τιμούμε τη μνήμη αυτή, με το συλλογικό μας αγώνα για τη διεθνή αναγνώριση του ενιαίου αυτού εγκλήματος, αναγνώριση που θα λειτουργήσει λυτρωτικά και για τη γείτονα χώρα.
Το διαχρονικό χρέος του ελληνικού Κράτους, που το καθιστά παραστάτη των θυσιών του Ελληνισμού, είναι εκ διαμέτρου αντίθετο με τo κυβερνητικό Αντιρατσιστικό νομοθέτημα, ως τρανό παράδειγμα διάζευξης της θεωρίας από την πράξη.
Η επιμονή μας στην αναθεώρηση της διάταξης μέσω της ονομαστικής αναφοράς των αναγνωρισμένων γενοκτονιών, που έχει επισήμως αναγνωρίσει το ελληνικό κοινοβούλιο, συνιστά το δικό μας ηθικό χρέος και καθήκον απέναντι στη μνήμη όσων χάθηκαν, απέναντι στον ελληνικό λαό, την ιστορία και τον πολιτισμό μας».
ΓΡΑΦΕΙΟ ΓΑΒΡΙΗΛ ΑΒΡΑΜΙΔΗ«Στις 24 Σεπτεμβρίου του 1998, η Βουλή των Ελλήνων ομόφωνα καθιέρωσε την 14η Σεπτεμβρίου, ημέρα πυρπόλησης και καταστροφής της Σμύρνης, ως Ημέρα Εθνικής Μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων της Μικράς Ασίας από το τουρκικό κράτος. Έγκλημα άγριο και απάνθρωπο, δίχως παραγραφή.
Οι λεηλασίες και η προσφυγιά που ακολούθησαν, αποτελούν το αποκορύφωμα μιας συστηματικής προσπάθειας εξόντωσης του ελληνικού στοιχείου από τα χώματα της Μικράς Ασίας, στην πέραν του Αιγαίου Ελλάδα, περιοχή όπου αναπτύχθηκε η ωριμότερη φάση του ελληνικού πολιτισμού.
Οι πρόσφυγες της Μικράς Ασίας, του Πόντου και της Ανατολικής Θράκης, άνθρωποι των γραμμάτων, του πνεύματος και της προκοπής, με τις διηγήσεις τους, τα τραγούδια και τους χορούς τους κράτησαν ζωντανή την αγάπη για τις χαμένες πατρίδες.
Τιμούμε τη μνήμη αυτή, με το συλλογικό μας αγώνα για τη διεθνή αναγνώριση του ενιαίου αυτού εγκλήματος, αναγνώριση που θα λειτουργήσει λυτρωτικά και για τη γείτονα χώρα.
Το διαχρονικό χρέος του ελληνικού Κράτους, που το καθιστά παραστάτη των θυσιών του Ελληνισμού, είναι εκ διαμέτρου αντίθετο με τo κυβερνητικό Αντιρατσιστικό νομοθέτημα, ως τρανό παράδειγμα διάζευξης της θεωρίας από την πράξη.
Η επιμονή μας στην αναθεώρηση της διάταξης μέσω της ονομαστικής αναφοράς των αναγνωρισμένων γενοκτονιών, που έχει επισήμως αναγνωρίσει το ελληνικό κοινοβούλιο, συνιστά το δικό μας ηθικό χρέος και καθήκον απέναντι στη μνήμη όσων χάθηκαν, απέναντι στον ελληνικό λαό, την ιστορία και τον πολιτισμό μας».
ΒΟΥΛΕΥΤΗ Α΄ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
