του Νικόλαου Φωτίου, εκπαιδευτικού

Η Εθνική Αντίσταση δεν ήταν ένα αυθόρμητο ξέσπασμα κατατρεγμένων ανθρώπων, ούτε βέβαια η αδιέξοδη αντίσταση απελπισμένων ανθρώπων, ούτε φυσικά οι απεγνωσμένες απόπειρες απαλλαγής του λαού μας από φρικτές καταστάσεις. Η Εθνική Αντίσταση υπήρξε η συνειδητή ενέργεια ελεύθερων στη σκέψη και στο φρόνιμα ανθρώπων. Η συλλογική συνειδητή αντίδραση των Ελλήνων, απέναντι στον εισβολέα και κατακτητή.

Σεβόμαστε την αντίσταση όλων των λαών της Ευρώπης, αλλά ταυτόχρονα είμαστε υποχρεωμένοι να τονίσουμε, πως στην Ελλάδα η αντίσταση παρουσιάζει καθολικότητα σε όλα τα επίπεδα (στο χρόνο, στο χώρο, στη συμμετοχή του λαού, στις μορφές πάλης).

Ας μην ξεχνάμε πως η αντίσταση του Ελληνικού λάου είχε τρεις φάσεις:

Σήμερα θαυμάζουμε τα επιτεύγματα των αρχαιολογικών ανακαλύψεων στην Αμφίπολη. Ας μην ξεχνάμε όμως ότι αντίσταση έκαναν οι υπάλληλοι του αρχαιολογικών μουσείων που δούλεψαν νύχτα μέρα για να αποκρύψουν, να θάψουν τους αρχαιολογικούς θησαυρούς στα υπόγεια   και στις αυλές του μουσείων, για να μην τα ανακαλύψουν οι Αξιωματική των Ναζί και κάνουν φτερά. Αντίσταση επίσης έκαναν, με το που κράτησαν το στόμα τους κλειστό (για 4 ολόκληρα χρόνια) όταν τους ανέκριναν οι χιτλερικοί που ήθελαν να μάθουν πάση θυσία που είναι οι αρχαιολογικοί θησαυροί που λείπουν από τις προσθήκες των μουσείων.

Αντιστασιακή πράξη αποτελεί η υποδοχή που επιφύλαξε ο λαός της Αθήνας στα χιτλερικά στρατεύματα όταν εισέβαλαν και παρέλασαν στους κεντρικούς δρόμους της Αθήνας. Κατέβασαν το ρολά των παραθύρων και κλείστηκαν στα σπίτια τους, όχι από φόβο αλλά από περιφρόνηση. Έδειξαν με την πράξη τους αυτή ότι τα χιτλερικά στρατεύματα είναι ανεπιθύμητη στη πόλη τους. Αντιστασιακή πράξη αποτελεί επίσης η άρνηση του Αρχιεπισκόπου να ορκίσει την κατοχική κυβέρνηση Γ. Τσολάκογλου.

Στην Γ’ φάση καταγράφονται χιλιάδες μορφές ενεργητικής αλλά και παθητικής αντίστασης του ελληνικού λάου. Ενέργειες όπως για παράδειγμα, της ηρωικής δασκάλας Ευθυμίου στην Κατερίνη. Από τα συλλαλητήρια για την αντιμετώπιση της πίνας, μέχρι ένοπλες μορφές αγώνα κατά των κατακτητών. Χιλιάδες μορφές παθητικής αλλά και ενεργητικής αντίστασης του ελληνικού λαού και των τριών φάσεων, για τις οποίες πρέπει να είμαστε υπερήφανοι και να διδάσκουμε στα παιδιά μας.

Μάλιστα η Ελληνική Εθνική Αντίσταση παρουσίασε   απτά αποτελέσματα και μοναδικότητες, όπως:

Η συμβολή της Ελλάδας στη νίκη κατά του ναζισμού υπήρξε αποτελεσματική και καθοριστική. Ο Χίτλερ υποχρεώθηκε να έχει 10 έως 13 επίλεκτες μεραρχίες στην Ελλάδα για την αντιμετώπιση της καθολικής αντίστασης του ελληνικού λαού. Μεραρχίες τις οποίες στερούσε από τα πολεμικά μέτωπα.

Επτά δεκαετίες μετά την λήξη του Β΄ παγκοσμίου πολέμου, οι ήρωες της εποχής εκείνης φεύγουν σιγά –σιγά από την ζωή.

Παρ’ όλα αυτά ψύχραιμη αποτίμηση των ιστορικών γεγονότων δεν μπορεί να γίνει ακόμα. Σχολικά εγχειρίδια που κάνουν σημαντικές αναφορές στην καθολική αντίσταση του ελληνικού λαού της εποχής εκείνης κατά του φασισμού και του ναζισμού, αποσύρονται κακήν κακώς από τα σχολεία.

Φαίνεται πως αυτοί που αυτό-εξαιρέθηκαν από την θέληση και την βούληση του ελληνικού λαού της εποχής εκείνης, που ήταν απειροελάχιστοι εξακολουθούν να έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο στην δημόσια ζωή ακόμα και σήμερα. Και όχι μόνο στο μετεμφυλιακό ελληνικό κράτος, που ήταν κυρίαρχοι.

Στο σημείο αυτό, αξίζει να σημειωθεί το νομικό κενό στο Διεθνές Δίκαιο του Πολέμου που υπάρχει ακόμα και σήμερα. Αν η πατρίδα σε καλέσει και σε ντύσει στο χακί έχεις δικαίωμα να πολεμήσεις και να την υπερασπιστείς. Ακόμα και αν πιαστείς αιχμάλωτος έχεις δικαιώματα, που ο αντίπαλος οφείλει να σε αναγνωρίσει. Αντίθετα οι πολίτες από μόνοι τους και οι λαοί δεν έχουν δικαίωμα να οργανωθούν και να υπερασπιστούν την πατρίδα τους, με κάθε τρόπο όταν καταλύεται η εδαφική ακεραιότητα και γενικότερα η εθνική ανεξαρτησία της πατρίδα τους.

Αυτό φαίνεται να τους ενοχλεί ακόμα και σήμερα, δεν θέλουν τους λαούς να υπερασπίζονται με κάθε τρόπο της πατρίδα τους, αλλά ταυτόχρονα να αγωνίζονται και για την ειρηνική συνύπαρξη, συνεργασία και φιλία των λαών.

Δύο επίσης σημαντικές παρατηρήσεις:

Πρώτον. Επτά δεκαετίες μετά την λήξη του Β΄ παγκοσμίου πολέμου, υπάρχει ένα σημαντικό στοιχείο που η Ελλάδα δεν έχει ακόμα αναδείξει. Μετά την λήξη του πολέμου οι πάντες παρασυρθήκαμε, από τα 20 εκατομμύρια νεκρούς της Σοβιετικής Ένωσης.

Η Ελλάδα είναι όμως η μόνη χώρα που μετά την λήξη του πολέμου, είχε μείωση του γενικού πληθυσμού της. Γεγονός που δείχνει τις θυσίες αυτού του λαού αλλά και την σημαντική συμβολή της για την πτώση του φασισμού και του ναζισμού. Καμία άλλη χώρα δεν έχει μείωση του πληθυσμού της, από την έναρξη έως την λήξη του πολέμου.

Δεύτερον. Στην πρόσφατη επίσκεψη ο Πρόεδρος της Γερμανικής Δημοκρατίας κ. Γιοακίμ Γκάουκ στην Ελλάδα,δήλωσε αναρμόδιος για τις γερμανικές επανόρθωσης που οφείλει η Γερμανία στην Ελλάδα. Ο υπουργός Οικονομικών του, κ. Βόλφγκανγκ Σόιμπλε δήλωσε το θέμα αυτό θεωρείτε λήξαν. Πολύ εύστοχα ο Μανόλης Γλέζος που συναντήθηκε μαζί, του είπε. Αφού αυτός (ως πρώτος πολίτης αυτής της χώρας) είναι αναρμόδιος να ρωτήσει τον υπουργό του και να μας απαντήσει:

Ο υπουργός με τις δηλώσεις αναγνωρίζει ότι υπάρχει θέμα, ας μας πει τότε: πότε ακριβώς έληξε το θέμα;  και με ποιο τρόπο έληξε;

Μόνο το κατοχικό δάνειο που πήρε η Γερμανία από την Τράπεζα της Ελλάδας, που ελάχιστες δόσεις γύρισε πίσω (άρα το αναγνωρίζει ) είναι 164 δις. Ευρώ, χωρίς τους τόκους καθυστερήσεων κτλ.

Επτά δεκαετίες μετά την λήξη του Β’ παγκοσμίου πολέμου η Γερμανία δεν έχει υπογράφει ακόμα συνθήκη Ειρήνης με την Ελλάδα, ενώ το έχει κάνει με πολλές άλλες χώρες. Οι σχέσεις των δύο κρατών καθορίζονται ακόμα από σύμφωνο μη επίθεσης. Γνωρίζει πολύ καλά η Γερμανία πως η υπογραφή συνθήκης ειρήνης με την Ελλάδα αναγνωρίζει αυτόματα και τις υποχρεώσεις, που έχει απέναντι της.

Πρόσφατα το 2013 η Γερμανία αναγνώρισε και κατέβαλε αποζημιώσεις στο κράτος του Ισραήλ για τα εγκλήματα των ναζί κατά των εβραίων. Αλήθεια εδώ το θέμα γιατί δεν  θεωρείται ‘‘λήξαν’’; Το ίδιο έγινε και για το κράτος της Πολωνίας.

Όταν οι κολαούζοι Ιταλοί και Βούλγαροι του Β’ παγκοσμίου Πολέμου αναγνώρισαν τις ευθύνες και έχουν πληρώσει, ο κύριος υπεύθυνος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου σφυρίζει αδιάφορα!

Λαοί με χιλιάδες νεκρούς εκατέρωθεν έχουν υπογράφει συνθήκες ειρήνης μεταξύ τους. Για παράδειγμα, ακόμα και οι: Ιαπωνία & Η.Π.Α. παρά την ρήξη ατομικής βόμβας στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι, έχουν υπογράφει συνθήκη ειρήνης μεταξύ τους.

Θέλουμε λοιπόν υπογραφή συνθήκης ειρήνης με την Γερμανία.

Νικόλαος Φωτίου
εκπαιδευτικός