Ο Κολ ήταν στην ηγεσία της χώρας για 16 χρόνια, από το 1982 έως το 1998. Σε αυτόν πιστώνεται η ένωση της Ανατολικής με τη Δυτική Γερμανία μετά την πτώση του Τείχους του Βερολίνου ενώ μαζί με τον Γάλλο πρόεδρο Φρανσουά Μιτεράν εργάστηκαν για τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, με την οποία ιδρύθηκε η ΕΕ.

Αποσύρθηκε από την πολιτική το 2002. Το 2008 υπέστη εγκεφαλικό επεισόδιο και από τότε ήταν καθηλωμένος σε αναπηρικό καροτσάκι με μερική παράλυση και δυσκολία στην ομιλία.

Το 2011  παρά την εύθραυστη υγεία του, άρχισε να δίνει μια σειρά συνεντεύξεων καταδικάζοντας έντονα την διάδοχό του Άνγκελα Μέρκελ, της οποίας ήταν μέντορας, σχετικά με τις πολιτικές της υπέρ της αυστηρής λιτότητας στην ευρωπαϊκή κρίση χρέους και αργότερα και προς τη Ρωσία στην ουκρανική κρίση.

Σε βιβλίο του, το 2014, ο Κολ χρησιμοποιούσε εκφράσεις άκρως προσβλητικές για τους πολιτικούς του αντιπάλους, συμπεριλαμβανομένης της Άνγκελα Μέρκελ, της οποίας μάλιστα θεωρούνταν, ο πολιτικός μέντορας.

«Η κυρία Μέρκελ δεν ήξερε να τρώει σωστά με πιρούνι και μαχαίρι. Στα επίσημα γεύματα και δεξιώσεις τριγυρνούσε άσκοπα με αποτέλεσμα να την ανακαλέσω στην τάξη πολλές φορές», ανέφερε ο αποβιώσας.

Το όνομά του αμαυρώθηκε όταν ενεπλάκη στο σκάνδαλο των κομματικών εισφορών. Το θέμα με την παράνομη χρηματοδότηση του CDU έγινε γνωστό το 1999, όταν ανακαλύφθηκε ότι το κόμμα είχε λάβει και κάνει χρήση παράνομων δωρεών κατά τη διάρκεια της ηγεσίας του Κολ.

Η υπόθεση προκάλεσε τεράστια ζημιά στο γόητρο του Κολ, αμφισβητήθηκε μάλιστα για ένα διάστημα η πολιτική του συνεισφορά με αποτέλεσμα να αναδειχθεί αργότερα πρόεδρος του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος η Άνγκελα Μέρκελ.