Α. Τριανταφυλλίδης κατά ΝΔ: «Είστε το κόμμα των μεσαζόντων, όχι των αγροτών και των κτηνοτρόφων».(
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Α. Τριανταφυλλίδης κατά ΝΔ:
«Είστε το κόμμα των μεσαζόντων, όχι των αγροτών και των κτηνοτρόφων».(ΒΙΝΤΕΟ)
Τοποθέτηση του Βουλευτή Α’ Θεσσαλονίκης του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξανδρου Τριανταφυλλίδη κατά τη συζήτηση του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων: «Διακίνηση και εμπορία νωπών και ευαλλοίωτων αγροτικών προϊόντων και άλλες διατάξεις».
Ακολουθεί ο σύνδεσμος της τοποθέτησης του κ.Τριανταφυλλίδη:
ΑΠΟ ΤΑ ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ
Κύριε Υπουργέ, κύριοι συνάδελφοι, εναλλασσόμενο ρεπερτόριο, από τους εξωγήινους φτάσαμε στο άλλο άκρο, τη βαρετή επανάληψη του μύθου της Ψωροκώσταινας Ελλάδας, που δεν μπορεί να κάνει τίποτα, που δεν μπορεί να φτιάξει μηχανισμούς, που δεν μπορεί να ελέγξει, που δεν μπορεί να επενδύσει. Πάλι ο μύθος της καχεκτικής Ελλάδας, με βοηθήματα, επιδόματα, ενισχύσεις, τι θα δώσετε, τι θα επιδοτήσετε, από το κόμμα της ελεύθερης οικονομίας. Όχι νέες επενδύσεις, νέες θέσεις εργασίας, νέες δουλειές. Αυτά σε σχέση με ό,τι ακούσαμε νωρίτερα.
«1974, πάει καλά φέτος τη χρονιά. Πάει καλά, πρόκοψαν όλα τα σπαρτά. Θα έρθουν πάλι τσούρμο οι μεσάζοντες και εμείς στα ίδια θα είμαστε. Άλλη μια φορά μας παίρνουν την σοδειά φθηνά. Όχι, δεν πουλάμε!», έλεγε ο Θωμάς Μπακαλάκος το 1974 και έπρεπε να έρθει ο ΣΥΡΙΖΑ το 2017, μετά από σαράντα τρία χρόνια, για να βάλει τα πράγματα στη θέση τους, γιατί τρόφιμα ανάλωσης –χαμογελούν κιόλας, έχουν το θράσος να χαμογελούν- επτά έως δέκα ημερών να πληρώνονται με επιταγές επτά και δέκα μηνών ή και ακόμη με ανοιχτές ημερομηνίες λήξης.
Αδιανόητο, για την ελεύθερη οικονομία, όταν ο αγροτικός χώρος στερείται ρευστότητας. Γιατί; Γιατί ο αγρότης είναι large. Πρέπει να δώσει ρευστότητα ή, αν θέλετε, τα πολυκαταστήματα και οι έμποροι να αντλήσουν ρευστότητα από τον large αγρότη, που δεν έχει τέτοιου είδους προβλήματα.
Μαζί με αυτά η τριπλέτα άμεσης έκδοσης ηλεκτρονικού τιμολογίου, εγκατάστασης σκάνερ στα τελωνεία, η δημιουργία μιας αυτόνομα λειτουργούσας υπηρεσίας στελέχωσης σε όλα τα επίπεδα και κυρίως στις πύλες εισόδου-εξόδου των προϊόντων, θα είναι ο κλοιός εκείνος, που θα αντιμετωπίσει και τις ελληνοποιήσεις και όλους τους πονηρούς, που θέλουν κοντά στον βασιλικό να ποτίζεται και η γλάστρα.
Γενναία τομή δίκαιης ανάπτυξης μέσα από τη λογική των αλληλοσυγκρουόμενων συμφερόντων παραγωγού-εμπόρου από το χωράφι στο ράφι. Δεκάδες ρεπορτάζ αυτά τα σαράντα τελευταία χρόνια για την ετεροβαρή σχέση παραγωγού-εμπόρου-καταναλωτή με θύματα τόσο τον παραγωγό, που παράγει, όσο και τον καταναλωτή, που πληρώνει, προς όφελος του έμπορα-μεσάζοντα, που απλώς μεταφέρει. Ήταν ένα προς τρία το κόστος και είναι για την Ευρώπη -ένα στον παραγωγό, τρία φτάνει στο ράφι στον καταναλωτή- και ένα προς πέντε στην Ελλάδα. Γιατί; Γιατί είμαστε large!
Οι «Μένουμε Ευρώπη»! Πάμε να δούμε τι συμβαίνει εδώ και δεκαετίες, για να πάμε να δούμε αυτό, που δεν μπορεί η ψωροκώσταινα Ελλάδα επί σαράντα χρόνια, και όχι τι λέει ο Συριζαίος Βουλευτής, αλλά ο Σύνδεσμος Ελληνικών Βιομηχανιών Τροφίμων. Το καταθέτω στα Πρακτικά.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Αλέξανδρος Τριανταφυλλίδης καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Οι βιομηχανίες τροφίμων; Κατεξοχήν επηρεαζόμενες από το ΣΥΡΙΖΑ!
Τι λένε οι άνθρωποι; Ήρθαν στην Επιτροπή και τι είπαν; Στη Γαλλία υπάρχουν κατηγορίες ευπαθών ειδών διατροφής, για τα οποία οι όροι πληρωμής καθορίζονται αυστηρά και δεν μπορεί να είναι μεγαλύτεροι από τριάντα μέρες μετά το τέλος της παράδοσης της αγοράς των αναλώσιμων προϊόντων διατροφής. Είκοσι μέρες μετά την ημερομηνία παράδοσης για τις αγορές των ζώντων βοοειδών και τριάντα μέρες μετά το τέλος της παράδοσης για την αγορά αλκοολούχων ποτών. Αυτά στη Γαλλία.
Στην Ισπανία τι γινόταν τα σαράντα αυτά χρόνια, που από το 1981 και μετά ήμασταν και στην Ευρώπη και μετά στην Ευρωζώνη και όταν οι επτά με δέκα μέρες πληρώνονταν σε δέκα μήνες ή με ανοιχτή ημερομηνία λήξης για το πότε θα πληρωθεί ο αγρότης και ο κτηνοτρόφος; Στην Ισπανία για τα ίδια ευπαθή προϊόντα οι προθεσμίες δεν υπερβαίνουν σε καμία περίπτωση τις τριάντα ημέρες.
Στην γειτονική μας Ιταλία για τα νωπά και ευπαθή προϊόντα διατροφής, καθώς και για τα γαλακτοκομικά, ο ανώτερος χρόνος πληρωμής είναι οι τριάντα ημέρες.
Αυτά στη γειτονική μας Ιταλία, αλλά η Ελλάδα, η ψωροκώσταινα δεν μπορούσε να το κάνει αυτό. Γιατί; Πέστε ότι είναι μεσογειακές οι χώρες. Η Μπενελούξ, Βέλγιο-Ολλανδία-Λουξεμβούργο;
Η ίδια ανακοίνωση-υπόμνημα του Συνδέσμου Ελληνικών Βιομηχανιών Τροφίμων στις 26 Σεπτεμβρίου 2017 καταλήγει μετά από αυτή την απαρίθμηση και λέει: «Στην Ελλάδα ο κλάδος διαθέτει στη συντριπτική πλειοψηφία μικρομεσαίες επιχειρήσεις, οι οποίες την τελευταία επταετία αντιμετωπίζουν πολλά προβλήματα, αλλά το βασικότερο είναι η έλλειψη ρευστότητας».
Ε, βέβαια, αφού έχουμε έλλειψη ρευστότητας, λένε οι βιομηχανίες από πού θα την αντλήσουμε; Από τον αδύναμο κρίκο. Ποιον; Τον αγρότη και τον κτηνοτρόφο, το μόνιμο θύμα. Το κόμμα της ελεύθερης οικονομίας!
Η ερώτηση είναι του πολίτη που μας παρακολουθεί: Γιατί αυτό επί σαράντα χρόνια, οι τριάντα μέρες το όριο πληρωμής, οι εξήντα μέρες, συνέβαινε στην Ιταλία, στην Ισπανία, στη Γαλλία, στο Βέλγιο, στην Ολλανδία και στις άλλες χώρες;
Γιατί; Μένουμε Ελλάδα, μένουμε Ευρώπη, μένουμε ευρωπαϊστές! Αφήστε μας εμάς. Εμείς είμαστε με τους αδέσμευτους. Εμείς είμαστε με τον Τρίτο Κόσμο. Εσείς είστε οι «μένουμε Ευρώπη». Το «μένουμε Ευρώπη», γιατί δεν το κάνατε εσείς που μένετε Ευρώπη επί δέκα, είκοσι, τριάντα, σαράντα χρόνια; Γιατί δεν υιοθετήσατε το μοντέλο των αυστηρών διατάξεων της Ιταλίας, της Γαλλίας, της Ισπανίας, της Μπενελούξ;
Δεν θα χρειαζόταν να επισκεφθείτε τον Υμηττό και να συνομιλήσετε με τους εξωγήινους. Απέναντι από τη Βουλή είναι η πρεσβεία της Γαλλίας. Γιατί δεν το κάνατε; Διότι είστε το κόμμα των μεσαζόντων, όχι των αγροτών και των κτηνοτρόφων. Είστε το κόμμα των ραντιέρηδων και των αεριτζήδων, όχι των παραγωγών. Είστε το κόμμα των παρασιτικών κερδοσκόπων, όχι των κτηνοτρόφων και των αλιέων. Αυτή είναι η απάντηση. Γι’ αυτό επί σαράντα χρόνια αφήνετε αγρότες, κτηνοτρόφους, αλιείς, ψαράδες στο έλεος των μεσαζόντων, των ραντιέρηδων και των κερδοσκόπων.
Σήμερα δεν είδατε τίποτα. Ακούσαμε τον Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο να λέει «πείτε μας κάτι συγκεκριμένο». Όριο, έστω και ως άτυπη συμφωνία, στις τράπεζες 300.000 ευρώ για τα ακίνητα κάθε είδους, άρα και για τα ακίνητα αγροτών και κτηνοτρόφων, έξω, πέρα από τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς. Άρα, αυτό ισχύει και για τους αγρότες και για τους κτηνοτρόφους.
Ερχόμαστε τώρα στο διά ταύτα, σε αυτό που πρέπει να κάνουμε εμείς. Αφήστε τους άλλους, αυτούς τους έκρινε ο κόσμος. Τους έχει αποτιμήσει και τους έχει αξιολογήσει. Από εμάς περιμένει να διορθώσουμε τα κακώς κείμενα, γιατί το αναπτυξιακό είναι κυρίως ψυχολογία.
Είναι αναγκαίο, μέσω των δεκατριών περιφερειακών συνδιασκέψεων με την παρουσία του Πρωθυπουργού και της Κυβέρνησης, να σταλεί σε κάθε γωνιά της χώρας το μήνυμα της πανεθνικής επανεκκίνησης για νέες παραγωγικές μονάδες, παντού. Σε όλη την ελληνική περιφέρεια πρέπει να δώσουμε έμφαση στην αγροτοδιατροφή, στην κτηνοτροφία κατά προτεραιότητα, αλλά και στις νέες τεχνολογίες.
Εκατόν εξήντα πέντε προϊόντα ονομασίας προέλευσης ΠΟΠ ζητούν παραγωγούς και πραγματικούς επενδυτές. Η λύση βρίσκεται στην ελληνική γεωργία, την κτηνοτροφία, την αλιεία, τη δασοπονία. «Με καθετοποιημένη παραγωγή η επιστροφή στη γη και το λαό» είναι το σύνθημα. Γυρίζοντας την πλάτη στην ελληνική γη –κρασί, λάδι, φέτα- και στην ελληνική θάλασσα –τσιπούρα και λαβράκι, ένα δισεκατομμύριο οι εξαγωγές- είναι σαν να εγκαταλείπουν οι Άραβες το πετρέλαιο.
Σύγχρονη παραγωγή, μοντέρνα μεταποίηση, ελκυστική τυποποίηση και καινοτόμα προώθηση χρειάζεται. Καλός ο τουρισμός, όπως είπε κι εχθές ο Πρωθυπουργός από τη Λάρισα, αλλά τα τριάντα εκατομμύρια τουρίστες, όλοι αυτοί πρέπει –και μπορούν- να γευτούν τα δικά μας γεωργικά, κτηνοτροφικά, αλιευτικά, μελισσοκομικά προϊόντα ονομασίας προέλευσης.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Μάριος Γεωργιάδης): Κύριε Τριανταφυλλίδη, αν θέλετε, ολοκληρώστε σας παρακαλώ.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΔΗΣ: Ολοκληρώνω.
Πρέπει ο πρωτογενής τομέας να αποτελέσει τον πλοηγό, μπροστάρη της ανάπτυξης, αλλιώς, Υπουργέ Βαγγέλη Αποστόλου, θα το συζητάμε στη Βουλή, σε συνεντεύξεις, σε τηλεπαράθυρα, αλλά θα παραμένει άπιαστος στόχος.
Πρέπει να κόψουμε δρόμο, να κερδίσουμε χρόνο. Οι προτάσεις είναι συγκεκριμένες. Καθένας από τους πενήντα δύο νομούς της χώρας πρέπει να αναλάβει ενδεικτικά το μέρισμα ευθύνης και πρωτοβουλίας, το μέρισμα εμπιστοσύνης και παραγωγής, υιοθετώντας από ένα προϊόν από τον κύκλο της αγροτοδιατροφής. Κοζάνη; Κρόκος. Θράκη; Βόειο κρέας. Ιωάννινα; Φέτα. Σέρρες; Το βουβαλίσιο κρέας από την περιοχή της Κερκίνης.
Εξειδικεύοντας, εξατομικεύοντας τις επενδύσεις, με κλαδικές παραγωγικές δράσεις, οι νομοί με τις περισσότερες επενδύσεις, με τις περισσότερες θέσεις εργασίας, να λαμβάνουν κίνητρα σε ένα διαρκή συναγωνισμό προσφοράς αντί για τον ανταγωνισμό φθοράς.
Στους επόμενους δέκα οχτώ μήνες, το υπόλοιπο 2017 και όλο το 2018 είναι αναγκαίο να καταστεί εθνικό ερώτημα προς κάθε Υπουργό, κάθε περιφερειάρχη, κάθε επιχειρηματία το εξής: «Πόσες επενδύσεις εγκρίνατε; Πόσες θέσεις εργασίας δημιουργήσατε αυτόν το μήνα;». Ένα εθνικό σχέδιο ανόρθωσης της ελληνικής κτηνοτροφίας χρειαζόμαστε. Και όλα αυτά, γιατί είναι αναγκαίο να αποκτήσει φωνή, άποψη, παραγωγή, επιστροφή στη γη και στο λαό.
Κλείνω με το εξής: Καλώ τον Βαγγέλη Αποστόλου –εν είδει «Αποστόλου»- να περιηγηθεί όλους τους νομούς της χώρας, να αντιστρέψει το κλίμα ανακύκλωσης της τρέχουσας μιζέριας, της μοιρολατρικής αποδοχής μιας ηττημένης κοινωνίας από τα άνθη του κακού, της ανεργίας, της αποτυχίας, της ανημποριάς…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Μάριος Γεωργιάδης): Κύριε Τριανταφυλλίδη, ολοκληρώστε, σας παρακαλώ.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΔΗΣ: Ολοκληρώνω, κύριε Πρόεδρε και ευχαριστώ για την ανοχή σας.
Πρέπει να πείσουμε με έργα, όχι με λόγια τους νέους. Ο Υπουργός να καλέσει, να προσκαλέσει, να προτρέψει, να ενθαρρύνει στη δημιουργία επενδύσεων. «Ναι» στις κτηνοτροφικές μονάδες, «ναι» στις αγροτικές σύγχρονες μονάδες, «ναι» στις επενδύσεις.
Το δυναμικό υπάρχει, απλά πρέπει να κινητοποιηθεί, να το απεμπλέξουμε από τη γραφειοκρατία. Χρειάζονται ευέλικτα σχήματα, ευέλικτες τριμελείς ομάδες από έναν γεωτεχνικό, έναν τραπεζικό και έναν φοροτέχνη να εγκρίνουν άμεσα μικρές και μεσαίες επενδύσεις.
Αυτό χρειαζόμαστε για να υπάρξει ανάπτυξη. Να γυρίσει ο κόσμος στα χωριά, στην ύπαιθρο, στην περιφέρεια για να μπορέσει πραγματικά να αιμοδοτήσει και να δημιουργήσει τους όρους και τις προϋποθέσεις, ώστε να μπορέσει ο κόσμος και οι πολίτες να φάνε ένα κομμάτι γλυκό ψωμί.
