Στ. Ξουλίδου: «Αξία και απαξίωση των σχολικών εορτών»
23 Οκτωβρίου 2014
«Αξία και απαξίωση των σχολικών εορτών»
Σε λίγες ημέρες ο ελληνικός λαός θα γιορτάσει την επέτειο του
«ΟΧΙ». Σε λίγες ημέρες κάποιοι από εμάς με θλίψη θα παρακολουθήσουμε στην
τηλεόραση μαθητές να ερωτώνται από δημοσιογράφους για τη σημασία του εορτασμού
της 28ης Οκτωβρίου και να μη γνωρίζουν το ελάχιστο για το
περιεχόμενο της συγκεκριμένης ιστορικής επετείου, θα ακούσουμε γονείς, δασκάλους
και καθηγητές να ερίζουν για το αν αλλοδαπός μαθητής έπρεπε να συμμετάσχει στην
παρέλαση ως σημαιοφόρος, θα δούμε
δημοσιογράφους να αναπαράγουν και να σχολιάζουν το μήκος της φούστας
κάποιων μαθητριών, αλλά ούτε λέξη για την πραγματική αξία της ημέρας. Κανένας πανηγυρικός λόγος για τη
σημασία της εθνικής εορτής, καμία αναφορά στο αληθινό νόημα του ηρωισμού των
Ελλήνων αγωνιστών που συμμετείχαν στο έπος του ’40. Είναι γεγονός ότι στις
μέρες ουκ ολίγες φορές οι εθνικές επέτειοι αποτελούν σημείο διχασμού και όχι
ενότητας και υπερηφάνειας. Είναι χρέος κάθε Έλληνα να επικεντρωθεί στην
πραγματική σημασία του εορτασμού των εθνικών μας επετείων. Κάθε ώριμος και
σκεπτόμενος πολίτης οφείλει να αναλογιστεί την πραγματική τους σημασία και
βαρύτητα. Οι επέτειοι αυτοί αποτελούν κίνητρο καλλιέργειας της ψυχής και του
νου και μας διδάσκουν τα ιδανικά της ελευθερίας, του εθνικού φρονήματος της
αυτοθυσίας και της αυτοσυνείδησης. Είναι ηλίου φαεινότερο ότι η αξία της
εθνικής μνήμης αναιρείται. Η ιστορική πορεία του έθνους άλλες φορές
παρουσιάζεται διαστρεβλωμένη και άλλες φορές υποχωρεί στο κατώφλι της ιστορικής
λήθης!
Κι όλα αυτά επειδή έχουμε λησμονήσει να μεταλαμπαδεύσουμε στους Έλληνες μαθητές
τις αξίες, τα ιδανικά, το ένδοξο παρελθόν και τις μελλοντικές επιδιώξεις του
έθνους μας. Ξεχάσαμε, αποφύγαμε ή φοβηθήκαμε, μικρή σημασία έχει. Γεγονός
παραμένει ότι δημιουργήσαμε ένα εκπαιδευτικό σύστημα με καθαρά ανταγωνιστικό
χαρακτήρα και μετατρέψαμε τους μαθητές σε μηχανές αποστήθισης. Οι παρελάσεις
πλέον για τους μαθητές έχουν το χαρακτήρα της «επίδειξης», κάτι το οποίο απέχει
παρασάγγας από τον παιδευτικό τους χαρακτήρα. Απαξιώσαμε την αισθητική
καλλιέργεια, τη συναισθηματική ανάπτυξη, την πολιτιστική και δημοκρατική
παιδεία. Ακόμα αδιαφορήσαμε για την ιστορική μνήμη και για τη σημασία των
εθνικών εορτών και των παρελάσεων. Κατ΄ ουσίαν υποτιμήσαμε τις αξίες της
εθνικής ενότητας και συνοχής, την καλλιέργεια της εθνικής συνείδησης, τη
δημιουργία συναισθημάτων συγκίνησης και υπερηφάνειας και εγκλωβίσαμε τους νέους
σε πνευματική μονομέρεια αποκλείοντάς τους από τις αξίες του ελληνισμού όπως
την ελευθερία, την αξιοπρέπεια τη δικαιοσύνη, την αφοσίωση στην πατρίδα και την
οικογένεια, τη δημοκρατία.
Κι όμως δεν υπάρχει κανένας ασφαλέστερος τρόπος για να
αποκοπεί ένας λαός από τις ρίζες του και να χάσει την ταυτότητα και τον
προσανατολισμό του, από το να απολέσει το δεσμό του με το ιστορικό παρελθόν.
Για το λόγο αυτό ο εορτασμός των εθνικών επετείων στα σχολεία
είναι αδήριτη ανάγκη, όχι όμως ως στείρα ιστοριογνωσία και αναπαραγωγή, αλλά
πολύ περισσότερο ως ευκαιρία για αναστοχασμό και σύνδεση των εκάστοτε ιστορικών
συνθηκών με τη σύγχρονη πραγματικότητα, μέσα από συμβολικές πράξεις με
συγκινησιακή φόρτιση.
Σε όσους, ωστόσο, πιστεύουν ότι οι
παρηκμασμένες πλέον εθνικές εορτές στο χώρο του σχολείου είναι μόνο
γραφικότητες του ιστορικού παρελθόντος προτείνω να αναλογιστούν τη ρήση του
Αμερικανού φιλόσοφου: «Ένας λαός γράφει
την Ιστορία του, όχι για να αφηγηθεί το παρελθόν του, αλλά για να δηλώσει αυτό
που θέλει να είναι στο μέλλον».
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΞΟΥΛΙΔΟΥ
ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ Β´ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ
Σε λίγες ημέρες ο ελληνικός λαός θα γιορτάσει την επέτειο του
«ΟΧΙ». Σε λίγες ημέρες κάποιοι από εμάς με θλίψη θα παρακολουθήσουμε στην
τηλεόραση μαθητές να ερωτώνται από δημοσιογράφους για τη σημασία του εορτασμού
της 28ης Οκτωβρίου και να μη γνωρίζουν το ελάχιστο για το
περιεχόμενο της συγκεκριμένης ιστορικής επετείου, θα ακούσουμε γονείς, δασκάλους
και καθηγητές να ερίζουν για το αν αλλοδαπός μαθητής έπρεπε να συμμετάσχει στην
παρέλαση ως σημαιοφόρος, θα δούμε
δημοσιογράφους να αναπαράγουν και να σχολιάζουν το μήκος της φούστας
κάποιων μαθητριών, αλλά ούτε λέξη για την πραγματική αξία της ημέρας. Κανένας πανηγυρικός λόγος για τη
σημασία της εθνικής εορτής, καμία αναφορά στο αληθινό νόημα του ηρωισμού των
Ελλήνων αγωνιστών που συμμετείχαν στο έπος του ’40. Είναι γεγονός ότι στις
μέρες ουκ ολίγες φορές οι εθνικές επέτειοι αποτελούν σημείο διχασμού και όχι
ενότητας και υπερηφάνειας. Είναι χρέος κάθε Έλληνα να επικεντρωθεί στην
πραγματική σημασία του εορτασμού των εθνικών μας επετείων. Κάθε ώριμος και
σκεπτόμενος πολίτης οφείλει να αναλογιστεί την πραγματική τους σημασία και
βαρύτητα. Οι επέτειοι αυτοί αποτελούν κίνητρο καλλιέργειας της ψυχής και του
νου και μας διδάσκουν τα ιδανικά της ελευθερίας, του εθνικού φρονήματος της
αυτοθυσίας και της αυτοσυνείδησης. Είναι ηλίου φαεινότερο ότι η αξία της
εθνικής μνήμης αναιρείται. Η ιστορική πορεία του έθνους άλλες φορές
παρουσιάζεται διαστρεβλωμένη και άλλες φορές υποχωρεί στο κατώφλι της ιστορικής
λήθης!
Κι όλα αυτά επειδή έχουμε λησμονήσει να μεταλαμπαδεύσουμε στους Έλληνες μαθητές
τις αξίες, τα ιδανικά, το ένδοξο παρελθόν και τις μελλοντικές επιδιώξεις του
έθνους μας. Ξεχάσαμε, αποφύγαμε ή φοβηθήκαμε, μικρή σημασία έχει. Γεγονός
παραμένει ότι δημιουργήσαμε ένα εκπαιδευτικό σύστημα με καθαρά ανταγωνιστικό
χαρακτήρα και μετατρέψαμε τους μαθητές σε μηχανές αποστήθισης. Οι παρελάσεις
πλέον για τους μαθητές έχουν το χαρακτήρα της «επίδειξης», κάτι το οποίο απέχει
παρασάγγας από τον παιδευτικό τους χαρακτήρα. Απαξιώσαμε την αισθητική
καλλιέργεια, τη συναισθηματική ανάπτυξη, την πολιτιστική και δημοκρατική
παιδεία. Ακόμα αδιαφορήσαμε για την ιστορική μνήμη και για τη σημασία των
εθνικών εορτών και των παρελάσεων. Κατ΄ ουσίαν υποτιμήσαμε τις αξίες της
εθνικής ενότητας και συνοχής, την καλλιέργεια της εθνικής συνείδησης, τη
δημιουργία συναισθημάτων συγκίνησης και υπερηφάνειας και εγκλωβίσαμε τους νέους
σε πνευματική μονομέρεια αποκλείοντάς τους από τις αξίες του ελληνισμού όπως
την ελευθερία, την αξιοπρέπεια τη δικαιοσύνη, την αφοσίωση στην πατρίδα και την
οικογένεια, τη δημοκρατία.
Κι όμως δεν υπάρχει κανένας ασφαλέστερος τρόπος για να
αποκοπεί ένας λαός από τις ρίζες του και να χάσει την ταυτότητα και τον
προσανατολισμό του, από το να απολέσει το δεσμό του με το ιστορικό παρελθόν.
Για το λόγο αυτό ο εορτασμός των εθνικών επετείων στα σχολεία
είναι αδήριτη ανάγκη, όχι όμως ως στείρα ιστοριογνωσία και αναπαραγωγή, αλλά
πολύ περισσότερο ως ευκαιρία για αναστοχασμό και σύνδεση των εκάστοτε ιστορικών
συνθηκών με τη σύγχρονη πραγματικότητα, μέσα από συμβολικές πράξεις με
συγκινησιακή φόρτιση.
Σε όσους, ωστόσο, πιστεύουν ότι οι
παρηκμασμένες πλέον εθνικές εορτές στο χώρο του σχολείου είναι μόνο
γραφικότητες του ιστορικού παρελθόντος προτείνω να αναλογιστούν τη ρήση του
Αμερικανού φιλόσοφου: «Ένας λαός γράφει
την Ιστορία του, όχι για να αφηγηθεί το παρελθόν του, αλλά για να δηλώσει αυτό
που θέλει να είναι στο μέλλον».
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΞΟΥΛΙΔΟΥ
ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ Β´ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ
