Οι δημοσιογράφοι που παρακολούθησαν το τελευταίο debate μεταξύ του Εμμανουέλ Μακρόν και της Μαρίν Λεπέν έμειναν με το στόμα ανοικτό. Μέτρησαν 19 συνειδητά ψεύδη που χρησιμοποίησε η ακροδεξιά υποψήφιος ως επιχειρήματα. Διαπίστωσαν πώς η Μαρίν Λεπέν δεν γνώριζε ούτε στοιχειώδη ζητήματα λειτουργίας μίας εθνικής οικονομίας. Σε κάποια στιγμή η ηγέτης του «Εθνικού Μετώπου» αυτοπαγιδεύτηκε και αποκάλυψε πως δεν αντιλαμβανόταν τις επιπτώσεις από μία αλλαγή νομίσματος. Από το ευρώ στο γαλλικό φράγκο. Δεν γνώριζε καν πώς το 80% των φαρμάκων που καταναλώνονται στην Γαλλία είναι εισαγωγής και πώς την επόμενη ημέρα ενός FREXIT ο μέσος Γάλλος θα αναγκαζόταν να πληρώσει τα φάρμακα του με μία επιβάρυνση της τάξης του 50%.

Η εικόνα ήταν απογοητευτική. Όχι μόνον διότι η προεκλογική εκστρατεία εξελίχθηκε σε ένα ρεσιτάλ κραυγών και ψιθύρων, χωρίς επί της ουσίας πολιτικά προγράμματα και δίχως σοβαρή πολιτική αντιπαράθεση. Αλλά και διότι το σύνολο των υποψηφίων παρακολούθησαν αυτόν τον κατήφορο ισοπεδώνοντας την έννοια της πολιτικής επιχειρηματολογίας.

Στην πραγματικότητα σε αυτές τις εκλογές οι πρωταγωνιστές δεν ήταν οι Πολιτικοί αλλά τα επιτελεία τους που είχαν αναλάβει το πολιτικό μάρκετινγκ των υποψηφιοτήτων τουςΣτην πραγματικότητα σε αυτές τις εκλογές οι πρωταγωνιστές δεν ήταν οι Πολιτικοί αλλά τα επιτελεία τους που είχαν αναλάβει το πολιτικό μάρκετινγκ των υποψηφιοτήτων τους. Ήταν μία σαφής και ενδεχομένως ενδεικτική για το μέλλον νίκη της επικοινωνιολογίας επί της πολιτικής. Ήταν ένας αγώνας όπου τα πάντα ή σχεδόν τα πάντα επιτρέπονταν. Από τα χτυπήματα κάτω από την μέση έως τον συνειδητό διασυρμό του αντιπάλου.

Ποτέ στο παρελθόν, το πρόσφατο τουλάχιστον ,δεν διεξήχθησαν εκλογές στην Γαλλία με έναν υποψήφιο να ελέγχεται από την Δικαιοσύνη για υπεξαίρεση δημοσίου χρήματος. Ο Φρανσουά Φιγιόν επέμεινε να παραμείνει στην εκλογική κούρσα εμπιστευόμενος τα δημοσκοπικά ευρήματα της εταιρείας που τον συμβούλευε. Αυτή η εταιρεία, γνωστή για την διαδικτυακή της δραστηριότητα, έπειθε τον Φιγιόν ακόμη και εικοσιτέσσερις ώρες πριν από τον 1ο γύρο πώς θα ήταν σίγουρα ένας εκ των δύο νικητών και πώς θα συμμετείχε στον 2ο γύρο. Ήταν ο Φιγιόν ένας απλά αφελής πολιτικός ; Όχι βέβαια. Όπως επισημαίνεται στη γαλλική αρθρογραφία, ήταν η πολιτική άλγεβρα , ο πολιτικό αλγόριθμος που χρησιμοποιούσε η ιδιωτική εταιρεία συμβούλων που καταδείκνυε μία ψευδή εικόνα. Το ζήτημα είναι πλέον και ηθικό.



Πόσο νομιμοποιείται μία εταιρεία συμβούλων να χρησιμοποιεί εργαλεία που κατά τεκμήριο καταδεικνύουν μια ψευδή εικόνα; Το ζήτημα χωρά μεγάλη συζήτηση η οποία καταλήγει και πάλι στην αφετηρία. Τι ρόλο παίζει το διαδίκτυο και τα social media στην χάραξη μιας πολιτικής στρατηγικής αλλά και της πολιτικής συμπεριφοράς ενός υποψηφίου. Ο Φρανσουά Φιγιόν, ηττήθηκε κατά κράτος, παραιτήθηκε από όλα τα αξιώματα του και γύρισε την πλάτη του στην πολιτική. Η εταιρεία συμβούλων του όμως ζει και βασιλεύει και προφανώς ανιχνεύει το τοπίο για να κτυπήσει έναν νέο πελάτη, εδώ ή στη Βραζιλία δεν έχει καμία σημασία. Οι On Line διαδρομές είναι ψηφιακές και οι ταχύτητες μεγάλες.

Προϊόν των δύο επιτελείων επικοινωνίας των δύο υποψηφίων ήταν και το τελευταίο debate στην γαλλική τηλεόραση. Οι δύο ηθοποιοί – πολιτικοί υπάκουσαν στους συμβούλους τους και έμαθαν τον ρόλο τους απέξω. Ήταν και οι δύο «καλοί μαθητές». Η πρώτη ,η ακροδεξιάς καταβολής επέμενε στη διαστρέβλωση της πραγματικότητας. Ο δεύτερος, φιλελεύθερης προέλευσης απαντούσε με όρους τραπεζίτη. Χαμένοι οι Γάλλοι πολίτες. Το ματς έληξε με την περιφανή νίκη του «συστημικού τραπεζίτη». Κέρδισε τουλάχιστον 3 ποσοστιαίες μονάδες όταν κτύπησε το καμπανάκι της λήξης του αγώνα.

Λίγες ημέρες μετά η οργάνωση yougov για λογαριασμό του Ινστιτούτου TUI δημοσίευε μία μελέτη σε ευρωπαϊκό επίπεδο για την συμπεριφορά των νέων όσον αφορά την Πολιτική, την Ευρώπη και την …. Δημοκρατία. Οι νέοι της Γαλλίας. της Ιταλίας και της Πολωνίας με ποσοστά 42%, 42% και 45% αντίστοιχα δεν πείθονται πώς η Δημοκρατία είναι το καλύτερο πολίτευμα. Σχεδόν η μισή νεολαία των τριών αυτών χωρών, Ούτε πείθονται για το ευρωπαϊκό όραμα. Πόσω δε μάλλον για το ευρώ. Η μελέτη αυτή έκανε πάταγο. Είναι άγνωστο αν αφύπνισε κανένα ισχυρό πολιτικό παράγοντα.

Η προεκλογική περίοδος στην Γαλλία προσέφερε με τον τρόπο της νερό στο μύλο της απολιτικοποίησης των νέων ανθρώπων. Χωρίς ουσιαστικές αλλαγές στον τρόπο πολιτικής συμπεριφοράς, χωρίς προοπτική αλλαγής του συστήματος εξουσίας, χωρίς προοπτικές και χωρίς οράματα, οι Γάλλοι πολιτικοί αυτοενταφιάστηκαν στην συστημική τους ανεπάρκεια. Οι Κεντροδεξιοί εξαφανίστηκαν ,οι Σοσιαλιστές εξουδετερώθηκαν, η Γαλλία κόπηκε στα δύο και η Ακροδεξιά κέρδισε τον μεγαλύτερο αριθμό ψηφοφόρων στην ιστορία της.



Τα προγνωστικά για τον 2ο Γύρο της Κυριακής, είναι ξεκάθαρα. Ο Εμμανουέλ Μακρόν , θύμα και αυτός της ψεύτικης ειδησεογραφίας, στόχος διότι συμβιώνει με μία γυναίκα κατά 25 χρόνια μεγαλύτερη του, αντικείμενο χλεύης από τα social media διότι η σύντροφός του ενδεχομένως να αποτελεί «βιτρίνα» της ομοφυλοφιλίας του. Αλλά και στόχος διότι για 3 χρόνια εργάστηκε στην τράπεζα των Ρότσιλντ και άρα είναι μέρος μιας ευρύτερης συνωμοσίας. Ο Εμμανουέλ Μακρόν λοιπόν όπως δείχνουν τα πράγματα θα είναι ο επόμενο πρόεδρος. Η συμμετοχή στις εκλογές θα κυμανθεί στα επίπεδα του 1ου γύρου. Μάλλον θα υπάρξει μία αύξηση των λευκών και των ακύρων. Τα δύο τρίτα των ψηφοφόρων του αριστερού υποψηφίου Μελανσόν δεν θα ψηφίσουν τον Μακρόν. Αυτό δεν σημαίνει ότι θα ψηφίσουν την ακροδεξιά Λεπέν. Θα συμβάλλουν όμως έτσι στην διαπιστωμένη διχοτόμηση της Γαλλίας. Από την μία οι συστημικοί, οι φιλελεύθεροι και οι Ευρωπαϊστές. Από την άλλη οι εθνικιστές, οι ευρωσκεπτικιστές, οι κατά δήλωση τους αντισυστημικοί, εκείνοι που επιθυμούν την έξοδο της Γαλλίας από το Ευρώ. Το επόμενο ραντεβού έχει κλειστεί για τον Ιούνιο οπότε θα διεξαχθούν βουλευτικές εκλογές. Εκεί, στον 1ο γύρο της αναμέτρησης θα καταμετρηθούν τα πραγματικά ποσοστά και η πολιτική επιρροή της κάθε παράταξης. Ενδεχομένως να υπάρξουν εκπλήξεις και όχι κατ’ ανάγκη θετικές.

Newsroom zougla.gr