Έναν πολύπλοκο, γιγάντιο, ταραχώδη κόσμο υποδεικνύουν τα πρώτα επιστημονικά αποτελέσματα από την αποστολή Juno της NASA στον Δία. Βάσει των στοιχείων αυτών, στον Δία υπάρχουν πολικοί κυκλώνες μεγέθους αντίστοιχου της Γης, μεγάλης ισχύος, συστήματα καταιγίδων που ταξιδεύουν βαθιά στα ενδότερα του τεράστιου πλανήτη και ένα γιγαντιαίο μαγνητικό πεδίο που μπορεί να παράγεται αρκετά πιο κοντά στον πλανήτη από ό,τι πιστευόταν.

Το Juno εκτοξεύτηκε στις 5 Αυγούστου 2011 και μπήκε σε τροχιά γύρω από τον Δία στις 4 Ιουλίου 2016. Τα ευρήματα από το πρώτο πέρασμά του, κατά το οποίο το σκάφος πέταξε 4.200 χιλιόμετρα από τις κορυφές των νεφών του στις 27 Αυγούστου, πρόκειται να δημοσιευτούν σε δύο papers στο Science, καθώς σε 44 papers στο Geophysical Research Letters.

Ιδιαίτερα πολύτιμα είναι τα δεδομένα από τη JunoCam, που δείχνουν πως και οι δύο πόλοι του πλανήτη καλύπτονται από κολοσσιαίες καταιγίδες, μεγέθους Γης, οι οποίες συνωστίζονται και εμπλέκονται μεταξύ τους. Άλλα πολύτιμα στοιχεία προέκυψαν από το Microwave Radiometer (MWR) του Juno, που εξετάζει τη θερμική ακτινοβολία μικροκυμάτων από την ατμόσφαιρα του Δία.

Πριν την αποστολή Juno, ήταν γνωστό πως ο Δίας είχε το πιο έντονο μαγνητικό πεδίο στο ηλιακό σύστημα. Μετρήσεις στη μαγνητόσφαιρα του γιγαντίου πλανήτη από το σχετικό όργανο (MAG) του σκάφους δείχνουν πως το μαγνητικό πεδίο του Δία είναι ακόμα ισχυρότερο από ό,τι αναμενόταν, και το σχήμα του ακόμα πιο ακανόνιστο. Τα δεδομένα του MAG δείχνουν πως το μαγνητικό πεδίο είναι 10 φορές δυνατότερο από το ισχυρότερο μαγνητικό πεδίο που εντοπίζεται στη Γη.

Το Juno επίσης είναι σχεδιασμένο για να μελετήσει την πολική μαγνητόσφαιρα και την προέλευση του βορείου και του νοτίου «σέλαος» του πλανήτη. Αυτά τα φαινόμενα προκαλούνται από σωματίδια που συγκεντρώνουν ενέργεια και πέφτουν πάνω σε μόρια στην ατμόσφαιρα. Οι αρχικές παρατηρήσεις δείχνουν πως η διαδικασία πρέπει να είναι διαφορετική στον Δία από ό,τι στη Γη.

Το Juno βρίσκεται σε πολική τροχιά γύρω από τον Δία, και το μεγαλύτερο μέρος κάθε περιστροφής περνιέται μακριά από τον πλανήτη. Αλλά μια φορά κάθε 53 ημέρες, βρίσκεται πάνω από τον βόρειο πόλο του, από όπου αρχίζει μια πτήση από πόλο σε πόλο, με τα επιστημονικά του όργανα να συλλέγουν στοιχεία. Το κατέβασμα μόλις 6 MB δεδομένων κατά τη διαδικασία αυτή μπορεί να διαρκέσει 1,5 ημέρες.

CareerNet.gr: Βρείτε τώρα τη δουλειά που σας ταιριάζει!