Για την αυτοδιοικητική πρόταση της νέας εποχής

Σε απόσταση αναπνοής, πλέον, από τις αυτοδιοικητικές εκλογές οδεύουμε σε μια εξαιρετικά συμπυκνωμένη προεκλογική περίοδο. Μόλις τρεις μήνες πριν τις εκλογές είδαμε τους πρώτους υποψηφίους να ανακοινώνονται, τους τόνους να ανεβαίνουν, ενώ οι πολιτικές ατζέντες των συνδυασμών βρίσκονται ακόμη υπό διαμόρφωση. Δυσανάλογα πολύς πολιτικός χρόνος πρέπει να κυλήσει στο αυλάκι σε σχέση με τον πραγματικό χρόνο που απομένει.

Αυτό το μούδιασμα ερμηνεύεται αν σκεφτεί κανείς τις ειδικές συνθήκες που επικρατούν. Σε μια περίοδο ευρύτερης πολιτικής ρευστότητας, όπου η κεντρική πολιτική ατζέντα μονοπώλησε την επικαιρότητα και ολόκληρο το σκηνικό αναδιατάσσεται, όλοι τηρούν στάση αναμονής. Επίσης, σε μια δύσκολη οικονομική συγκυρία η παρατεταμένη προεκλογική περίοδος δεν εξυπηρετεί κανέναν. Στα παραπάνω προστίθεται η κοσμογονική αλλαγή του “Κλεισθένη” και της απλής αναλογικής. Ενώ, ειδικά για τον δικό μας δήμο, φαίνεται ότι διανύουμε περίοδο μετάβασης. Καθώς το πολιτικό προσωπικό που κληροδοτήθηκε στην “Καλλικρατική” εποχή από τους τρεις πρώην δήμους, σε μεγάλο βαθμό, αποσύρεται ή θα αποσυρθεί μέχρι την επόμενη θητεία. Παράλληλα, νέοι σχηματισμοί ήδη εμφανίστηκαν για να παίξουν το ρόλο είτε του διαδόχου, είτε του νέου φορέα. Πρόκειται καθαρά για μεταβατικές εκλογές. Το 2023 σχεδόν τίποτα δεν θα είναι το ίδιο. Ούτε πρόσωπα, ούτε σχηματισμοί, ούτε συνθήκες. Όλα αυτά δημιουργούν ένα δυσεπίλυτο ναρκοπέδιο για το πολιτικό προσωπικό του τόπου.

Κοσμογονικές αλλαγές αναμένεται να φέρει η απλή αναλογική. Όλα δείχνουν ότι η επόμενη μέρα θα μας βρει με πολλές εκλεγμένες παρατάξεις, χωρίς καμία να έχει την αυτοδυναμία για το σχηματισμό μονοπαραταξιακής διοίκησης. Μια κατάσταση η οποία επιβάλει μετεκλογικές συνεργασίες.

Από τη μία, αναμένεται να ενισχυθούν οι δημοκρατικές διαδικασίες, η διαφάνεια και η αντιπροσώπευση. Αναμένεται να τερματιστεί το απαράδεκτο φαινόμενο να διεξάγονται συνεδριάσεις με προαποφασισμένο αποτέλεσμα σε κάποιο προσυμβούλιο και ψηφοφορίες “για τα μάτια του κόσμου” βασισμένες στην παραταξιακή πειθαρχία. Θα έρθουν όλα στο φως. Θα τερματιστεί το στρεβλό φαινόμενο της εκλογής συμβούλων με πολύ λιγότερες ψήφους από άλλους που μένουν εκτός λόγω μπόνους εδρών. Καμία παράταξη δεν θα έχει το δικαίωμα να διοικεί εν λευκώ χωρίς λογοδοσία για τέσσερα χρόνια, ερήμην του Σώματος, θεωρώντας το Δήμο κατακτημένο τρόπαιο. Οι εποχές που ο Δήμος ήταν λάφυρο και τσιφλίκι φαίνεται να έχουν παρέλθει.

Το μήνυμα της επόμενης μέρας είναι δεδομένο. Οι μετεκλογικές συνεργασίες είναι επιβεβλημένες. Ευτυχώς, στην πολιτική μας ζωή θα κυριαρχήσουν οι ζυμώσεις, οι συγκλίσεις, η σύνθεση και τελικά η δημοκρατία. Υπάρχει ανάγκη να ενισχυθούν οι παρατάξεις και οι ομάδες που θα επιδείξουν μετριοπάθεια και δημοκρατικό ήθος, ώστε να είναι εφικτή η διοίκηση την επόμενη μέρα. Υπάρχει ανάγκη για μια διοίκηση συνεργασίας που μέσα από τη σύνθεση και την προώθηση των κατάλληλων πολιτικών θα υλοποιήσει τη μετάβαση του Δήμου στη νέα εποχή. Για μια διοίκηση απαλλαγμένη από αναχρονιστικά σύνδρομα και ανασφάλειες. Με το γνώμονα αυτό θα επιλέξουν οι δημότες και στα δεδομένα αυτά βασίζουν τη στρατηγική τους οι παρατάξεις. Άλλες με επιτυχία, άλλες όχι και τόσο.

Από την άλλη, υπάρχει το ρίσκο μιας στρεβλής εφαρμογής του νέου αυτοδιοικητικού πλαισίου. Μικροπολιτικά και μικροκομματικά συμφέροντα ή προσωπική μικροδιαχείριση εκλογικών συμφερόντων μπορεί να οδηγήσουν σε έναν προεκλογικό αγώνα και αργότερα σε ένα Δημοτικό Συμβούλιο, με πολλές μικρές ομάδες που δεν θα έχουν ουσιαστικές διαφορές μεταξύ τους, παρά μόνο το παζάρεμα μιας καλής θέσης στον εκλογικό ήλιο και ο διαχωρισμός της προίκας. Όποιος επιλέξει να επενδύσει πολιτικό κεφάλαιο σε προσωπικό ή κομματικό όφελος είναι καταδικασμένος να χρεοκοπήσει.

Η μόνη βιώσιμη λύση είναι η συγκρότηση ξεκάθαρων και διακριτών αυτοδιοικητικών προτάσεων και η στοίχιση σε αυτές όλων των όμορων πολιτικά αυτοδιοικητικών ομάδων από τον πρώτο κιόλας γύρο με στόχο τη δημιουργία πλειοψηφικού ρεύματος. Πράγμα που προϋποθέτει την υπέρβαση κομματικών στεγανών και προσωπικών φιλοδοξιών. Θα πρέπει να υπερβούμε τις ανασφάλειες και να εγκαταλείψουμε την ασφάλεια του πολιτικού περιθωρίου μεταβαίνοντας στον πραγματικό καθημερινό αγώνα. Ο αγώνας θα πρέπει να διεξαχθεί με σαφείς διακριτές πολιτικές θέσεις. Στα βασικά και στοιχειώδη όλοι θα υποσχεθούν τα ίδια και θα καταγγείλουν την ίδια ανικανότητα. Μάλιστα εκεί θα επικεντρωθούν όσοι δεν έχουν τίποτα να προτείνουν. Ωστόσο, η ανάγκη για αλλαγή είναι δεδομένη. Εκεί που θα πρέπει να διαφοροποιηθούν οι προτάσεις και να επικεντρωθεί η πολιτική συζήτηση είναι το πολιτικό πλαίσιο και το στρατηγικό σχέδιο διοίκησης του Δήμου.

Στο δια ταύτα. Για όλους εμάς, τους προοδευτικούς δημοκράτες πολίτες, το κυρίαρχο ζητούμενο είναι η υπέρβαση των στεγανών, η συγκρότηση αυτής της πλειοψηφικής αυτοδιοικητικής πρότασης από την πρώτη κιόλας Κυριακή και η συστράτευση στον κοινό αυτό σκοπό. 

Νίκος Πασσιάς

(Δήμος Ωραιοκάστρου)