Είναι προφανές ότι αυτό που έπαιξε ρόλο στην παραίτηση του Υφυπουργού παιδείας δεν ήταν το μέγεθος της χυδαιότητας αλλά το πλήθος αυτών που προσεβλήθησαν. Στο πρόσφατο παρελθόν, έχουν υπάρξει και πιο χυδαίες τοποθετήσεις από κυβερνητικά και κομματικά στελέχη. Αφορούσαν όμως λίγους και ως εκ’ τούτο ουδείς ενοχλήθηκε. Ούτε στην Κυβέρνηση ούτε στα κόμματα που την αποτελούν.

Οι πολιτικοί κάθε απόχρωσης θα πρέπει να αναρωτηθούν γιατί ανέχονται τέτοιες συμπεριφορές και δεν αντιδρούν σφόδρα σε όσους εκφυλίζουν την έννοια του κοινοβουλίου. Ορισμένοι βεβαίως τους ανέχονται γιατί έτσι τους βολεύει, τη δεδομένη στιγμή. Εδώ έχουν ανεχθεί πολύ πιο επικίνδυνες συμπεριφορές από μια “οπαδική” χυδαιότητα που άλλωστε κατάντησε τουλάχιστον αποδεκτή (για να μην πω εθιμοτυπική) εντός των ορίων ενός γηπέδου.

Αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι ο Πρωθυπουργός δεν έπρεπε να τον αποπέμψει, συμψηφίζοντας τη χυδαιότητά του με τη χυδαιότητα άλλων. Οι ισορροπίες όμως στην συγκυβέρνηση δεν επιτρέπουν τέτοιους χειρισμούς. Επιτρέπουν ωστόσο στον κο. Ζουράρι να διατείνεται ότι “μόνος του παραιτήθηκε”, όπως δήλωσε σήμερα το πρωί στην πρωινή εκπομπή του ΑΝΤ1.

Οι περιβόητες ισορροπίες άλλωστε ήταν αυτές που τον έφεραν στην Κυβέρνηση. Με το σύνολο σχεδόν των Βουλευτών των ΑΝΕΛ να βρίσκονται σε Κυβερνητικά πόστα, ο κος. Ζουράρις δεν θα μπορούσε να μείνει στην απ’ έξω. Άλλωστε δεν ήταν απλός στρατιώτης της παράταξης. ήταν επικεφαλής του κόμματος “πυρίκαυστος Ελλάδα” και απλώς συνεργάστηκε με τους ΑΝΕΛ. Έπαιζε και πιάνο στα γλέντια του κυβερνητικού επιτελείου, ήταν συμπαθής στην παρέα. Ας τον κάνουμε Υφυπουργό Παιδείας.

Το πρόβλημα είναι ότι λόγω του προφίλ που είχε προσεκτικά χτίσει επί δεκαετίες βασιζόμενος στην αστική του κουλτούρα, η οποία ανέκαθεν θάμπωνε τους μπολσεβίκους, τοποθετήθηκε χωρίς πολλή σκέψη στη θέση του Υφυπουργού Παιδείας. Παρέμεινε δε εκεί παρά τα όσα γελοία έχει κατά καιρούς υποστηρίξει με τελευταίο το επιχείρημα για το μπορντέλο, προκειμένου να υπερασπιστεί την απόφαση του προϊσταμένου του υπουργού. Χρειάστηκε να ξεπεράσει τον εαυτό του βρίζοντας περίπου την μισή Ελλάδα για να υπάρξει μια κάποια αντίδρασις.

Ακόμη και στην επιστολή παραίτησης του, ο “λόγιος Ζουράρις” εγγράφει στα “μέζεά" του την πολιτική ορθότητα και αντί να την συντάξει με σεμνότητα (αναγνωρίζοντας έστω το κακό που κάνει στην δημοφιλία της Κυβερνητικής πλειοψηφίας), επιχειρεί απλώς να αναδείξει το πόσο γραμματιζούμενος είναι. Μεταχειριζόμενος την -σπάνια και Αισχύλεια- λέξη Ερίδματος στην αρχή του κειμένου του, ουσιαστικά γελοιοποιεί την όλη διαδικασία της παραίτησης κάνοντας αυτό που κατά το κοινώς λεγόμενο ονομάζουμε  φιγούρα. Έτσι έκανε ανέκαθεν μεταχειριζόμενος Ομηρικές λέξεις από κάποιο ομηρικό λεξικό που βρέθηκε στο διάβα του.

Με την καφρίλα του, ο κος. Ζουράρις έκανε διπλό κακό στην Κυβερνητική πλειοψηφία. Πρωτίστως -όπως προαναφέρθηκε- έβαλλε εναντίον σχεδόν της μισής Ελλάδας βρίζοντας Ολυμπιακό και Άρη. Κυρίως όμως δημιούργησε το “μέτρο Ζουράρι”, με το οποίο άπαντές (εντός και εκτός Κυβέρνησης) θα μετρούν εφεξής το πόσο κάφρος είναι κάποιος που κάνει εμπρηστικές δηλώσεις.

Μέχρι σήμερα, άπαντές ήταν στο απυρόβλητο. Ακόμη και αν έβριζαν συλλήβδην επαγγελματικούς κλάδους, πολιτικούς αντιπάλους, επιστήμονες ή οπαδούς. Έχοντας υπάρξει το προηγούμενο του κου. Ζουράρι, όλα θα περνούν πλέον από την κρισάρα της συγκεκριμένης παραίτησης στην οποία υποχρεώθηκε ο Θεσσαλονικιός Βουλευτής.

Δυστυχώς αυτή είναι μια συνέπεια της “πολυσυλλεκτικότητας” στην οποία επιδόθηκαν άρον άρον οι αντιμνημονιακοί προκειμένου να “συμπληρώσουν εντεκάδα”. Χωρίς τις διαδικασίες που είχαν θεσμοθετήσει τα παραδοσιακά κόμματα, “μπούκαραν” στην πολιτική διάφοροι “περίεργοι τύποι”. Η ανοχή όμως στις συμπεριφορές αυτές, θεωρείται από τους πολίτες σαν συνενοχή ενώ επιπλέον υποβαθμίζουν συλλήβδην το επίπεδο της πολιτικής.

*Ο Σταμάτης Ζαχαρός είναι Αρθρογράφος του NEWS 24/7 και Σύμβουλος Έκδοσης της 24 MEDIA (@SZacharos).