Το σχέδιό του για την επερχόμενη κρίσιμη εκλογική αναμέτρηση στη Γερμανία αναμένεται να παρουσιάσει το μεσημέρι της Κυριακής ο Μάρτιν Σουλτς. Ο εκλεκτός των Σοσιαλδημοκρατών θα πάρει και επισήμως το χρίσμα και θα εξαγγείλει βασικά σημεία από το πλάνο του, ελπίζοντας πως θα μπορέσει να «χτυπήσει» την Άνγκελα Μέρκελ.

Ο πρώην πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου θα μιλήσει στο έκτακτο συνέδριο του κόμματος και θα σηκώσει λίγο περισσότερο το πέπλο για το σχέδιο μάχης ενόψει των εκλογών.

Η σημερινή εκλογή του στην ηγεσία του SPD μπορεί να είναι τυπική διαδικασία, ωστόσο ο Σουλτς ενδέχεται να συγκεντρώσει ένα ποσοστό της τάξης του 90% το οποίο έχει τη δική του σημασία. Άλλωστε  το 2015, ο Ζίγκμαρ Γκάμπριελ είχε συγκεντρώσει μόλις το 74,3%.

Η ανοδική του πορεία στις δημοσκοπήσεις δημιουργεί αισιοδοξία στις τάξεις του SPD και ο ίδιος ο Σουλτς δηλώνει ότι σκοπός του είναι να γίνει καγκελάριος και να «εκθρονίσει» την Άνγκελα Μέρκελ, η οποία κυβερνά από το 2005.

Κρίσιμο τεστ θα είναι οι τρεις περιφερειακές ψηφοφορίες με πρώτες τις εκλογές στο μικρό περιφερειακό κρατίδιο Σάαρλαντ, σε μια εβδομάδα, όπου οι σοσιαλδημοκράτες απειλούν την CDU της Μέρκελ.

Το μεγάλο ατού του Μάρτιν Σουλτς είναι το γεγονός πως παραμένει ένα πρόσωπο άφθαρτο στην εσωτερική πολιτική σκηνή της χώρας. Έχοντας περάσει το μεγαλύτερο μέρος της καριέρας του σε ευρωπαϊκές θέσεις δεν είχε χρειαστεί να στηρίξει την πολιτική Μέρκελ, η οποία συγκυβερνούσε με το SPD, κρατώντας αποστάσεις από τον προκάτοχό του Ζίγκμαρ Γκάμπριελ.

Η λαϊκή του προέλευση, πρώην αλκοολικός, πρώην βιβλιοπώλης που δεν είχε περάσει τις εξετάσεις για την τριτοβάθμια εκπαίδευση, δημιουργούν ένα φιλικό προφίλ, ενώ ο αριστερός λόγος που χρησιμοποιεί του δίνει μια ξεχωριστή αίγλη.

Εν αναμονή των σημερινών του ανακοινώσεων, ο Μάρτιν Σουλτς, ήδη έχει εξαγγείλει πως στοχεύει σε επιδόματα ανεργίας για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, περισσότερες εγγυημένες συντάξεις, σχεδόν κατάργηση των συμβάσεων ορισμένου χρόνου προς όφελος των συμβάσεων αόριστου χρόνου.

Σημείο τομή αναμένεται να είναι και η επαναπροσέγγιση των θέσεων του Γκέρχαρντ Σρέντερ (από το 2003 έως το 2005) που είχαν μετακινήσει το SPD περισσότερο προς τα δεξιά.

Αν η γερμανική ριζοσπαστική αριστερά χειροκροτεί και δεν αποκλείει πλέον έναν ενδεχόμενο συνασπισμό με το SPD μετά τις βουλευτικές εκλογές, οι συντηρητικοί και η εργοδοσία ομιλούν για «λαϊκισμό».