Ο Γρηγόρης Λαμπράκης παραμένει αστείρευτη πηγή έμπνευσης

Την Τετάρτη 22 Μαΐου 1963 ο βουλευτής της ΕΔΑ Γρηγόρης Λαμπράκης έπεφτε στη διασταύρωση των οδών Βενιζέλου-Ερμού, θανάσιμα τραυματισμένος από τους παρακρατικούς φονιάδες Σπύρο Γκοτζαμάνη και Εμμανουήλ Εμμανουηλίδη, που εφόρμησαν εναντίον του με «τρίκυκλο». Κλινικά νεκρός «ο μαραθωνοδρόμος της ειρήνης», θα αφήσει την τελευταία του πνοή στις 27/5/1963 στο ΑΧΕΠΑ.

Την τύχη του Λαμπράκη λίγο έλειψε να έχει και ο βουλευτής Καβάλας της ΕΔΑ Γιώργης Τσαρουχάς, που λίγο πριν είχε χτυπηθεί από τους παρακρατικούς «αντιφρονούντας» που πολιορκούσαν τα γραφεία του «Δημοκρατικού Συνδικαλιστικού Κινήματος», όπου γινόταν η συγκέντρωση των «Φίλων της Ειρήνης».  Ό,τι δεν κατάφερε ο θηριώδης παρακρατικός τραμπούκος «Αντωνάρας» Πιτσώκος, που κακοποίησε άγρια τον Γ. Τσαρουχά, θα το καταφέρουν πέντε χρόνια αργότερα οι δήμιοι της Χούντας. Στις 9/5/1968 στο ανακριτικό κολαστήριο της ΚΥΠ στο Γ΄Σ.Σ., - σήμερα Πολεμικό Μουσείο Θεσσαλονίκης - οι δήμιοι της Χούντας θα βασανίσουν και θα δολοφονήσουν το Γιώργη Τσαρουχά.

Η δολοφονία του Λαμπράκη ήταν ένας βασικός κρίκος μιας μακριάς αλυσίδας συνωμοσιών και εγκλημάτων με στρατηγικό στόχο την επιβολή δικτατορίας. Γιατί «το τρίκυκλο ήταν της χούντας», όπως έγραψαν χαρακτηριστικά στο περιοδικό ΕΠΙΚΑΙΡΑ ο Γιώργος Μπέρτσος και ο Γιάννης Βούλτεψης που, μαζί με τον Γιώργο Ρωμαίο, αποτέλεσαν συμβολικά «το δημοσιογραφικό αντι-τρίκυκλο», το οποίο συνέβαλε αποφασιστικά στη διαλεύκανση του στυγερού αυτού πολιτικού εγκλήματος.

Γι’ αυτό είχαν αποφασίσει ακόμη και την επιβολή στρατιωτικού νόμου την ημέρα της πάνδημης κηδείας του Γρ. Λαμπράκη, για να καταστείλουν «ενδεχόμενες κομμουνιστικές ταραχές»-όπως εξάλλου προέβλεπε και το ψυχροπολεμικό  Σύνταγμα του 1952. Γιατί όχι, αφού η δολοφονία του Λαμπράκη ήταν μια «κομμουνιστική σκευωρία»(!) και, σύμφωνα με την «κυβέρνησιν του αίματος της ΕΡΕ» (Γ. Παπανδρέου), «ο διεθνής κομμουνισμός έχει εξαπολύσει μίαν οργανωμένην επίθεσιν εναντίον της Ελλάδος».

Χαρακτηριστικές για την αλαζονεία τους είναι οι δικαιολογίες του τότε πρωθυπουργού Κ. Καραμανλή για τον «θάνατον του ασήμαντου και ατυχούς Λαμπράκη», στα ‘Απομνημονεύματα’ του.

Οι ηθικοί αυτουργοί που επιστράτευσαν τους μισθοφόρους του παρακράτους για την εκτέλεση του μαραθωνοδρόμου της Ειρήνης, παρέμειναν στο απυρόβλητο.

Ενδεικτικό είναι ότι, την παραμονή της Πρωτοχρονιάς του 1967, μετά από δίκη 68 ημερών, το Κακουργιοδικείο Θεσσαλονίκης αθώωσε τους αξιωματικούς της Χωροφυλακής που αποδεδειγμένα συμμετείχαν στη διάπραξη του εγκλήματος και στη συγκάλυψή του. Γι’ αυτό ο εισαγγελέας της έδρας Παύλος Δελαπόρτας, σχολιάζοντας τη δικαστική απόφαση, την παρομοίασε με «φως εξαντλημένης ηλεκτρικής στήλης»!

Ο Γρηγόρης Λαμπράκης, 60 χρόνια μετά, παραμένει αστείρευτη πηγή έμπνευσης  όχι μόνο για τους χιλιάδες νέους και νέες που ακολούθησαν τα βήματα του μέσα από τις γραμμές της Δημοκρατικής νεολαίας Λαμπράκη, αλλά και για τους σημερινούς παραμένει σύμβολο της Ελευθερίας και της αξιοπρέπειας.

Ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. Θεσσαλονίκης τιμώντας τη μνήμη του ‘Σπάρτακου της ειρήνης’, θα καταθέσει στεφάνι στον τόπο της δολοφονίας του, όπου και το μνημείο του, στη διασταύρωση των οδών Ερμού και Σπανδωνή, αύριο Τρίτη 23/5/2023, στις 7 μ.μ.