Σε αύξηση των βασικών επιτοκίων κατά 0,25% στη συνεδρίαση της 14ης-15ης Μαρτίου αναμένεται να προχωρήσει η Τζάνετ Γέλεν, πρόεδρος της αμερικανικής ομοσπονδιακής τράπεζας (Fed), με τις προθεσμιακές αγορές να προβλέπουν κάτι τέτοιο με πιθανότητες 80% πλέον, έναντι πάντως 30% μόλις το αμέσως προηγούμενο διάστημα.

Στη συνεδρίαση του Δεκεμβρίου του 2016 η Fed είχε στείλει το μήνυμα πως σκοπεύει να προχωρήσει σε τουλάχιστον τρεις αυξήσεις επιτοκίων δανεισμού το 2017, αν και αναλυτές της Wall Street προέβλεπαν μόλις δύο αυξήσεις επιτοκίων δανεισμού του 2017, μία τον Ιούνιο και μία δεύτερη τον Δεκέμβριο.

Σε δημοσκόπηση του Reuters, περισσότεροι από 100 οικονομολόγοι προβλέπουν πέρα από την αύξηση του Μαρτίου επιπλέον δύο αυξήσεις επιτοκίων, κατά 25 μονάδες βάσης, ως το τέλος του έτους. Σε σημείωμά του προς τους πελάτες της τράπεζας ο Joseph LaVorgna, επικεφαλής οικονομολόγος για τις ΗΠΑ της Deutsche Bank προβλέπει εκτός από την αύξηση των επιτοκίων τον Μάρτιο κατά 0,25% και άλλες δύο αυξήσεις τον Ιούνιο και τον Σεπτέμβριο κατά 25 μονάδες βάσης.

Η γερμανική τράπεζα προβλέπει μάλιστα πως η πολιτική Τραμπ θα οδηγήσει σε αύξηση των επιτοκίων στις ΗΠΑ συνολικά κατά επιπλέον 100 μονάδες βάσης το 2018, κάτι που δεν έχει προεξοφληθεί σήμερα από τις αγορές. O οικονομολόγος Samuel D. Coffin της UBS αναμένει επίσης, πέρα από την αύξηση του επιτοκίου αναφοράς κατά 0,25% τον Μάρτιο, πως η Fed θα αυξήσει εφέτος άλλες δύο φορές τα επιτόκια. 

Οι πρόσφατες εκτιμήσεις της Fed (τον Δεκέμβριο) διαβλέπουν τρεις αυξήσεις του βασικού επιτοκίου εντός του 2017. Ομως οι προσδοκίες των αγορών (από τα Fed Fund Futures) προεξοφλούν το πολύ δύο αυξήσεις του βασικού επιτοκίου της έως τα τέλη του 2017. Σύμφωνα με τα στοιχεία, αναλυτές της αγοράς σημειώνουν πως από την πλευρά των εξωγενών παραγόντων (τιμές ενέργειας, πρώτων υλών και γενικά εισαγωγών) και της αγοράς εργασίας (ποσοστό ανεργίας και ρυθμός αύξησης των μισθών) ασκούνται ανοδικές πιέσεις στον πληθωρισμό. Από την πλευρά της προσφοράς χρήματος και της πιστωτικής επέκτασης κρίνεται ότι ασκείται ουδέτερη επίδραση στον πληθωρισμό. Από την πλευρά της ζήτησης (κενό παραγωγής και ποσοστό συμμετοχής του πληθυσμού στο εργατικό δυναμικό) δεν προκύπτει ανοδική πίεση στον δομικό πληθωρισμό και κατ' επέκταση στον γενικό πληθωρισμό.