Ο Δήμος Παύλου Μελά τίμησε τους αγώνες των Δημάρχων Χ. Τσακίρη, Σπ. Μπαρούτα, Διαμ. Παπαδόπουλου, Σ. Σερασίδη για την αξιοποίηση του πρώην στρατοπέδου Παύλου Μελά
Την Τετάρτη 11 και την Πέμπτη 12 Μαΐου, στο πλαίσιο της διημερίδας που διοργάνωσε η Διεύθυνση Σχεδιασμού, Αστικής Ανάπτυξης και Χρηματοδοτικών Προγραμμάτων του δήμου Παύλου Μελά, σε φυσικό και ψηφιακό περιβάλλον, για το Ευρωπαϊκό έργο «Horizon Connecting Nature» και το Μητροπολιτικό Πάρκο Παύλου Μελά, εξαιρετικοί ομιλητές – προσωπικότητες της πόλης και προσωπικό του δήμου Παύλου Μελά συνομίλησαν για το παρόν του πρώην στρατοπέδου και το μέλλον που καταφθάνει σε λίγους μήνες.
Ο Δήμος Παύλου Μελά βαδίζει με ευθύνη, κοιτά μπροστά, χωρίς όμως να λησμονεί αυτούς που έβαλαν τα θεμέλια και τις ράγες, για την υπόθεση αξιοποίησης του στρατοπέδου Παύλου Μελά, αυτούς που υπερασπίστηκαν με σθένος τον δημόσιο χαρακτήρα της γης του στρατοπέδου και το διεκδίκησαν για την πόλη και τους πολίτες της.
Στην έναρξη της διημερίδας ο Δήμαρχος Παύλου Μελά Δημήτρης Δεμουρτζίδης τίμησε συμβολικά τις οικογένειες των αείμνηστων Δημάρχων, Χρήστου Τσακίρη (1979-1990) και Διαμαντή Παπαδόπουλου (2003-2006 & 2011-2014), που διετέλεσε Δήμαρχος Σταυρούπολης και υπήρξε ο πρώτος Δήμαρχος Παύλου Μελά και τους Δημάρχους Σταυρούπολης Σπύρο Μπαρούτα (1991-2002) και Σάββα Σερασίδη (2007-2010).
Την τιμητική πλακέτα στη μνήμη των αγώνων του Χρήστου Τσακίρη παρέλαβε η κόρη του Σμαρώ και του Διαμαντή Παπαδόπουλου η σύζυγός του Παρθένα.
Η Δημοτική Αρχή υπενθύμισε στους μεγαλύτερους και προσπάθησε να μεταφέρει στους νεότερους, την προσφορά των τεσσάρων σπουδαίων αυτοδιοικητικών.
Ο Χρήστος Τσακίρης: Από την πρώτη χρονιά εκλογής του ως δημάρχου Σταυρούπολης θέτει το αίτημα της άμεσης απομάκρυνσης του στρατού και απόδοσης του χώρου στην τοπική κοινωνία. Μετά από 7 χρόνια διεκδίκησης, το 1986 θέτει άμεσα το αίτημα για απόδοση 16 στρεμμάτων στην Σταυρούπολη και επιμένει στην απομάκρυνση του στρατοπέδου και καταφέρνει να πάρει τα 16 στρέμματα που ζητούσε για να κάνει το πάρκο πίσω από τον Άγιο Ελευθέριο το 1989.
Ο Σπύρος Μπαρούτας: Αξιοποιεί, το 1992, τη συγκυρία της ανακήρυξης της Θεσσαλονίκης ως Πολιτιστικής Πρωτεύουσας Ευρώπης 1997 και αναδεικνύει την ιδέα του αρχιτέκτονα Γιώργου Αθανασόπουλου για ένα Πράσινο Τόξο που οδήγησε στον αρχιτεκτονικό διαγωνισμό για το Δυτικό Τόξο το οποίο διέτρεχε τη Δυτική Θεσσαλονίκης και έφερνε στο προσκήνιο τους βιομηχανικούς χώρους των καπνομάγαζων, τα ιστορικά κτίρια των Λαζαριστών και το στρατόπεδο Παύλου Μελά.
Ο Διαμαντής Παπαδόπουλος: Στήνει ομάδα μελέτης του ιδιοκτησιακού καθεστώτος του στρατοπέδου και καταλήγει στην πρώτη, ιστορικά, μελέτη αξιοποίησης του χώρου. Στον πρώτο χρόνο της πρώτης θητείας του, το 2003, χαρακτηρίζεται το παλαιότερο τμήμα του στρατοπέδου, στη νοτιοδυτική πλευρά, ως ιστορικός τόπος και ως μνημεία χαρακτηρίζονται τα δύο κελύφη των δύο κτιρίων στρατωνισμού Α2, Α3 και το Οθωμανικό Μνημείο, μπροστά στη Λαγκαδά, σχεδόν απέναντι από το Δημαρχείο μας. Ο Διαμαντής ξεκίνησε τη διοργάνωση εκδηλώσεων μέσα στο πρώην στρατόπεδο, δίνοντας ζωή στον αναξιοποίητο δημόσιο χώρο.
Ο Σάββας Σερασίδης: Υπεραμύνεται της ιδέας για μηδενικές κατασκευές μέσα στον χώρο του στρατοπέδου και υποβάλλει αντίστοιχη μελέτη (τη δεύτερη) αξιοποίησης του χώρου. Υπεραμύνεται και διαφυλάσσει και αυτός τον δημόσιο χαρακτήρα της γης του στρατοπέδου. Είναι εκ των τριών δημάρχων που πρότειναν για τον νέο δήμο, το όνομα Δήμος Παύλου Μελά, συνδέοντας άμεσα Πολίχνη, Ευκαρπία και Σταυρούπολη με το ομώνυμο ιστορικό στρατόπεδο και δι΄ αυτού με τον ήρωα του Μακεδονικού Αγώνα, Παύλο Μελά.
Η Ιστορία είναι οδηγός και οφείλουμε να μην ξεχάσουμε ποτέ αυτούς που ξεκίνησαν τον αγώνα και πάλεψαν με πάθος για να γίνει το όραμα πράξη.
Και ο αγώνας τους δικαιώνεται καθώς δε χωρεί καμιά αμφιβολία ότι ο εγκαταλελειμμένος δημόσιος χώρος των 340 στρεμμάτων με εξασφαλισμένες χρηματοδοτήσεις και συγκεκριμένα χρονοδιαγράμματα ετοιμάζεται για τη δεύτερη του ζωή.
ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΤΟ ΣΧΕΤΙΚΟ VIDEO
