Ο «γόρδιος δεσμός» της δεύτερης αξιολόγησης παραμένει άλυτος, με αποτέλεσμα τα σχέδια και τα χρονοδιαγράμματα για την ολοκλήρωσή της να διαψεύδονται διαρκώς. Γι’ αυτό και η ελληνική κυβέρνηση, με δεδομένες τις συνεχιζόμενες διαφωνίες στις τάξεις των δανειστών, αποφεύγει να θέσει ημερολογιακό στόχο για την ολοκλήρωση της αξιολόγησης.

Επιμένει όμως ότι το κλείσιμό της δεν πρέπει να περιλαμβάνει νέα μέτρα, διαψεύδοντας κατηγορηματικά τα σενάρια για «ένταξη του αφορολόγητου στον αυτόματο δημοσιονομικό διορθωτή, για αύξηση του ενδιάμεσου ΦΠΑ στα καταναλωτικά είδη πρώτης ανάγκης ή κατάργηση της προσωπικής διαφοράς στις κύριες συντάξεις».

«Δεν είναι τυχαίο ότι οι διαφωνίες εντοπίζονται στο δημοσιονομικό μονοπάτι που θα πρέπει να ακολουθήσει η Ελλάδα μετά τη λήξη του προγράμματος και στο άμεσα συνδεόμενο ζήτημα της ρύθμισης του ελληνικού χρέους» υπογράμμισε χθες ο Δημήτρης Τζανακόπουλος, συμπληρώνοντας ότι «τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε σήμερα είναι δομικά και αφορούν τη στάση και τις θέσεις του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου».

«Οι όποιες καθυστερήσεις στην ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεων οφείλονται στις διαφορετικές εκτιμήσεις των ευρωπαϊκών θεσμών και του ΔΝΤ» πρόσθεσε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, υπογραμμίζοντας ότι «από τη στιγμή που το πρόβλημα είναι πολιτικό, μόνο μία πολιτική λύση μπορεί να δοθεί». Ξεκαθάρισε πάντως ότι «παράλογες απαιτήσεις και απαιτήσεις εκτός της υπάρχουσας συμφωνίας δεν πρόκειται να γίνουν αποδεκτές».

Επιχειρώντας να περιγράψει θέσεις της ελληνικής κυβέρνησης μπροστά στις διαφορετικές απόψεις των διαπραγματευόμενων πλευρών, αλλά και το πώς θα μπορούσε να ικανοποιηθεί η ΕΚΤ και να ανοίξει ο δρόμος για την ένταξη της Ελλάδας στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης, ο Δημήτρης Τζανακόπουλος είπε ότι «θα μπορούσε να υπάρξει συγκεκριμενοποίηση των μεσοπρόθεσμων μέτρων για το χρέος, η οποία θα επέτρεπε τη μείωση του στόχου για πρωτογενές πλεόνασμα, μετά το 2018, στο 2,5%.

Και το 1% που θα προέκυπτε ως υπερβάλλων δημοσιονομικός χώρος, θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας, δηλαδή για τη μείωση φόρων». Είναι μια θέση που, σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές, μπορεί να συμβιβάσει τις διαφορετικές προσεγγίσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της ΕΚΤ και του ΔΝΤ και να μην επιβαρύνει πολιτικά την Αθήνα.

Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος σημείωσε, άλλωστε, ότι «εκ μέρους του διοικητή της ΕΚΤ έχει σαφώς υποστηριχτεί ότι σε περίπτωση που έχουμε κλείσιμο της β’ αξιολόγησης, τότε ανοίγει ο δρόμος για την ένταξη στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης, καθώς το βασικό ζήτημα είναι η βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους».

Το Βερολίνο, πάντως, συνεχίζει να κρατά ανυποχώρητη στάση και επιμένει ότι μείωση του ελληνικού χρέους δεν νοείται. Ο Δημήτρης Τζανακόπουλος είπε μάλιστα ότι υπάρχει βασικά «μία πολιτική διαφωνία μεταξύ ευρωπαϊκών θεσμών, της Γερμανίας σε μεγάλο βαθμό, αλλά και του ΔΝΤ».

Προς επίρρωσιν αυτού ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε δήλωσε στο γερμανικό περιοδικό «The European» ότι «το πρόβλημα της Ελλάδας δεν εντοπίζεται στο χρέος της τα επόμενα δέκα χρόνια. Η Ελλάδα πρέπει να κάνει μεταρρυθμίσεις, ώστε να γίνει πιο ανταγωνιστική. Με μια ελάφρυνση του χρέους η μεταρρυθμιστική προθυμία σίγουρα θα εκλείψει».

Ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών δεν δίστασε μάλιστα να αφήσει αιχμές κατά της ελληνικής κυβέρνησης, σημειώνοντας ότι «η ελάφρυνση του χρέους δεν είναι καν προς το συμφέρον της Ελλάδας. Ισως είναι προς το συμφέρον των Ελλήνων πολιτικών που τώρα κυβερνούν. Αλλά αυτό το συμφέρον δεν είναι απαραίτητα ταυτόσημο με το συμφέρον της χώρας».

Στην κυβέρνηση πάντως θεωρούν ότι η λύση δεν είναι λογικό να αργήσει πολύ παραπάνω. Και αυτό, επειδή αφενός «δεν είναι η ελληνική πλευρά η οποία πιέζεται», όπως είπε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος. «Δεν έχουμε χρηματοδοτικές ανάγκες που να είναι άμεσες.

Αντιθέτως, έχουν εξασφαλιστεί οι χρηματοδοτικές ανάγκες του Ελληνικού Δημοσίου για μακρό χρονικό διάστημα» συμπλήρωσε, αντιτείνοντας ότι «ο χρόνος πιέζει κι άλλα κράτη-μέλη, τα οποία μπαίνουν σιγά σιγά σε προεκλογική περίοδο και δεν έχουν κανένα λόγο να μπουν σε αυτή την προεκλογική διαδικασία με το βάρος ενός ανοιχτού ελληνικού ζητήματος».