Η δημιουργία της Ζώνης Σένγκεν δεν είναι μόνο μια από τις Συνθήκες που αποτελούν το σύμβολο και συμβάλλουν περαιτέρω στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, αλλά και μια Συνθήκη που έχει πολλά -πρακτικά- οφέλη για τους κατοίκους των 28 κρατών μελών που την έχουν υπογράψει. Και δεν αναφερόμαστε μόνο στα οφέλη αναψυχής που δίνει η δυνατότητα μετακίνησης χωρίς ελέγχους στα σύνορα, αλλά και στα εργασιακά οφέλη.

Σύμφωνα με το ινστιτούτο Bruegel, 1,7 εκατ. κάτοικοι των χωρών της Ζώνης Σένγκεν επωφελήθηκαν το 2014 της συμφωνίας που τους επιτρέπει να διασχίζουν τα σύνορα χωρίς κανένα έλεγχο, για να πηγαίνουν στη δουλειά τους.
Οπως φαίνεται και από το παρακάτω διάγραμμα, σχεδόν το 1%, συγκεκριμένα το 0,93%, των εργαζομένων της ΕΕ, για να πάνε στη δουλειά τους πρέπει να... διασχίσουν σύνορα.

Τα ποσοστά των διασυνοριακών εργαζομένων είναι ιδιαίτερα υψηλά στη Σλοβακία (5,7%), την Εσθονία (3,5%), την Ουγγαρία (2,4%) και το Βέλγιο (2,3%).
Πέρα από τους διασυνοριακά εργαζομένους, η Συνθήκη Σένγκεν διευκόλυνε και τα ταξίδια της μιας διανυκτέρευσης, τα οποία κατά κύριο λόγο είναι επαγγελματικά.
Είναι χαρακτηριστικό ότι το 2013, έγιναν 218 εκατ. ταξίδια μιας διανυκτέρευσης πολιτών από κάποια από τις 28 χώρες-μέλη σε κάποια άλλη εκ των 28 χώρα. Από αυτά, τα 25 εκατ. ταξίδια, δηλαδή το 11%, ήταν για επαγγελματικούς σκοπούς.

Τα στατιστικά αυτά δείχνουν ότι οι πολίτες των 28 κρατών-μελών που επωφελούνται της συνθήκης Σένγκεν στην καθημερινή τους ζωή είναι πολλοί. Και αυτό που κάνει τη συζήτηση γύρω από την Ζώνη Σένγκεν τόσο ουσιώδη, δεν είναι μόνο οι άμεσες μακροοικονομικές επιπτώσεις που θα έχει μια ενδεχόμενη κατάργησή της, αλλά το ορατό και ισχυρό σύμβολο της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, που αντιπροσωπεύει η Σένγκεν και οι πιθανές περαιτέρω επιπτώσεις από την άποψη της κινητικότητας του εργατικού δυναμικού.