Από την πρώτη κιόλας στιγμή που ο Αντόνιο Κόντε τον έβαλε στο ροτέισον της Γιουβέντους, η συζήτηση στην πιάτσα ήταν μία. “Καλά πώς την πάτησε έτσι ο Σερ Αλεξ;”. Η πιο συνηθισμένη απάντηση που άκουγες εκείνη την εποχή ήταν ότι ο χαρακτήρας του Πολ Πογκμπά ήταν τόσο ατίθασος που είχαμε να κάνουμε με έναν μικρό Μπαλοτέλι...

Τα χρόνια πέρασαν τόσο γρήγορα που οι όποιες ιδιορρυθμίες του χαρακτήρα του Γάλλου (διότι υπάρχουν τέτοιες ασφαλώς) δεν φανέρωναν σε καμία περίπτωση νέο φαινόμενο Μπαλοτέλι, αντίθετα τα ποδοσφαιρικά του προσόντα φανέρωναν νέο ποδοσφαιρικό φαινόμενο...

 

Ο Μέσι, ο Κριστιάνο, ο Πογκμπά...

Η βραδιά της 16ης Μαρτίου του 2016 όμως νομίζω ότι θα μείνει ως η βραδιά ορόσημο για τον Πολ Πογκμπά. Θα μείνει ως η βραδιά που ο Γάλλος μέσος άλλαξε επίπεδο, ανέβηκε στο κορυφαίο σκαλί των top top ποδοσφαιριστών. Κάπου εκεί, λίγο πιο κάτω από Μέσι και Κριστιάνο, μαζί με Σουάρες, Νέιμαρ και Ιμπραήμοβιτς και πολύ πιο πάνω απ' όλους τους υπόλοιπους.

 

Ενας από τους τρεις, τέσσερις, άντε πέντε καλύτερους ποδοσφαιριστές στον κόσμο αυτή τη στιγμή. Θα μείνει η 16η Μαρτίου ως το βράδυ που αυτός με το σχέδιο του Αλέγκρι, κόντεψαν να γκρεμίσουν το “Αλιάνζ Αρίνα”. Ενας, ποδοσφαιρικός εξολοθρευτής, ένα θαύμα της φύσης με πάνω από 1.90 ύψος, με τρομερό κορμί, με εκτόπισμα που αδυνατεί το μυαλό σου να χωρέσει πως συνοδεύεται από τέτοια έκρηξη και ταχύτητα. Την ίδια ώρα που το πακέτο περιλαμβάνει και απίθανη τεχνική κατάρτιση και ικανότητα λόγω όλων αυτών των προσόντων, το παιδί αυτό, να συμπεριφέρεται με την ίδια άνεση και ευκολία σε όλες τις πιθανές θέσεις του γηπέδου.

 

Ανασταλτικός χαφ και δεκάρι ταυτόχρονα, με κινήσεις φορ και εξτρέμ που στο παραμικρό δεν σου μοιάζουν ως αναγκαστικές επιλογές, αλλά βγαλμένες με άνεση από το ρεπερτόριο του. Τι δεν παίζει ο Πογκμπά στα σοβαρά και όχι με δόσεις υπερβολής. Στόπερ παίζει, αμυντικός χαφ παίζει, δεκάρι παίζει, εξτρέμ παίζει, σέντερ φορ παίζει. Σε ποια θέση θα τον δεις και θα πεις “τι όνειρο είδε ο προπονητής του και τον έβαλε εκεί”;

 

Μήπως δεν τον γέννησε μάνα...

Αν μου έλεγαν ότι ο Πογκμπά δημιουργήθηκε μέσα από μία ηλεκτρονική μηχανή προκειμένου να εμφανιστεί ένας ποδοσφαιριστής που τα έχει όλα (σωματικά προσόντα, τεχνική κατάρτιση, ποδοσφαιρική αντίληψη), ότι πρόκειται για ένα ποδοσφαιρικό ρομπότ σχεδιασμένο σε εργαστήρια προκειμένου να μπορεί να παίξει σε όλες τις θέσεις του γηπέδου και να αντεπεξέλθει σε όλες τις ανάγκες ενός αγώνα και σε όλες τις φάσεις του, θα μου ήταν πιο εύκολο να πω “τώρα εξηγούνται όλα...”, παρά “τι βλακείες είναι αυτές που λέτε...”.

 

Το πάρτι των εκατομμυρίων γύρω του...

Ο με καταγωγή από την Γουινέα και γεννημένος στη Γαλλία “Pogboom”, όπως τον αποκαλούν στην Ιταλία, το ερχόμενο καλοκαίρι θα βιώσει το “οι πάντες στα πόδια μου...” και θα κληθεί να κάνει μία επιλογή καθοριστική. Αν βέβαια την κάνει αυτός και δεν αποφασίσει ο σούπερ μάνατζέρ του Μίνο Ραϊόλα, ο οποίος για μία ακόμη φορά αποδείχτηκε πιο μπροστά από τους υπόλοιπους... Η Ρεάλ, η Μπάρτσα, η Τσέλσι, η Παρί, και οι δύο του Μάντσεστερ, είναι έτοιμες να σπάσουν κάθε ρεκόρ. Ο Ραϊόλα το απολαμβάνει και το παζαρεύει, την ώρα που το πουλέν του τα σπάει πάνω στο χόρτο. Το φράγμα των 100 εκατ. ευρώ για την μεταγραφή ενός παίκτη θα συντριβεί από τον πληθωρικό Πολ Πογκμπά, εκτός κι' αν στο Τορίνο καταφέρουν για μία ακόμη χρονιά να τον πείσουν να μείνει, πράγμα που σήμερα μοιάζει πολύ δύσκολο...

 

Αυτό όμως είναι και μπίζνες από την πλευρά της Γιουβέντους. Τον πήρε τσάμπα τον πουλάει μετά από 4 χρόνια πάνω από 100 εκατ. ευρώ. Το λες και λογικό, αυτό που δεν λες λογικό είναι το “δανείζω” τον Κομάν στην Μπάγερν και ψάχνω για εξτρέμ. Για να περάσω λοιπόν και στην επική διπλή αναμέτρηση της Κυρίας με τους Βαυαρούς και να καταθέσω την άποψη μου για το περί δίκαιης ή άδικης πρόκρισης της Μπάγερν, τα πράγματα είναι απλά.

 

Η Γιουβέντους δεν αποκλείστηκε από την Μπάγερν, αλλά από την Σεβίλλη...

Στο ποδόσφαιρο τα λάθη πληρώνονται. Και πολύ πριν φτάσουμε στο λάθος του Εβρά που έφερε την ισοφάριση και την παράταση με την γνωστή εξέλιξη, η Γιουβέντους είχε κάνει δύο μεγάλα λάθη. Το ένα ήταν ο δανεικός Κομάν με κάτι ψίχουλα στην Μπάγερν, την ώρα που ο Αλέγκρι έψαχνε εξτρέμ και δεν έβρισκε. Το δεύτερο, το ματς με την Σεβίλλη. Θες ένα βαθμό ως Γιουβέντους για να βγεις πρώτη στον όμιλο. Για να φτάσεις μέχρι εκεί έχεις νικήσει μέσα έξω την Μάντσεστερ Σίτι. Δεν βρίσκεις το βαθμό με την Σεβίλλη και βγαίνεις δεύτερος, πίσω από την Σίτι! Νόμος ότι θα το πληρώσεις. Πας επάνω στο τείχος Μπάγερν και στέλνεις την Σίτι στην Ντινάμο Κιέβου και στους “8”. Κρίμα που αποκλείστηκε από τόσο νωρίς, είπαν πολλοί. Οχι δεν είναι κρίμα, είναι λάθος. Δικό της πρώτα και πολύ αργότερα του Εβρά. Κι' αν δεν το κατάλαβε ο Αλέγκρι ας ρωτήσει τον Βενγκέρ που έξι χρόνια βγαίνει από λάθος δεύτερος στον όμιλο και μετά απλώς περιμένει να δει αν θα αποκλειστεί στους “16” από την Μπαρτσελόνα ή την Μπάγερν...

 

Ο Αλέγκρι που τελειοποίησε το copy paste...

Κατά τα λοιπά, respect που λένε και οι πιτσιρικάδες στον Μάξι Αλέγκρι. Πήρε το σχέδιο του Τούχελ της Ντόρτμουντ που κάπως έτσι (με τρίτο ψευτοστόπερ τον Πίστσεκ, έναν ακραίο οπισθοφύλακα δηλαδή), σταμάτησε την Μπάγερν Μονάχου προ δύο εβδομάδων και σχεδόν το τελειοποίησε, με τρίτο ψευτοστόπερ τον Εβρα. Και όλα αυτά ενώ ακόμη και στα τέλη Οκτωβρίου άπαντες συμφωνούσαμε ότι η ζωή στον πλανήτη Γιούβε χωρίς τους Πίρλο, Βιδάλ και Τέβες δεν θα είναι ποτέ η ίδια. Κι όμως ο Μπουφόν λίγα λεπτά μετά τον αποκλεισμό από την Μπάγερν είπε: “Απόψε κατάλαβα ότι είμαστε καλύτερη ομάδα από πέρυσι...”.

Ο Μπουφόν το λέει, κάτι παραπάνω θα ξέρει. Οπως μεταξύ μας κάτι παραπάνω θα ξέρει και όποιος αναρωτιέται πως η Μπάγερν μπορεί να σταματήσει τους Μέσι, Σουάρες, Νέιμαρ σε διπλές αναμετρήσεις με στόπερ τον Κίμιχ και τον Μπενατιά, δηλαδή πριν γυρίσει ο Μπόατενγκ...

 

Υ.Γ. Ο πιο ευτυχισμένος προπονητής σήμερα πάντως δεν είναι ούτε ο Πεπ, ούτε ο Αλέγκρι. Ο Ντιντιέ Ντεσάν είναι. Το Euro το καλοκαίρι γίνεται στην Γαλλία, και στην Εθνική της ομάδα, δίπλα στον Ματουιντί, στον άξονα θα παίζει ο Πογκμπά και στα άκρα απέναντι από τον Γκριεζμάν θα είναι ο Κομάν. Και ως γνωστόν στο Euro δεν παίζει ούτε ο Μέσι, ούτε ο Νεϊμάρ, ούτε ο Σουάρες. Και πως να το χάσει, που λένε σε αυτές τις περιπτώσεις...