Οι ΗΠΑ αποτελούν τον πιο σημαντικό εμπορικό εταίρο της Γερμανίας, ενώ η ρητορική προστατευτισμού του εκλεγμένου προέδρου των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, έχει προκαλέσει εκνευρισμό στους Γερμανούς εξαγωγείς. Η Γερμανία ασκεί την προεδρία στην ομάδα χωρών G20 για το 2017, ενώ η Μέρκελ θέλει ν' αξιοποιήσει την αναφερόμενη ομάδα χωρών, προκειμένου να διασφαλίσει την πολυεθνική συνεργασία.

Εξάλλου, σε κοινό τους άρθρο που δημοσιεύθηκε τον περασμενο Νοέμβριο στο γερμανικό οικονομικό περιοδικό WirtschaftsWoche, Μέρκελ και Ομπάμα τονίζουν ότι ο κόσμος βρίσκεται σε ένα σταυροδρόμι, «το μέλλον ήδη συμβαίνει και δεν θα υπάρξει επιστροφή στον κόσμο πριν από την παγκοσμιοποίηση». «Οι Γερμανοί και οι Αμερικανοί πρέπει να αδράξουν την ευκαιρία να φτιάξουν την παγκοσμιοποίηση βάσει των αξιών και των ιδεών τους», προσθέτουν ο Ομπάμα και η Μέρκελ. «Το οφείλουμε στις επιχειρήσεις και τους πολίτες μας, ακόμη και σε ολόκληρη την παγκόσμια κοινότητα, να διευρύνουμε και να εμβαθύνουμε την συνεργασία μας», τονίζουν.

Το άρθρο αυτό αποτελεί μια μεγάλη αντίθεση με τη ρητορική του νεοεκλεγέντα προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος στη διάρκεια της προεκλογικής του εκστρατείας είχε απειλήσει να ακυρώσει τις ήδη υπάρχουσες εμπορικές συμφωνίες και να βάλει στον πάγο όσες είναι υπό συζήτηση, ενώ είχε κατηγορήσει τη Μέρκελ ότι «καταστρέφει τη Γερμανία» με τη μεταναστευτική της πολιτική.

"Αληθεύει ότι εξετάζαμε το ταξίδι στο Νταβός, αλλά ποτέ δεν το επιβεβαιώσαμε και κατά συνέπεια δεν πρόκειται για ακύρωση", δήλωσε στο πρακτορείο Reuters εκπρόσωπος της καγκελαρίου τη δεύτερη μέρα της νέας χρονιάς. Η απουσία Μέρκελ από το οικονομικό φόρουμ ερμηνεύτηκε από πολλούς ως προσπάθεια να τηρηθεί μια στάση ουδετερότητας, εν όψει και της ανάληψης εξουσίας από τον Ντόναλντ Τραμπ.

Ένας Ευρωπαίος αξιωματούχος σχολίασε πως η προοπτική να χρειαστεί να απαντήσει σε ερωτήσεις σχετικές με τον Τραμπ λίγα 24ωρα πριν από την ορκωμοσία του, μπορεί να έπαιξε ρόλο στην απόφαση της Μέρκελ, η πολιτική της οποίας είναι εκ διαμέτρου αντίθετη με εκείνη του Ρεπουμπλικανού μεγιστάνα σε ευρεία γκάμα θεμάτων, από τη μετανάστευση και το εμπόριο μέχρι την κλιματική αλλαγή και τις σχέσεις με τη Ρωσία.

Άλλωστε, αρκετοί ένθεν κακείθεν του Ατλαντικού χαρακτήρισαν τη Μέρκελ μια άγκυρα σταθερότητας και μια φωνή της λογικής σε μια χρονιά που ο Ντόναλντ Τραμπ εξελέγη πρόεδρος των ΗΠΑ, οι πολίτες της Βρετανίας ψήφισαν υπέρ της αποχώρησης του Ηνωμένου Βασιλείου από την ΕΕ κι οι σχέσεις της Δύσης με τη Ρωσία επιδεινώθηκαν φθάνοντας σε ένα ναδίρ δίχως προηγούμενο μετά τον ψυχρό πόλεμο.

Μια τέτοια εικόνα προσπάθησε να δώσει η Μέρκελ και στο μήνυμά της για τη νέα χρονιά, το οποίο κλήθηκε να εξαγγείλει λίγα εισκοσιτετράωρα μετά την τρομοκρατική επίθεση στο Βερολίνο. Η καγκελάριος της Γερμανίας έκρινε πως το Brexit είναι μια «βαθιά τομή» και σημείωσε πως παρότι η ΕΕ είναι «αργή και δύσκολη», τα μέλη της πρέπει να επικεντρωθούν στα κοινά τους συμφέροντα, τα οποία ξεπερνούν τα εθνικά, όπως επέμεινε.

Ανησυχία για την πολιτική Τραμπ είχε εκφράσει άλλωστε πριν τις εκλογές και ο πρόεδρος του Γερμανικού Ινστιτούτου Οικονομικών Ερευνών (DIW) του Βερολίνου Μάρτσελ Φράτσερ: «Ένας πρόεδρος Τράμπ θα σήμαινε για την παγκόσμια οικονομία τέσσερα χαμένα χρόνια, σε μια εποχή κατά την οποία τόσο αυτή όσο και η Ευρώπη χρειάζονται οικονομικά και πολιτικά ισχυρές ΗΠΑ». Ακόμα και αν εφάρμοζε τα μισά από όσα λέει προεκλογικά, η παγκόσμια οικονομία «θα αποδυναμωνόταν σαφώς και θα συνεπαγόταν σοβαρές εμπορικές διαμάχες μεταξύ Ευρώπης και ΗΠΑ», κατά την εκτίμησή του.

Ανάλογη άποψη, φαινόταν να εκφράζει τότε και ο διευθυντής του Ινστιτούτου Μακροοικονομίας και Οικονομικών μελετών (ΙΜΚ) Γκούσταβ Χορν θεωρεί «τον Ντόναλντ Τραμπ πρωτίστως έναν πολιτικό, αλλά συνάμα και έναν οικονομικό κίνδυνο». Ο κίνδυνος δεν προέρχεται, κατά τη γνώμη του, τόσο από τη αντίθεσή του στη Συμφωνία Ελευθέρου Εμπορίου TTIP, η οποία ούτως ή άλλως "είναι ένα σχέδιο αμφιβόλου δημοκρατικού χαρακτήρα", όσο από τη βασική του πεποίθηση, ότι υπεύθυνο για τα οικονομικά προβλήματα των ΗΠΑ είναι το παγκόσμιο εμπόριο».