Στη διάρκεια ενός έκτακτου συνεδρίου του κόμματός του, ο Σουλτς πρόκειται να πάρει επισήμως τα ηνία και να σηκώσει λίγο περισσότερο το πέπλο που καλύπτει το σχέδιο μάχης του ενόψει των βουλευτικών εκλογών του Σεπτεμβρίου.

Πρώην πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ο 61χρονος Σολτς θα αναλάβει επισήμως το μεσημέρι την προεδρία του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος, στην οποία διαδέχεται τον νυν επικεφαλής της γερμανικής διπλωματίας και αντικαγκελάριο Ζίγκμαρ Γκάμπριελ.

Σύμφωνα με τα γερμανικά μέσα ενημέρωσης, μπορεί να συγκεντρώσει πάνω από το 90% των ψήφων, ακόμη και να πλησιάσει το ιστορικό ρεκόρ του 99,71% που είχε επιτευχθεί το 1948. Τον Δεκέμβριο 2015, ο Γκάμπριελ δεν είχε συγκεντρώσει παρά το 74,3%.

Ο Μάρτιν Σουλτς σημειώνει άνοδο στις δημοσκοπήσεις από τα τέλη Ιανουαρίου που ορίσθηκε υποψήφιος του SPD για την καγκελαρία ενόψει των βουλευτικών εκλογών της 24ης Σεπτεμβρίου, στις οποίες η Άγγελα Μέρκελ θα διεκδικήσει μια τέταρτη θητεία για τους συντηρητικούς.

Προηγουμένως θα διεξαχθούν τρεις περιφερειακές ψηφοφορίες που έχουν αξία τεστ, με πρώτες τις εκλογές στο μικρό περιφερειακό κρατίδιο Σάαρλαντ (δυτική Γερμανία) σε μια εβδομάδα, όπου οι σοσιαλδημοκράτες απειλούν την CDU της Μέρκελ.

Καθώς στις δημοσκοπήσεις έρχεται στήθος με στήθος με την Μέρκελ, με λίγο περισσότερο από 30%, ο Σουλτς δεν κρύβει τις ορέξεις του: «Έχω τη φιλοδοξία να γίνω καγκελάριος» και να κάνω το SPD «την πρώτη πολιτική δύναμη της χώρας», λέει ενώ η Μέρκελ βρίσκεται στην εξουσία από το 2005 .

Η τελευταία εμφανίζεται γαλήνια μπροστά στις φιλοδοξίες του αντιπάλου της: «ο ανταγωνισμός τονώνει τα πράγματα», είπε την Παρασκευή στην περιφερειακή εφημερίδα Saarbruecker Zeitung. Όμως ένα μέλος του περιβάλλοντός της εξομολογήθηκε σε ιδιωτική συζήτηση: «η κατάσταση είναι δύσκολη».

Άραγε θα έχουμε την εκθρόνιση αυτής που πολλοί παρουσιάζουν ως την ισχυρότερη γυναίκα του κόσμου;

Η έκβαση αυτή ήταν αδιανόητη πριν από μόλις λίγους μήνες, όταν το SPD, ήσσων εταίρος στον κυβερνητικό συνασπισμό που είχαν δημιουργήσει οι συντηρητικοί σε ομοσπονδιακό επίπεδο, σερνόταν με 20% των προθέσεων ψήφου παρά τις επικρίσεις κατά της μεταναστευτικής πολιτικής της Άνγκελας Μέρκελ.

Όμως η απόφαση του Μάρτιν Σουλτς να εγκαταλείψει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, του οποίου προήδρευε, και να διεξαγάγει εκστρατεία στη θέση του λίγο δημοφιλούς Ζίγκμαρ Γκάμπριελ άλλαξε τα δεδομένα.

Γνωστός για το ρητορικό ταλέντο του, ο Μάρτιν Σουλτς έχει περάσει το κύριο μέρος της σταδιοδρομίας του σε ευρωπαϊκό επίπεδο και δεν είχε μέχρι τώρα λάβει κάποια σημαντική εντολή στη Γερμανία. Εξαιτίας αυτού δεν είχε χρειαστεί να υποστηρίξει την κυβερνητική πολιτική, που ασκούνταν από έναν συνασπισμό στον οποίο μετείχε το κόμμα του, και μπορεί να εμφανίζεται σαν ένας καινούριος άνθρωπος.

Η ασυνήθιστη διαδρομή του και η λαϊκή προέλευσή του --πρώην αλκοολικός, πρώην βιβλιοπώλης που δεν είχε περάσει τις εξετάσεις για την τριτοβάθμια εκπαίδευση-- σε συνδυασμό με έναν πολύ αριστερό λόγο, του προσφέρει μια λαϊκή αίγλη που γλυκαίνει το «βρυξελλιώτικο» προφίλ του. Πρόκειται για ένα ατού, τη στιγμή που ο ευρωσκεπτικισμός σημειώνει κέρδη στην Ευρώπη.

«Η πρόθεσή μου να ασκώ πολιτικές που καθιστούν τις ζωές των ανθρώπων που εργάζονται σκληρά λίγο καλύτερες, βρίσκει προφανώς πολλή υποστήριξη», είπε αυτή την εβδομάδα ο άνθρωπος που θέλει να τροποποιήσει τις μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας που πραγματοποιήθηκαν από τον σοσιαλδημοκράτη πρώην καγκελάριο Γκέρχαρντ Σρέντερ στο διάστημα από το 2003 έως το 2005.

Οι μεταρρυθμίσεις αυτές αποτελούσαν μέχρι τώρα ένα τοτέμ του SPD και συνδύαζαν μείωση των επιδομάτων και αύξηση της πίεσης επί των ανέργων να ξαναβρούν δουλειά.

Μπορεί να επέτρεψαν στη Γερμανία να μειώσει την ανεργία της σε ιστορικά χαμηλό επίπεδο, όμως δημιούργησαν επίσης μια γενιά «φτωχών εργαζομένων» με επισφαλή απασχόληση.

Ο σοσιαλδημοκράτης Σουλτς έχει πλέον αποκαλύψει μερικά από τα μέτρα που εξετάζει να πάρει: επιδόματα ανεργίας για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, περισσότερες εγγυημένες συντάξεις, σχεδόν κατάργηση των συμβάσεων ορισμένου χρόνου προς όφελος των συμβάσεων αόριστου χρόνου.

Αν η γερμανική ριζοσπαστική αριστερά χειροκροτεί και δεν αποκλείει πλέον έναν ενδεχόμενο συνασπισμό με το SPD μετά τις βουλευτικές εκλογές, οι συντηρητικοί και η εργοδοσία ομιλούν για «λαϊκισμό».

Πρόκειται για μια πορεία προς τα αριστερά, για την οποία ο γερμανικός Τύπος του έχει ήδη δώσει το προσωνύμιο «ο Ρομπέν των Δασών του SPD».

Με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ

πηγή φωτογραφίας: AP/Yves Logghe