Η πόλη της Θεσσαλονίκης βρίσκεται σε εγγύτητα με σημαντικές βιομηχανικές ζώνες: ΤΙΤΑΝ, Ωραιόκαστρο, Διαβατά, Σίνδος, Καλοχώρι. Αυτό έχει επιπτώσεις στην υγεία των κατοίκων της ευρύτερης περιοχής. Η δυσοσμία και τα συμπτώματα στην υγεία, όπως πονοκέφαλος, αϋπνία, τάσεις για εμετό και προβλήματα στο αναπνευστικό, είναι μόνο μερικές από τις εμφανείς επιπτώσεις που αντιμετωπίζουν οι κάτοικοι της περιοχής. Οι υπόλοιπες, και πιο σοβαρές, αγνοούνται προς το παρόν, και απλώς καταγράφονται στατιστικά ως υψηλό ποσοστό θανάτων από αναπνευστικά και καρδιαγγειακά νοσήματα και καρκίνους.
Με απλή παρατήρηση και κοινή λογική γίνεται εμφανής ο κύριος και προφανής υπαίτιος των παραπάνω επιπτώσεων. Εντούτοις, χρειάστηκαν συνεχείς και μαζικές διαμαρτυρίες πολιτών αλλά και διώξεις κατά των συλλόγων τους, εισαγγελικές παρεμβάσεις, έλεγχοι από τους επιθεωρητές περιβάλλοντος και τριετής έρευνα του ΑΠΘ, για να προκύψει ότι η δυσοσμία προέρχεται από τα διυλιστήρια των ΕΛΠΕ. Συνεπώς, για ακόμη μια φορά αποδεικνύεται αφενός ότι στην Ελλάδα ο κρατικός έλεγχος είναι ανύπαρκτος και αφετέρου ότι η οικονομική επιφάνεια μπορεί να ακυρώσει τη δικαιοσύνη και να μετατρέψει τον διωκόμενο σε διώκτη.
Από άλλες έρευνες προκύπτει ότι η γενική ατμοσφαιρική ρύπανση στη Θεσσαλονίκη, έχει ως αποτέλεσμα την επιβάρυνση του μικροκλίματος, δημιουργώντας κόστος εκατοντάδων εκατομμυρίων και αποτελώντας αιτία για πάνω από χίλιους πρόωρους θανάτους ετησίως. Αποδεικνύεται στην πράξη για ακόμη μια φορά ότι τα ορυκτά καύσιμα, σε όλο τον κύκλο ζωής τους, από τις γεωτρήσεις μέχρι την επεξεργασία και την καύση, εκτός από την προκαλούμενη κλιματική αλλαγή, καταστρέφουν τη φύση, υποκινούν εντάσεις και πολέμους και μακροπρόθεσμα καταστρέφουν την κοινωνική συνοχή και οικονομία.
Ωστόσο, διερωτόμαστε, αν όλα τα παραπάνω δεδομένα είναι ικανά να οδηγήσουν τα ΕΛΠΕ στην τοποθέτηση κλειστών συστημάτων στη μονάδα αφυδάτωσης λάσπης, στην αποκατάσταση των παλιών σκαμμάτων αποβλήτων, στην εφαρμογή γενικά σύγχρονων τεχνολογιών επεξεργασίας και επιπλέον στην απομάκρυνση από τον αστικό ιστό των μονάδων που δημιουργούν προβλήματα ; Ή για ακόμη μια φορά, το οικονομικό όφελος των λίγων θα υπερισχύσει της υγείας των πολλών;
Αξίζει, βεβαίως, να σημειωθεί ότι η ευθύνη δεν βαρύνει αποκλειστικά τα ΕΛΠΕ αλλά και τη Δημόσια Κεντρική & Περιφερειακή Διοίκηση. Στην περιοχή υπάρχουν δεκάδες άλλες βιομηχανίες, τα απόβλητα των οποίων μεταφέρονται σε ολόκληρη την πόλη και τη θάλασσά της και την επιβαρύνουν με μικροσωματίδια, τοξικές χημικές ενώσεις και ρυπαντές του εδάφους. Επιπλέον, από τη στιγμή που η επίσημη Πολιτεία αποφάσισε τη συνύπαρξη αστικών και βιομηχανικών χρήσεων, πρώτο μέλημά της θα έπρεπε να είναι η εφαρμογή αυστηρών περιβαλλοντικών προδιαγραφών και ο συνεχής κρατικός έλεγχος για την εφαρμογή τους προς όφελος της δημόσιας υγείας. Αλλιώς την κύρια ευθύνη φέρει η ίδια! Η Γραμματεία της ΠΟ Κεντρικής Μακεδονίας των Οικολόγων Πράσινων
|