Μεγαλύτερη επιβάρυνση των αρρώστων για την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη εκτιμάται ότι θα φέρει η επόμενη μέρα του «νέου μείγματος φαρμακευτικής πολιτικής στη μεταμνημονιακή περίοδο». Η προωθούμενη δέσμη των αλλαγών στον τρόπο τιμολόγησης των φαρμάκων στη χώρα μας, που ανακοίνωσε ο υπουργός Υγείας Ανδρέας Ξανθός στα μέλη της Διακομματικής Επιτροπής της Βουλής για τη χάραξη μακροπρόθεσμης Εθνικής Στρατηγικής για το Φάρμακο την περασμένη Τρίτη, αναμένεται να ενισχύσει τις ήδη πολύ αυξημένες συμμετοχές των ασθενών προκειμένου να μειώνεται η δαπάνη του κράτους και των ασφαλιστικών ταμείων. Θυμίζουμε ότι οι κλειστοί πετσοκομμένοι προϋπολογισμοί για τη δημόσια φαρμακευτική δαπάνη είναι ήδη καθορισμένοι-κλειδωμένοι στο 1,945 δισ. ευρώ ετησίως από το 2016 μέχρι και για το 2019.
Οπως ανακοίνωσε ο υπουργός Υγείας, «η τιμολόγηση θα γίνεται μία φορά τον χρόνο και η ανατιμολόγηση νέων φαρμάκων, τέσσερις φορές τον χρόνο. Πλέον δεν θα είναι βάσει των μέσων διαμορφωμένων τιμών των 28 χωρών της Ε.Ε., αλλά με βάση τις δύο χαμηλότερες τιμές των 19 χωρών της ευρωζώνης».
Επομένως, πετιέται από το «καλάθι» των τιμολογήσεων και ανατιμολογήσεων το σύνολο των χωρών της Ε.Ε., μεταξύ των οποίων βρίσκονται και οι χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ, με χαμηλότερες τιμές στο φάρμακο, και περιοριζόμαστε στις χώρες της ευρωζώνης με υψηλότερες τιμές, τονίζει στην «Εφ.Συν.» ο Ανδρέας Γαλανόπουλος, πρόεδρος του Προμηθευτικού Συνεταιρισμού Φαρμακοποιών Αττικής (ΠΡΟΣΥΦΑΠΕ) και αντιπρόεδρος της Ομοσπονδίας Συνεταιρισμών Φαρμακοποιών Ελλάδας (ΟΣΦΕ).
«Η εκτίμηση είναι ότι το μείγμα θα ωθήσει τις τιμές ανοδικά, διότι κάποιες χώρες της ευρωζώνης, όπως η Γερμανία και η Ιταλία, είναι πιο ισχυρές και οικονομικά ανθηρές σε σύγκριση με άλλες χώρες, όπως η Σλοβενία και η Σλοβακία, που είναι μέλη της Ε.Ε. αλλά όχι της ευρωζώνης», επισημαίνει στην «Εφ.Συν.» ο Κυριάκος Θεοδοσιάδης, πρόεδρος του Πανελληνίου Φαρμακευτικού Συλλόγου (ΠΦΣ).
Μόνο εάν και εφόσον μπει το «πλουτόμετρο», ο υπολογισμός της συμμετοχής των αρρώστων με βάση το εισόδημά τους, που έχει ανακοινώσει ότι θα νομοθετήσει ο υπουργός Υγείας –λέει ο Ανδρέας Γαλανόπουλος–, θα μειωθούν οι συμμετοχές για τα χαμηλότερα οικονομικά στρώματα, τα οποία θα έχουν κάποια ελάφρυνση.
Τον σχεδιασμό του υπουργείου Υγείας για νομοθέτηση μέτρων ανακούφισης των ασθενών οι οποίοι στα χρόνια των μνημονίων κλήθηκαν να βάλουν όλο και πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη για να πληρώσουν τα φάρμακά τους επανέλαβε στη Διακομματική Επιτροπή της Βουλής ο Ανδρέας Ξανθός.
«Επεξεργαζόμαστε ήδη σενάρια, με βασική ιδέα να υπάρχουν κριτήρια εισοδηματικά και χρόνιας λήψης φαρμάκων, ώστε να έχει ο ασθενής και μειωμένη συμμετοχή στο κόστος και πρόσβαση στο φάρμακο που έχει ανάγκη», είπε και πρόσθεσε πως «έχουμε ήδη ανοίξει διάλογο με τις φαρμακοβιομηχανίες», καταλήγοντας πως «αυτό πρέπει να προετοιμαστεί καλά για να είναι δημοσιονομικά ουδέτερο».
Ο λόγος γίνεται για τη συμμετοχή των αρρώστων στα φάρμακα που αποζημιώνει ο ΕΟΠΥΥ, συμμετοχή που το 2009 ήταν 9%, ενώ το 2014 ξεπερνούσε το 25%.
Η συζήτηση αυτή, λέει ο Κ. Θεοδοσιάδης, «έχει ξεκινήσει εδώ και καιρό και θεωρητικά είναι θετική, ωστόσο στην πράξη έχει αρκετές τεχνικές δυσκολίες για να γίνει με δίκαιο τρόπο». Θυμίζει το ζήτημα της κατάργησης του χαρατσιού του 1 ευρώ ανά συνταγή, που «έμεινε πίσω».
Μπορεί να έγινε ένα βήμα, εκείνο της κατάργησης πριν από ενάμιση μήνα του ορίου των τριών φαρμάκων ανά συνταγή και της θεσμοθέτησης της συνταγής με απεριόριστο αριθμό φαρμάκων, αλλά δεν είναι αρκετό, σύμφωνα με τον πρόεδρο του ΠΦΣ. Ο κόσμος που πλήρωνε 5 εκατ. ευρώ τον μήνα, εξακολουθεί να πληρώνει 4 εκατ. ευρώ.
Κατά τα άλλα, «μπαίνουμε σε μια περίοδο σχετικής σταθεροποίησης, χωρίς τις συνεχείς μειώσεις των μνημονίων», λέει ο Ανδρέας Γαλανόπουλος. «Μπαίνει ένας φραγμός ανά 10% τον χρόνο αν τυχόν προκύψει αύξηση, αλλά και στις ενδεχόμενες μειώσεις, ώστε να μην υπάρξουν αναταράξεις προς τα πάνω ή προς τα κάτω», σημειώνει ο Κ. Θεοδοσιάδης.
Οσον αφορά τη φαρμακοβιομηχανία και τα τμήματά της που μάχονται για το ποιος θα εξασφαλίσει μεγαλύτερη κερδοφορία, διεκδικώντας μεγαλύτερα μερίδια στην «πίτα» της αγοράς του φαρμάκου, στο έδαφος του ανταγωνισμού που πυροδοτείται και από τη μείωση των δημόσιων δαπανών για το φάρμακο, η δέσμη των αλλαγών «δίνει κάποιες στοιχειώδεις ανάσες» όσον αφορά την τιμολόγηση των φαρμάκων, λέει ο Κ. Θεοδοσιάδης, τις οποίες «τις παίρνει πίσω» με τις υποχρεωτικές επιστροφές (clawback) – ειδικότερα όσον αφορά τις ελληνικές επιχειρήσεις, εξηγεί ο Αν. Γαλανόπουλος.
Πρόσφατα οι Ελληνες φαρμακοβιομήχανοι σε μια σπάνια συνέντευξη Τύπου, αφού η τελευταία που είχαν παραχωρήσει ήταν προ επταετίας, είχαν ζητήσει δικαιότερο επιμερισμό, με το σπάσιμο του κλειστού προϋπολογισμού της Δημόσιας Φαρμακευτικής Δαπάνης –της δαπάνης δηλαδή του ΕΟΠΥΥ για τα φάρμακα (1,945 δισ. ευρώ)– σε τρεις κλειστούς προϋπολογισμούς: μία κατηγορία για τα off-patent και γενόσημα φάρμακα (οικονομικά φάρμακα που κυρίως παράγονται εγχωρίως), μία για τα on-patent (νέα ακριβά φάρμακα με προστασία ευρεσιτεχνίας) και μία για τα φάρμακα του N. 3816 (πολύ ακριβά φάρμακα που διατίθενται από τα φαρμακεία του ΕΟΠΥΥ).
«Είναι ένα μέτρο δίκαιο, αφού βασίζεται στη λογική της επιβολής clawback σε όποιον προκαλεί την υπέρβαση», λέει στην «Εφ.Συν.» ο Βασίλης Πενταφράγκας, εντεταλμένος σύμβουλος της Πανελλήνιας Ενωσης Φαρμακοβιομηχανίας (ΠΕΦ). Σήμερα, τα γενόσημα και τα παλαιότερα φάρμακα επιβαρύνονται με clawback, ενώ η υπέρβαση του προϋπολογισμού προκαλείται από τα φάρμακα του Ν. 3816 και τα on-patent, σύμφωνα με στοιχεία του ΕΟΠΥΥ. Επιπλέον, «τα νέα φάρμακα έχουν πολύ υψηλές τιμές και κατά συνέπεια μπορούν να πληρώνουν και ανάλογο clawback», τονίζει.
Σημειώνεται ότι η μέση τιμή των νέων φαρμάκων είναι 673,15 ευρώ τη στιγμή που η μέση τιμή των γενοσήμων και των παλαιότερων φαρμάκων είναι 7,40 ευρώ, σύμφωνα με στοιχεία του ΕΟΦ. Ακόμα, για τις πολυεθνικές φαρμακοβιομηχανίες, με τζίρους των 40-50 δισ. ευρώ παγκοσμίως η καθεμία, το clawback αποτελεί μικρή επιβάρυνση, ενώ αντίθετα είναι καταστροφικό για τις ελληνικές φαρμακοβιομηχανίες που έχουν υψηλό λειτουργικό κόστος, επενδύσεις και πολλούς εργαζόμενους.
Τέλος, είναι μέτρο δίκαιο επειδή διορθώνει την αδικία των μονομερών μειώσεων τιμών και των τεράστιων clawback που αθροιστικά έπληξαν πολύ περισσότερο τα γενόσημα και τα παλαιά φάρμακα απ’ ό,τι τα νέα ακριβά φάρμακα, σύμφωνα με στοιχεία του ΕΟΦ και του ΕΟΠΥΥ.
Το δημοσιονομικό κόστος αυτής της επιλογής, εξηγεί ο Β. Πενταφράγκας, είναι μηδενικό λόγω κλειστού προϋπολογισμού, ενώ το δημοσιονομικό όφελος είναι σημαντικό λόγω της διατήρησης των θέσεων εργασίας και της δυνατότητας ανάπτυξης της εγχώριας παραγωγής.
Επιπλέον –προσθέτει– το όφελος για τους ασθενείς είναι εξίσου σημαντικό, γιατί «επιτρέπει τη βιώσιμη κυκλοφορία των γενοσήμων και των παλαιότερων φαρμάκων» και «οδηγεί σε χαμηλότερη ή μηδενική συμμετοχή των ασθενών στο κόστος».
«Οι προτάσεις του υπουργού Υγείας στο σύνολό τους μας βρίσκουν βαθιά προβληματισμένους», δηλώνει στην «Εφ.Συν.» ο Ολύμπιος Παπαδημητρίου, πρόεδρος του Συνδέσμου Φαρμακευτικών Επιχειρήσεων Ελλάδας (ΣΦΕΕ). Η απόπειρα εξορθολογισμού του συστήματος τιμολόγησης, επισημαίνει, δεν αρκεί για να διαγράψει την αλγεινή εντύπωση που προκαλεί ο προτεινόμενος τρόπος διαχείρισης της υπέρβασης (ανακατανομή clawback κ.ο.κ.), ο οποίος πρακτικά «τιμωρεί» την ανάπτυξη των εταιρειών, αδιαφορώντας για τις αιτίες από τις οποίες αυτή προκαλείται, όπως το όφελος μιας νέας θεραπείας ή η αυξημένη νοσηρότητα. «Τονίσαμε στον υπουργό, και τώρα αλλά και κατά τον διάλογο που προηγήθηκε, ότι διαφωνούμε κάθετα με αυτόν τον τρόπο διαχείρισης», σημειώνει.
Οι φαρμακοβιομήχανοι δηλώνουν «πλήρως απογοητευμένοι από το γεγονός ότι δεν λαμβάνεται μέριμνα για την ουσιαστική αναπροσαρμογή της δημόσιας φαρμακευτικής δαπάνης σε ένα λογικό ύψος, το οποίο θα επαρκεί να καλύψει τις πραγματικές ανάγκες της χώρας μας, τη βιωσιμότητα των εταιρειών του κλάδου και τελικά να υπηρετεί το όφελος των ασθενών» και επισημαίνουν ότι ο κλάδος μελετά τις επόμενες κινήσεις του και τι μέτρα θα μπορούσε να λάβει.

Πηγή: www.efsyn.gr