Η κακοσμία του σώματος οφείλεται εν μέρει στα γονίδια που ελέγχουν την ποσότητα ιδρώτα που παράγουν οι ιδρωτοποιοί αδένες και από τα βακτήρια που ζουν φυσιολογικά στο δέρμα μας.
Όμως φαίνεται πως και η διατροφή μας παίζει καθοριστικό ρόλο στον έλεγχο της εφίδρωσης και στη μυρωδιά του ιδρώτα.
Σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύει στην επιθεώρηση Medical Hypotheses ο Ιατρός και Χημικός Δρ Τσαρλς Στιούαρτ, η συστηματική κατανάλωση ενός συγκεκριμένου λαχανικού συνδέεται με την έντονη μυρωδιά του ιδρώτα που παράγεται στις μασχάλες.
Ο Δρ Στιούαρτ ξεκίνησε να ερευνά τη σχέση διατροφής και κακοσμίας με αφορμή το δικό του προσωπικό... μαρτύριο, καθώς αντιμετώπιζε μεγάλο πρόβλημα με τη μυρωδιά του ιδρώτα του όταν οι θερμοκρασίες που επικρατούσαν ήταν πολύ υψηλές. Προσπάθησε να αντιμετωπίσει την κακοσμία με σαπούνια και διάφορα αποσμητικά, όμως μάταια...
Κάποια στιγμή παρατήρησε ότι το κοτσάνι της τομάτας περιέχει ένα έλαιο που μυρίζει όπως ο ιδρώτας και αναρωτήθηκε εάν αυτό παίζει κάποιο ρόλο στο πρόβλημα που αντιμετώπιζε. Το έλαιο αυτό αποτελείται από τερπένια, ουσίες που προσδίδουν σε διάφορα φρούτα και λαχανικά (πορτοκάλια, λεμόνια κ.α.) το χαρακτηριστικό τους χρώμα και την ιδιαίτερη γεύση τους.
Όταν ο Δρ Στιούαρτ σταμάτησε να τρώει τομάτα, διαπίστωσε ότι η κακοσμία υποχώρησε. Πειραματίστηκε με τη διατροφή του, είτε αποκλείοντας τροφές που περιέχουν τερπένια είτε εντάσσοντάς τες κανονικά στη διατροφή του.
Υποστηρίζει ότι τα τερπένια παίζουν ρόλο στην κακοσμία του σώματος λόγω της διαδικασίας διάσπασής τους από ένζυμα, κατά την οποία παράγονται χημικές ουσίες που επιδρούν στο λυκοπένιο, αντιοξειδωτική ουσία που βρίσκεται στις τομάτες. Στη συνέχεια, παράγονται άλλες χημικές ουσίες που συμβάλλουν στην κακοσμία του σώματος.